به گزارش واحد مرکزی خبر، دراین مصاحبه، اشپیگل راجع به بازداشت سه ماهه دو روزنامه نگار آلمانی دربند درایران، اینکه چرا این دو هنوز آزاد نشده اند و نظر دستگاه قضایی ایران درارتباط با این پرونده از علی اکبر صالحی 61 ساله سئوالاتی را مطرح کرد که مشروح آن در زیر از نظر می گذرد.

خبرنگار هفته نامه اشپیگل با اشاره به اینکه صالحی یکی از نزدیکترین معتمدان محمود احمدی نژاد، رئیس جمهور ایران است بعنوان نخستین سئوال از وی پرسید: آقای وزیر! دو روزنامه نگاری که برای گروه انتشاراتی "اکسل اشپرینگر" کار می کردند تنها بدان علت که در تلاش برای انجام یک مصاحبه بودند حدود یکصد روزی است در زندانی در تبریز بازداشت هستند. فکر نمی کنید این اقدام ایران، نابجا و غیرانسانی است؟

علی اکبرصالحی در پاسخ گفت: در وهله اول باید بگویم که بروز چنین وضعی، مایه تاسف و ناخرسندی است. با اینحال شما نباید علت واقعی چنین وضعیتی را فراموش کنید. این دو آلمانی با ویزای گردشگری وارد ایران شدند و به همین علت با هدف تهیه گزارش درباره پرونده سکینه محمدی آشتیانی بطور آگاهانه و به عمد، قوانین ما را نقض کردند.

در اینحال خبرنگار اشپیگل اظهارات صالحی را قطع کرد و گفت: منظورتان همان خانمی است که بعلت یک رسوایی اخلاقی به مجازات سنگسار محکوم شده است؟ سرپرست وزارت امور خارجه ایران که نخست، تحصیلاتش را در دانشگاه آمریکایی بیروت در رشته فیزیک و سپس در مقطع دکترا در آکادمی فناوری ماساچوست آمریکا به پایان رسانیده است، گفت: البته این رابطه نامشروع به لحاظ نظر خبرگان قانونی و مشروع ما جرم محسوب می شود. وی افزود: این زن، جرم دیگری را که همانا مشارکت در قتل همسرش است، مرتکب شده است. بنابراین این زن همانند بسیاری درجهان یک جنایتکار است.

دراینحال صالحی این پرسش را مطرح کرد که براستی چرا مردم کشور شما اینقدر به این زن علاقمند شده اند؟ عالیترین مقام فعلی دستگاه سیاست خارجی ایران در پاسخ به این سئوال گفت: چون هم اکنون گروههای خاصی در تلاشند با تهیه یک چنین گزارشهایی از ایران، فشار سیاسی خود را بر این کشور تحمیل کنند. صالحی در مورد کاری که روزنامه نگاران آلمانی در ایران انجام دادند، گفت: آنها بجای ورود به ایران با ویزای کار (خبرنگاری) در واقع خود را برای زیر پاگذاشتن قوانین آماده کردند. خبرنگار اشپیگل در واکنش به اظهارات صالحی گفت: اما صدور یک چنین ویزاهایی در ایران بندرت اتفاق می افتد.

درست است که روزنامه نگاران و خبرنگارانی که به کشور (شما) وارد می شوند ممکن است مقرراتی را هم نقض کرده باشند اما آنچه در این میان مسلم است آنست که آنها جنایت که نکرده اند. به نظر شما اینطور نیست؟ صالحی که پیشتر نماینده دائم ایران در آژانس بین المللی انرژی اتمی در وین اتریش بود اظهار داشت: بهر تقدیر این نقض یعنی نقض قوانین ما و دادگاههای ما نیز باید در برابر این نوع نقض قانون از خود عکس العمل نشان دهند؛ ضمن آنکه این ظن و گمان نیز به آنها می رود که مبادا این دو تبعه آلمانی از جانب افرادی که قصد راه اندازی یک عملیات تروریستی برضد کشور ما را داشته اند، راهی ایران شده باشند.

این هفته نامه چاپ آلمان در پرسشی دیگر سئوال کرد: به نظر شما این درست است که دو آلمانی در یک سلول بی پنجره در حالی که چند هفته تمام یک لامپ مهتابی بطور پیوسته در بالای سرشان روشن است، حبس باشند؟ او در پاسخ با تاکید بر اینکه یک چنین ادعاهایی را به قویترین شکل ممکن تکذیب می کند، اظهار داشت: حال این دو روزنامه نگار، خوب است. آنها سلامتند و در شرایط خوبی قرار دارند. حتی به آنها اجازه داده شد با خانواده های خود نیز دیدار کنند. وی افزود: وقتی شما زندانهای ما را با سایر زندانها در منطقه (خاورمیانه) مقایسه می کنید مشاهده می کنید ما از بهترین نظام کیفری انسانی برخورداریم.

