ساکنین محله‌های فقیرنشین پاریس شرایط زندگی‌اشان را با زندان مقایسه می‌کنند و می‌گویند پلیس بدون علت و بدون سوال، به آزار و کتک زدن جوانان می‌پردازند و از قوانین قرنطینه سواستفاده می‌کنند.
به گزارش پایگاه اطلاع رسانی ستاد حقوق بشر، روزنامه نیویورک تایمز در توصیفی از اوضاع اسف‌بار شهر پاریس در دوران قرنطینه می‌نویسد: ترکیبی از استرس اقتصادی، محله‌های شلوغ، و اتهامات بدرفتاری پلیس باعث شده است که تنش‌ها در فقیرترین مناطق اطراف شهر در حال افزایش باشد.
مردان جوان، مهاجرانی که هیچ مدرک و جایی برای رفتن ندارند بی‌توجه به فاصله‌گذاری اجتماعی و با فاصله‌ای نزدیک خارج از صف‌های خرید، در حال گفتگو هستند. بالای سر آن‌ها نمای فرسوده بدنام‌ترین مناطق مسکونی فرانسه خودنمایی می‌کند که در آن خانواده‌ها به صورت متراکم زندگی می‌کنند و منتظر پایان حصر هستند.
انبوه درد در مناطق فقیر پاریس
انبوه درد در این منطقه متراکم و فقیر در حومه مهاجرنشین پاریس متمرکز شده است. این منطقه یکی از چهار منطقه در فرانسه است که در پاریس و آلزاس واقع شده‌اند که به گفته مدیر سلامت ملی فرانسه در این هفته، "تعداد انبوهی" از مرگ‌های ناشی از کرونا را به خود تعلق داده است.
بسیاری از ساکنان پاریس، حدودا یک چهارم جمعیت، پس از اعلام محدودیت‌های شدید در 16 مارس وسایل خود را جمع کرده و به روستاها رفتند. اما درست آن سوی خط در محله «سن-سن-دنی» که فقیرترین محله در فرانسه است مردم چنین گزینه‌ای پیش روی خود نداشتند. در محدوده شهر پاریس، اکنون خیابان‌ها، مثل هر شهر بزرگ دیگری در تعطیلی روز یکشنبه، خالی و ساکت هستند؛ در حومه شهر نیز خیابان‌ها خالی است. اما آپارتمان‌ها پر از جمعیت است.
چهره‌های غمزده و خسته ساکنانی که در صف پست یا صف خرید حاشیه مغازه‌های فرسوده ایستاده‌اند خود گویای داستان است: آپارتمان‌های عمومی کوچک که تعداد زیادی در آن فشرده زندگی می‌کنند، شغل‌هایی که نابود شدند، و پلیسی که جوانانِ بیقرار از قوانین محدودیتی را سرکوب می‌کند.
فقیرترین حومه پاریس مرکز شیوع کروناست
ترکیبی از مناطق پر جمعیت، فشار اقتصادی شدید، و سخت‌گیری پلیس باعث شده که حومه فقیرتر پاریس تبدیل به مکانی خطرناک‌تر برای شیوع ویروس و منبعی پر تنش در دوران اپیدمی شود. رابطه بین ساکنان و پلیس که تحت تاثیر تبعیض نژادی هم هست اغلب در بهترین شرایط نیز ملتهب است، چه برسد به اکنون که قرنطینه حاکم است.
ساکنین بارها قوانین محدودکننده را با شرایط زندان مقایسه می‌کنند و پلیس را که بدون هیچ علت و سوالی به آزار و حتی کتک زدن جوانان می‌پردازند متهم می‌کنند که از دستوری که برای خالی کردن خیابان‌ها دارند سواستفاده می‌کنند. بعضی هشدار می‌دهند که فشارها به مرحله انفجار نزدیک شده است.
بلال شکری[1]، فیلمسازی که در این منطقه زندگی می‌کند، می‌گوید: «جوانان زیادی در خانواده‌های پرجمعیت زندگی می‌کنند که در آپارتمان‌های کوچک محصور شده‌اند و به سختی می‌توان آن‌ها را همینطور در داخل خانه نگه داشت. درگیری با پلیس بسیار زیاد است و موارد سورفتار و سواستفاده پلیس از قدرت بسیار زیاد است.»
