به گزارش سایت ستاد حقوق بشر، اسماعیل الثوابته، رئیس دفتر اطلاعرسانی دولتی در نوار غزه درباره فاجعه انسانی در این باریکه اعلام کرد: وضعیت انسانی در اینجا روز به روز بدتر میشود و با وجود اینکه دو هفته از اعلام رسمی قحطی در شهر غزه توسط سازمان ملل میگذرد، هیچ اقدامی برای پایان دادن به این فاجعه انجام نشده است.
الثوابته در گفتوگو با شبکه الجزیره گفت: بعد از اعلام رسمی قحطی در نوار غزه تنها شاهد صدور بیانیهها و مواضع لفظی از سوی طرفهای مختلف بینالمللی بودیم و هیچ اقدام مؤثری برای فشار بر اشغالگران جهت پایان دادن به محاصره باز کردن گذرگاهها و ورود کمکهای انسانی به غزه انجام نشده است.
وی افزود: با توجه به نقشههای رژیم صهیونیستی برای آواره کردن ساکنان شهر غزه به بخش جنوبی نوار غزه، افزایش فشار بر غیرنظامیان در بحبوحه هرجومرج سیستماتیک و سیاست اشغالگران در مهندسی گرسنگی علیه غزه برای مجبور کردن ساکنان اینجا به فرار و آوارگی، زمان بسیار گرانبها است و احتمال مرگومیر جمعی رو به افزایش است.
این مقام دولتی غزه تصریح کرد: اشغالگران محدودیتهای زیادی را بر کمّیت و کیفیت کمکها اعمال میکنند و تنها اجازه ورود ۱۴ درصد از نیازهای مردم غزه را دادهاند، وضعیت از هر نظر فاجعهبار است و صدها هزار نفر با سطوح فاجعهباری از گرسنگی مواجهند، این یک بحران موقت نیست، بلکه نتیجه مستقیم محاصره و نسلکشی سیستماتیک انجامشده توسط اشغالگران تحت حمایت کامل آمریکاست که بازارها و زیرساختها را نابود و از ورود کمکهای بشردوستانه جلوگیری میکند.
دکتر الثوابته در مورد اعلام رسمی قحطی در شهر غزه توسط سازمان ملل گفت: قحطی تنها به شهر غزه محدود نمیشود و شاخصها نشان میدهند که همه مناطق نوار غزه، با سطوح فاجعهباری از قحطی و گرسنگی مواجهاند، حتی گزارشهای بینالمللی نشان میدهد که اگر اقدام فوری انجام نشود، دامنه گرسنگی شدید ظرف چند هفته گسترش خواهد یافت و کل نوار غزه را در بر میگیرد.
وی درباره مهندسی گرسنگی علیه غزه عنوان کرد: این یک سیاست سیستماتیک است که توسط اشغالگران برای جلوگیری از رسیدن غذا، ایجاد مانع در کمکها، اطمینان از نرسیدن کمکها به مردم و تخریب بازارها و فروشگاهها با هدف فشار بر غیرنظامیان و شکستن اراده آنها دنبال میشود. استراتژی مهندسی گرسنگی با هدف تضعیف تابآوری و وادار کردن مردم به آوارگی اجباری انجام میشود؛ اقدامی که طبق قوانین و کنوانسیونهای بینالمللی جرم است. استفاده از گرسنگی بهعنوان سلاح، نقض فاحش همه قوانین بینالمللی است و معادل جنایت جنگی و نسلکشی بهشمار میرود، این امر مستلزم اقدام فوری جامعه بینالمللی برای ایستادن مقابل این جنایت صهیونیستها و محاکمه آنهاست.
مدیر دفتر اطلاعرسانی دولتی در نوار غزه در ادامه به خطرات فاجعهبار تهاجم گسترده رژیم صهیونیستی به شهر غزه و اشغال آن پرداخته گفت: طرح اشغالگران برای آواره کردن بیش از یک میلیون فلسطینی از شهر و شمال نوار غزه به جنوب این باریکه، قحطی را در سراسر غزه تشدید خواهد کرد. آوارگی گسترده، فشار بر مناطقی را که از قبل از کمبود آب و غذا رنج میبردند افزایش میدهد و تراکم بالای جمعیت، مانع از به نتیجه رسیدن هر تلاشی برای امدادرسانی میشود.
اسماعیل الثوابته تصریح کرد: نهادها و سازمانهای بینالمللی بارها در گزارشهای خود تأکید کردند که مناطق کافی و امنی در جنوب نوار غزه برای اسکان آوارگان وجود ندارد و منطقه المواصی هم فاقد فضای کافی برای برپایی حتی یک چادر است و زیرساختهای لازم بهویژه آب و فاضلاب هم ندارد.
وی ادامه داد: ما برای تأمین حداقل نیازهای مردم غزه روزانه دستکم به ورود ۶۰۰ کامیون حامل کمکهای انسانی نیاز داریم، اما اشغالگران اجازه ورود درصد بسیار کمی از آنها را میدهند و از ۳۵ روز گذشته از ۲۱ هزار کامیون، تنها ۳۱۸۸ کامیون حامل کمکهای انسانی وارد غزه شده که معادل تنها ۱۵ درصد از نیازهای اولیه مردم اینجاست، البته همین مقادیر محدود هم قبل از رسیدن به غیرنظامیان، در معرض هرجومرج و غارت قرار میگیرند و اشغالگران اجازه کار سازمانهای بشردوستانه را نمیدهند.
وی با اعلام اینکه طبق آمار رسمی، ۳۶۱ نفر در نوار غزه بر اثر گرسنگی مستقیم و سوءتغذیه جانشان را از دست دادهاند و ۱۳۰ تن از آنها کودک هستند، گفت: سازمان ملل به وظیفه خود عمل نمیکند و تصمیمات آن تنها در حد حرف باقی میماند، این سازمان صرفاً نهادی برای تعیین تکلیف نیست و باید سازوکارهای محاکمه بینالمللی علیه کسانی را که مانع کمکرسانی به غزه میشوند، فعال کند و روند توزیع کمکها میان مردم را بهصورت شفاف و ایمن مدیریت کند.