به گزارش پایگاه اطلاع رسانی ستاد حقوق بشر، گروهی از کشورها از شورای حقوق بشر سازمان ملل متحد (UNHRC) خواستند تا با پرداختن به مسئله نقض جدی حقوق بومیان کانادا ادامه دهد و اقدامات لازم را برای ترغیب دولت کانادا به اصلاح اشتباهات خود انجام دهد.
بر اساس گزارش شینهوا، جیانگ دوان، رئیس هیأت دیپلماتیک چین در مقر سازمان ملل در ژنو با ارائه بیانیه مشترک به نمایندگی از گروهی از کشورهای همفکر در چهل و هشتمین جلسه شورای حقوق بشر سازمان ملل متحد، به این نهاد گفت که کانادا مدتها سیاستهای پاکسازی قومی و نسلکشی فرهنگی علیه مردم بومی را دنبال کرده است.
وی در این رابطه می گوید: از سال ۱۸۳۰ تا ۱۹۹۰ تخمین زده میشود که ۱۵۰ هزار کودک بومی به اجبار از والدین خود جدا شده و به مدارس شبانهروزی در این کشور فرستاده شدند.
در بیانیه مشترک آمده است: این کودکان بومی در شرایط سخت زندگی میکردند و دچار سوءتغذیه بودند، بسیاری قربانی کار اجباری، سوءاستفاده و تجاوز شدند. برخی حتی به نمونههای زنده آزمایش پزشکی علیه بشریت تبدیل شدند. حداقل ۴۰۰۰ کودک بومی در مدارس شبانهروزی بر اثر مرگ غیر طبیعی جان باختند.
این بیانیه با بیان این که کانادا به طور مداوم زبانها و فرهنگ بومیان را از بین برده، میافزاید: بیش از ۶۰۰ جامعه بومی توسط دولت کانادا در ۳۰۰۰ مرکز کوچک و پراکنده بدون زیرساختهای کافی، فرصت های شغلی، حتی آب آشامیدنی سالم تفکیک شدند.
بیانیه مشترک مذکور همچنین به شورای حقوق بشر سازمان ملل یادآوری کرد که جوامع بومی کانادا مدتهاست از تبعیض ساختاری در جامعه رنج بردهاند و شرایط زندگی مردم بومی در این کشور رو به وخامت است.
در این بیانیه ذکر شده «سیاست نسلکشی علیه مردم بومی امروزه به یکی از عوامل اصلی نابرابری ساختاری، نژادپرستی و تبعیض نژادی در کانادا تبدیل شده است».
مدارس بومی بین سالهای ۱۸۳۱ تا ۱۹۹۶ حدود ۱۵۰ هزار کودک بومی را از خانوادههای خود جدا کردند. بسیاری از این کودکان در مدارس مورد سوءاستفاده، تجاوز و سوءتغذیه قرار گرفتند، چیزی که کمیسیون آشتی و حقیقت در سال ۲۰۱۵ آن را «نسلکشی فرهنگی» نامید.
بهرغم ادعاهای مقامهای کانادایی، مردم بومی این کشور امروز هم از سطوح بالاتری از فقر و خشونت و همچنین امید کمتر به زندگی رنج میبرند.
کشف گورهای بینشان ۱۲۰۰ کودک بومی در مدارس شبانهروزی سابق در کانادا در سال جاری، زخمهای عمیقی را که از استعمار اروپایی کانادا و تلاشهای بعدی برای تلفیق فرهنگهای بومی با جریان اصلی باقی مانده بود، باز کرد.