هشدار دیده‌بان حقوق بشر در خصوص خشونت پلیس فرانسه
این رویکرد باعث شده که ساکنان در قبال پلیس و ویروس آسیب‌پذیر باشند. در پاریس 732 مرگ ناشی از کرونا تا 8 آوریل ثبت شده و این در حالیست که در «سن-سن-دنی» 402 نفر مرده‌اند. اما جمعیت شهر یک و نیم برابر جمعیت این منطقه است که بسیاری از صندوق داران، پیک‌ها، کارگران حمل و نقل، پرستاران و نامه‌رسان های کلانشهردر آن زندگی می‌کنند. به گفته تعدادی از ساکنان، واکنش پلیس نسبت به نقض قوانین محدود کننده بسیار شدید بود و با کتک و آزار و تحقیر و تهدید همراه بوده است.
جمعی از گروه‌های حقوق بشری از جمله سازمان دیده‌بان حقوق بشر در بیانیه‌ای در 27 مارس "رفتار غیرقابل قبول و غیرقانونی پلیس" در حومه پاریس را محکوم کرده و اعلام کرده‌اند که بحران سلامتی «به معنی شکستن حکم قانون نیست و کنترل‌های تبعیض‌آمیز و استفاده غیر موجه از زور را توجیه نمی‌کند.» در این بیانیه آمده است که این سواستفاده ها در فرانسه «عادی هستند و به ندرت با آن برخورد می‌شود.»
به نقل از ساکنان، در حومه پاریس اگر پلیس شما را بدون فرم بگیرد و یا در فرم شما مشکلی وجود داشته باشد به دردسر افتاده‌اید. فیستون کابوندا که به عنوان میانجی شهر کلیشی سو بوآ کار می‌کند، می‌گوید: «پلیس بدون هیچ بحثی به یک‌باره و با زور حمله‌ور می‌شود. این سواستفاده از قدرت است: می‌خواهیم چندتا عرب و سیاه‌پوست را کتک بزنیم.»
پلیس با باتوم و چکمه به جان مردم می‌افتد
یکی دیگر از ساکنین می‌گوید: «ببینید، ماجرا اینگونه است: پلیس می‌آید و شروع می‌کند به زدن بچه‌ها. حتی آن‌ها را چک نمی‌کند. هیچ سوالی پرسیده نمی‌شود. این وحشیگری است.»
آقای شکری که فیلمساز است گفت او یکبار در هفته گذشته فراموش کرده بود فرم مجوز را از داخل ماشین خود بردارد و در همین حین گروهی از افراد پلیس او را محاصره کرده، به زمین افکنده، دست‌بند زده، به او لگد زده و گلوی او را فشار داده بودند و او را تحقیر کرده بودند. این افراد سراسر نفرت و خشونت هستند»
پلیس پاریس پاسخی به استعلامی که در مورد اتهامات آقای شکری شده بود نداده است. در ویدیویی که در فضای مجازی فرانسه به صورت گسترده پخش شده است، صدای فریادهای دردآلود جوانی در حومه لزولی شنیده می‌شود که پلیس بخاطر فقدان فرم مجوز دارد او را «بازرسی» می‌کند.
بر اساس شکایت کیفری ازجانب، جوان 21 ساله‌ای که به عنوان پیک برای آمازون کار می‌کرد، توسط صمیم بولاکی[2] وکیل حقوق بشر تنظیم شد، « او وحشیانه با باتوم و مشت و لگد مورد حمله قرار گرفت تا این که به زمین افتاد، اما پلیس همچنان به زدن او ادامه داد.»
یک جامعه شناس درباره شیوه اعمال قرنطینه توسط نیروهای پلیس در محله‌های فقیر هشدار می‌دهد و می‌گوید: «تنها پاسخ به مردم ساکن در محله‌های فقیر، اقتدارگرائی است. و مردم کم‌کم دارند متوجه می‌شوند که تنها واکنش، حضور نیروهای پلیس است.»
[1] Bilal Chikri
[2] Samim Bolaky