به گزارش پایگاه اطلاع رسانی ستاد حقوق بشرجولی هیرشفلد دیویس' خبرنگار کاخ سفید و 'مایکل شیر' نماینده کاخ سفید در دفتر واشنگتن نیویورک تایمز دیروز (شنبه) در گزارشی برای این روزنامه آمریکایی با عنوان ' چگونه ترامپ خانواده های مهاجر را از یکدیگر جدا می کند؟'، افزودند: تقریبا بلافاصله پس از شروع به کار دولت 'دونالد ترامپ'، وی تلاش برای توقف ورود غیرقانونی مهاجران به آمریکا را آغاز کردند.
'جان اف کلی' وزیر پیشین امنیت میهن و رئیس کنونی ستاد کارکنان کاخ سفید در این راستا و برای جلوگیری از ورود غیرقانونی مهاجران به آمریکا گفت: 'کودکان از والدینی که تفهیم شده اند به صورت غیرقانونی وارد خاک ایالات متحده شده اند، جدا می شوند.'
رؤسای جمهوری آمریکا از هر دو حزب سیاسی بیش از یک دهه است که، حتی زمانی که سطح مهاجرت غیرقانونی کاهش محسوسی داشت، تمهیدات شدیدی علیه مهاجرت غیرقانونی در پیش گرفته اند. با این حال چه در دوران ریاست جمهوری 'جرج دبلیو بوش' و چه دوره 'باراک اوباما' ایده گرایش جدایی کودکان از آغوش والدین، شیوه ای بسیار غیرانسانی و عملا خطرناک تلقی می شد. اما برای ترامپ مبارزه با ورود غیرقانونی مهاجران به نقطه عطفی در کارزار انتخاباتی وی تبدیل شد و وی پس از رسیدن به ریاست جمهوری بر نظر 'کِلی' برای جدایی کودکان از والدین تاکید کرد.
در این میان طرفداران این نظریه در دولت 'استیون میلر' مشاور ارشد سیاسی ترامپ، هرگز این ایده را نپذیرفتند. شایان ذکر است با وجود سختگیری های شدید دولت ترامپ با ورود غیر قانونی مهاجران، ماه گذشته با افزایش شدید عبور غیرقانونی از مرزهای ایالات متحده روبرو بودیم و به دنبال این رشد جدید، دولت ترامپ دستور تازه ای برای قرار تعقیب کسانی که بصورت غیر قانونی از مرز عبور می کنند، صادر کرد. هرچند در این میان تنها چندین استثنا برای والدینی که دارای کودکان خردسال بودند در نظر گرفته شد.
حال ترامپ با پیامدهای تصمیمات نادرست خود مواجه شده است؛ هزاران کودک در پناهگاه های موقت بازداشت هستند و سخنگویان وی هفته گذشته مجبور شدند اتهاماتی که به دولت وی مبنی بر شباهت اقدام وی با نازی ها بود را تکذیب کنند. در این میان حتی حامیان 'اوانجلیک' وی از جمله 'فرانکلین گراهام' سیاست مهاجرتی وی را 'شرم آور' توصیف کردند.
جالب است بدانید در میان کسانی که مخالفت خود را با این سیاست اعلام کرده اند، می توان به خود رئیس جمهوری نیز اشاره کرد که علیرغم لفاظی های شدید درباره مهاجرت و دستورالعمل های روشن برای اجرای این قانون، به طور عمومی به سرزنش و تقبیح کسانی که این ایده را داده اند پرداخت و مسئولیت این اقدام را بر عهده دموکرات ها انداخت.
در درون دولت ترامپ مقامات فعلی و پیشین نیز بر این باورند که نگرانی های قابل توجهی در مورد این سیاست وجود دارد. از جمله 'کریستن نلسون' وزیر امنیت میهن آمریکا که بر سر این موضوع با ترامپ به صورت خصوصی جدل داشته است و ترامپ به همین دلیل بارها وی را مجبور به استعفا کرده است.
در ماه اکتبر (مهرماه پارسال)، پس از آنکه ترامپ به پایان دادن به قانون 'داکا' (مخفف Deferred Action for Childhood Arrivals) را آغاز کرد (بر اساس این قانون، فرزندان مهاجران غیرقانونی که از کودکی به آمریکا رفته و در این کشور بزرگ شده اند، می توانستند مجوز کار و گواهینامه رانندگی بگیرند و در مدارس و دانشگاه های این کشور ثبت نام کنند) قانونی که از برنامه های دوره ریاست جمهوری اوباما بود و در 15 ژوئن 2012 و سازمان خدمات شهروندی و مهاجرت ایالات متحده در اوت 2012 شروع به پذیرش درخواست های مربوطه کرد.
اما با روی کار آمدن ترامپ و در ماه آوریل 2017 پس از آنکه 'استیون میلر' مشاور ارشد سیاسی ترامپ دریافت موج درخواست های مهاجرت به بالاترین حد خود رسیده است، سیاست 'تحمل صفر' را اعلام کرد. به عبارتی هیچ سیاستی در دولت ترامپ وجود ندارد که مهاجران غیرقانونی را محکوم به جدایی از فرزاندنشان کند، اما 'سیاست تحمل صفر' مهاجران غیرقانونی را به زندان فدرال می فرستد و بر اساس آن کودکان از والدینشان جدا می شوند و برخلاف حکم اوباما، در دولت ترامپ همه افرادی بصورت غیر قانونی وارد کشور می شوند تحت پیگرد قانونی قرار می گیرند، حتی اگر در این میان بسیاری از مهاجران خواستار پناهندگی باشند و با بازگشت به کشور خود در خطر قرار بگیرند.
'جف سشنز' دادستان کل ایالات متحده هم پنجشنبه گذشته با ارائه سخنانی در این باره مهر تاییدی بر سیاست غیر انسانی ترامپ زد و گفت 'داشتن فرزندان شما را از دستگیری و پیگرد قانونی مصون نخواهد کرد.'
* نیویورک تایمز روزنامه معتبر و مشهور آمریکایی است که از سال 1896 در مالکیت خانواده 'سالزبرگر' قرار داشته است. رئیس هیات مدیره کنونی کمپانی نیویورک تایمز یکی از اعضای این خانواده به نام 'آرتور سالزبرگر جونیور' است. اعتبار و نفوذ روزنامه نیویورک تایمز در آمریکا به حدی است که از آن به عنوان «منبع ملی» یاد می‌شود. منبع ملی به روزنامه‌هایی اطلاق می‌شوند که در کتاب‌ها و نوشتارها، از بایگانی ایشان به عنوان مدرک و یادکرد منابع تاریخی یاد می‌شوند.
منبع:حقوق بشر /جهان