اشپیگل پرسید:(چندی پیش) صدها آلمانی سرشناس و برجسته نظیر اعضای کابینه دولت آلمان همانند کارل تئودور سو گوتنبرگ، وزیر دفاع، مدیران موسسات و شرکتهای ممتاز آلمان نظیر یوزف آکرمان، مدیرعامل دویچه بانک آلمان و همینطور چهره هایی مثل هرتا مولر، برنده آلمانی جایزه نوبل ادبیات خواستار آزادی فوری این روزنامه نگاران دربند در ایران شدند. آیا این درخواست ابدا هیچ تاثیری بر شما نگذاشت؟ سرپرست وزارت امور خارجه ایران ابراز داشت: مستقل از یک چنین کمپین (مبارزه ای) که براه افتاده است ما متعهد به عمل به قوانین و اصول خیرخواهانه اسلامی خود هستیم. اما آنچه در این میان می توانم در خصوص این دو روزنامه نگار آلمانی به شما وعده دهم آنست که قطعا با این دو شهروند آلمانی، رفتار عادلانه و منصفانه ای می شود؛ ضمن آنکه دستگاه قضایی ما تا به امروز، همکاری زیادی داشته است.

در اینحال خبرنگار اشپیگل گفت: اما گویا گوئیدو وستروله، وزیر خارجه آلمان مثل شما فکر نمی کند و به همین علت بود که او نیز "دادخواست یکصد شخصیت مطرح آلمان" را امضاء کرد. علی اکبر صالحی که از سال 2009 میلادی به ریاست سازمان انرژی اتمی کشورش منصوب شد، تصریح کرد: آیا شما می دانید که همتای آلمانی ام، نخستین کسی بود که انتصاب مرا (به سمت سرپرستی وزارت امور خارجه ایران) به من تبریک گفت؟ وستروله سپس به من گفت: من در ارتباط با پرونده دو تبعه آلمانی، انتظار دریافت هیچگونه قول و وعده محکم و جدی از شما ندارم. صالحی ادامه داد: البته من نیز بخاطر درک وزیر خارجه آلمان از موقعیتی که در آن قرار دارم از وی تشکر کردم و به او گفتم: توجه خاصی به این پرونده خواهم داشت.

یکی از همین توجهات ویژه، فراهم شدن امکان بازدید بستگان و خانواده های این دو آلمانی در آستانه تعطیلات کریسمس در ایران بود که در نهایت با همراهی و کمک دستگاه قضایی ما انجام شد. خبرنگار اشپیگل آلمان پرسید: ما هم متوجه این توجهات ویژه هستیم و حتی از آن سپاسگزاریم. اما حقیقت آنست که این روزنامه نگاران آلمانی همانند گروگانهای سیاسی آنهم بگونه ای تحقیرآمیز در تلویزیون ایران به نظر می آمدند. اینطور نبود؟ علی اکبر صالحی در پاسخ گفت: اگر یک چنین ذهنیتی (برای شما) ایجاد شده است، متاسفم. اما این، ذهنیتی نادرست است. اشپیگل باز هم سئوال کرد: آیا همه چیز را می توان سوء‌ برداشت نامید؟ مگر دادستان (کل کشور) در استان آذربایجان شرقی نبود که گفت این دو آلمانی با هدف جاسوسی به ایران آمده اند؟ عالیترین مقام کنونی وزارت امور خارجه ایران گفت: سخنگوی دستگاه قضایی ما در تهران هرگز چنین چیزی را به زبان نیاورده است. صالحی تاکید کرد: شما که نباید به هر اظهارنظری اهمیت دهید.

اشپیگل پرسید: اما فکر نمی کنید چنین موضعگیری هایی این ذهنیت را که تندروهای ایران برای پیشبرد مذاکرات سیاسی خود بعنوان آلت دست و بازیچه از روزنامه نگاران استفاده می کنند در ذهنها ایجاد می کند؟ علی اکبر صالحی گفت: اما ما با جان آدمها بازی نمی کنیم. خبرنگار این هفته نامه پرسید: اما این ذهنیت و برداشت زمانی ایجاد شد که این دو روزنامه نگار بخاطر یک نقض ویزا چند ماهی است در زندان بسر می برند؛ ضمن آنکه آنها جزء‌ اولین شهروندان غربی نیستند که توجهات بین المللی به متهمان ایرانی آنها را جذب کرده است. سرپرست وزارت امور خارجه ایران در پاسخ اظهار داشت: اجازه دهید به شما بگویم که چه چیز، کشور ما را جذاب کرده است. زمانی که آمریکایی ها دیپلماتهای ما را در عراق دستگیر می کنند و هنگامی که یک جوان ایرانی تنها به جرم تلاش در خرید یکسری پمپ برای تهران که بنا به ادعای آمریکا می تواند در کارخانه های اتمی ایران نیز مورد استفاده قرار گیرد، نخست در آلمان دستگیر و بعد به آمریکا تحویل می شود و در آنجا حتی اجازه دیدار با خانواده خود را هم ندارد، آیا اینها برای شما جذابیت ندارند؟ خبرنگار اشپیگل در پاسخ گفت: اما شما نمی توانید این موارد را با مورد روزنامه نگاران آلمانی مقایسه کنید.

