پرکینز، «جنایتکار اقتصادی سابق»، در گفتوگو با خبرگزاری راشن تی وی گفت: ایالات متحده میبایست نیمی از بودجة نظامی خود را در عوض ساخت موشک در نظام سلامت سرمایهگذاری کند.
به گزارش پایگاه اطلاع رسانی ستاد حقوق بشر، نویسندة کتاب پرفروش سال، جان پرکینز در گفتوگو با راشن تیوی گفت که پاندمی کووید-۱۹ میبایست بهعنوان یک فراخوان عمومی برای تغییر نظام اقتصادی در نظر گرفته شود. نظامی که میلیاردها دلار سالانه صرف ابزار جنگی میکند اما نمیتواند یک نظام سلامت مناسب ایجاد کند.
پرکینز بیشتر به کتابش «اعترافات یک جنایتکار اقتصادی» شناخته شده است، کتابی که در آن توضیح میدهد که چگونه شرکتهای سهامی سرآمد آمریکایی ملتها را چپاول میکنند تا خودشان ثروتمند شوند.
او در مصاحبهای با راشن تی وی اسپانیایی میگوید نظام اقتصادیای که بیش از هر چیز دیگری به مزیت فوری خود اهمیت میدهد، نظامی که پرکینز «اقتصاد مرگ» مینامد، همان اندازه که برای آمریکاییها مرگآور است برای مردمی که در آمریکای لاتین یا شرق آسیا زندگی میکنند نیز مرگآور است. صرفاً کافی است که به آمار مرگ و میر بر اثر اپیدمی کووید-۱۹ در ایالات متحده نگاهی بیندازید تا این مسأله برایتان اثبات شود.
او میگوید: «بودجة نظامی ما سالیانه چیزی بین ۶۰۰ میلیارد تا ۷۰۰ میلیارد دلار است. اما ما تنها ۳تریلیون برای مبارزه با ویروس کرونا استفاده کردهایم. اگر ما نیمی از آن بودجة نظامیمان را در ده سال اخیر صرف ایجاد نظام سلامت بهتری در این کشور میکردیم، امروز عملکردمان بهتر میبود. کل جهان عملکردش بهتر میبود.»
مشکل بزرگ برنامهریزی فعلی این است که شرکتهای سهامی از تحمیل خسارتهای ماندگار و بلندمدت از لحاظ مالی ضرر نمیکنند.
پرکینز میگوید «به یک نحو، به نیرویی که پشت «اقتصاد مرگ» قرار دارد خلاصه میشود، نیرویی که سودهای کوتاهمدت را فارغ از توجه به هزینههای اجتماعی و زیستمحیطی به بیشترین مقدار میرساند.»
تغییر معادله نیازمند تغییری در سیاستگذاری عمومی است که نهایتاً سرمایهگذاری در پروژههایی با سود بلندمدت عمومی را تشویق کند. نویسنده بر این باور است که با توجه بودجة گزاف دفاعی چنین به نظر میرسد که متأسفانه، اولویتهای دولت ایالات متحده از این هدف بسیار دور هستند.
او میگوید: «چهل و چهار درصد از دلارهای مالیاتدهندگان ما بودجة صلاحدیدی ایالات متحده به صنعت نظامی منتقل میشود. میدانید، یعنی اساساً برای کشتن مردم. تضور کنید این پول یا یک بخش عظیم از این پول در عوض []برای ارتقای زندگی آدمها[] پرداخت میشد.»
پرکینز به رافائل کوریا، رییسجمهور سابق اکوادور که در برنامة خودش در راشن تی وی میزبان او بود، گفت که خسارات جانی ناشی از ویروس کرونا تنها یکی از چندین نمونهای است که همان افرادی که با وامهای مشروط، قراردادهای فاسد و گاهی کودتاهای هماهنگشده دولتهای ضعیفتر را به تمایلاتشان میرسانند چگونه به مردم آمریکا آزار میرسانند.
«نظام جنایتکاران اقتصادی که با استثمار دیگر کشورها توسط ما آغاز شد... اکنون در سرتاسر جهان گسترش یافته و حال به خودمان بازگشته است. این نظام یک نظام کاملاً کارا برای استفاده از مرگ و ترس است. یا ترس از کشته شدن، در مورد یک رییس جمهور []خارجی[]، یا ترس از بدهکار بودن برای باقی عمرت در مورد دانشآموزان ایالات متحده.»
پرکینز میگوید تغییرات اقلیمی، نابرابری درآمدی، تروریسم، انقراض گونهها – همة اینها چیزهایی هستند که «علائم یک نظام اقتصاد جهانیای هستند که کار نمیکند.»