به گزارش پایگاه اطلاع رسانی ستاد حقوق بشر، جنایت صبرا و شتیلا ، در چنین روزی در سال ۱۹۸۲ میلادی رخ داد.
ارتش رژیم صهیونیستی به همراه مزدورانش، نیروهای فالانژه، به اردوگاه صبرا و شتیلا در لبنان یورش بردند و ۲ روز تمام آوارگان فلسطینی را به خاک و خون کشیدند و به ناموس و زنان آورگان تجاوز کردند. طبق آمار، در این قتلعام ۳ هزار و ۲۹۷ فلسطینی و لبنانی شهید شدند.
در همان دوران، جدا از قطعنامه سازمان ملل در محکومیت اسرائیل، در سال ۲۰۰۳ پروندهای در قبال صلاحیت جهانی دولت بلژیک علیه آریل شارون اقامه میشود و ابتدای کار دادستان بلژیک، اصل اتهام و قابلیت پیگیری پرونده و صلاحیت دادگاه بلژیک را میپذیرد. اما لوری کینگ ایرانیتبار، وکیل آمریکایی و مسئول کمپین بینالمللی عدالت برای قربانیان صبرا و شتیلا میگوید: فشار رامسفلد وزیر خارجه آمریکا و تهدید به تغییر مقر اتحادیه اروپا از بروکسل با هدف عدم استمرار پروندههای کیفری علیه خود آمریکا در عراق، موجب دخالت سیاست در پرونده قضایی شد و پرونده در دادگاه رد شد.
علت اصلی رد پرونده در دادگاه بلژیک، رد دعوا به دلیل بلژیکی نبودن شاکیان بود و در جای دیگری تغییر قوانین در بلژیک علت رد دعوا عنوان شده که ناشی از همان فشارهای سیاسی بوده است.
تقریبا بعد از شکست تلخ حقوقی علیه جانیان فاجعه صبرا و شتیلا که دستگاه پرقدرت سیاسی رسانهای در مقابل عدالتخواهی بینالمللی پیروز شد، دیگر خبری از پیگیری حقوقی نیست و از سپتامبر دوهزار و سه به بعد، جز برخی یادداشتهای ژورنالی اقدام دیگری مشاهده نشده است و حتی سایت اتهام شارون که سایت محوری در پیگیری حقوقی این فاجعه بود، از دسترس خارج شده است و خانم لوری کینگ امسال هم دیگر در توئیترش حتی یادی از صبرا و شتیلا نکرد.
در قتلعام آورگان فلسطینی در صبرا و شتیلا، صهیونیستها تنها نبودند، بعدها روزنامه نگاران آمریکایی بارها با ارایه اسناد به دست داشتن آمریکا در این جنایت هولناک اذعان کردند. آمریکا در توافقی تامین امنیت اردوگاه صبرا و شتیلا را ضمانت کرده بود، اما با خروج نیروهای آزادی بخش فلسطین، نظامیان صهیونیستی و مزدورانش وارد این دو اردوگاه شدند و کشتار وحشیانه در سکوت کامل مجامع حقوق بشری بوقوع پیوست.
اکنون پس از چند دهه از این جنایت، برخی کشورهای حاشیه خلیج فارس روابط خود با رژیم صهیونیستی را آشکار کردند.
اقدام این کشورها در عادیسازی روابط با رژیم صهیونیستی قطعا تبعات گسترده ای برای حاکمان آنها خواهد داشت و علاوه بر انسجام و اتحاد گروههای مقاومت برای مقابله با این توطئه بزرگ، تاکنون بسیاری از کشورهای مسلمان خشم و انزجار خود را نسبت به عادی سازی روابط با رژیم صهیونیستی اعلام کردند و آن را خیانت به مسلمانان دانستند.