چون بطور مثال با کمک دستگاه قضایی کشور شما در همین چند روز پیش بود که حادثه عجیب و غیرمعمولی اتفاق افتاد. خانم آشتیانی که به مرگ محکوم شده است در یک کنفرانس مطبوعاتی اعلام کرد قصد دارد از این دو روزنامه نگار آلمانی که مایه خجالت او و کشورش شده اند، شکایت کند. صالحی با اشاره به اینکه من یک چنین مسائلی را دنبال نکرده ام خاطر نشان کرد: با اینحال با چنین اظهارات تحریک آمیزی از جانب آلمان آشنا هستم. آنچه در این میان می توانم بگویم آنست که اوضاع را از این بدتر نکنید و از کلمات و تفاسیر توهین آمیز فاصله بگیرید. چون ما در نظر داریم به بهترین شکل ممکن و سریع به این پرونده رسیدگی کنیم.

اشپیگل با یادآوری آنکه به نظر می رسید پیش از تعطیلات کریسمس این دو آلمانی آزاد شوند اما در عوض حتی برنامه دیدار با خانواده های این دو تبعه آلمانی در شب کریسمس نیز ملغی اعلام شد، علت را از علی اکبر صالحی جویا شد. وی در پاسخ گفت: درست است که این دیدار بجای تهران در تبریز انجام شد اما تدارک همین دیدار نیز اقدامی بشردوستانه از جانب دستگاه قضایی ما بود. علی اکبر صالحی که در اواخر دسامبر گذشته بعنوان سرپرست وزارت امور خارجه ایران معرفی شد اما هنوز پارلمان ایران به او رای اعتماد نداده است در پاسخ به این سئوال که چرا روزنامه نگاران آلمانی که انتظار می رفت تا زمان تشکیل دادگاه بعنوان مهمان سفارت آلمان به تهران منتقل شوند، (بطور موقت) آزاد نشدند، گفت: در حال حاضر ما در وزارت امور خارجه در تلاشیم موانعی را که منجر به تاخیر یا بروز مشکلاتی می شوند از میان برداریم.

او در پاسخ به این سئوال که به نظر شما آیا آلمانها می توانند در رفع این موانع کمک حال و راه گشا باشند، ابراز داشت: اینکه بطور مثال ناشر روزنامه (بیلد) و تحریریه اصلی آن به اشتباه خود اعتراف کنند، در مورد بد جلوه دادن این قبیل مسائل (در افکار عمومی) عذرخواهی کنند و همچنین اطمینان دهند که چنین مسائلی، دیگر اتفاق نخواهند افتاد. او در پاسخ به این پرسش که آیا شما انتظار خاصی از سیاستمداران برلین دارید، خاطر نشان کرد: من با همکارم، وستروله تاکنون در مورد این پرونده، پنج باری تلفنی گفتگو کرده ام و او حتی بار آخر از من بخاطر درگیر شدنم در این موضوع تشکر کرد. صالحی سپس گفت: بواسطه این مصاحبه مایلم صمیمانه از آقای وستروله برای سفر به تهران دعوت بعمل آورم. وی با اشاره به اینکه می توانیم تمام انرژی و توان خود را برای بهبود روابط فی مابین مصروف داریم، ابراز داشت: در آنصورت با در نظر گرفتن (اصل) احترام متقابل می توانیم در خصوص همه چیز از جمله پرونده دو روزنامه نگار آلمانی بازداشت شده در ایران صحبت کنیم.

علی اکبر صالحی در واکنش به این سئوال که به نظر شما این مساله چند ماهه، چند هفته یا چند روزه حل خواهد شد، تصریح کرد: اگر به من بود، این مساله ظرف چند ثانیه حل می شد. تنها چیزی که می توانم در اینجا به شما وعده دهم آنست که دستگاه قضایی ما عادلانه و بسرعت به این پرونده رسیدگی خواهد کرد. خبرنگار این هفته نامه چاپ آلمان در پایان این گفتگو با اشاره به اینکه قرآن وفاداری به رحمت و شفقت را توصیه می کند این سئوال را مطرح کرد که آیا ما هم می توانیم با تاسی از این کتاب مقدس مسلمانان، آزادی همکارانمان را درخواست کنیم؟ سرپرست وزارت امور خارجه ایران با بیان اینکه جمهوری اسلامی به قرآن و نشان دادن رافت و دلسوزی به کلیه ابناء بشر پایبند است، ابراز داشت: فردوسی شاعر مورد ستایش ما در اینباره می گوید: میازار موری که دانه کش است که جان دارد و جان شیرین خوش است. پس بنابراین لطفا امیدتان را از دست ندهید.