گزارشگران سازمان ملل در گزارش‌های خود بر تبعات تحریم‌های یکجانبه آمریکا بر مردم ایران تاکید کرده‌اند.
به گزارش مرکز پایش ستاد حقوق بشر، تحریم یکی از ابزار‌های اصلی سیاست خارجی آمریکا به شمار می‌رود و این کشور بدون توجه به تعهدات بین‌المللی از این ابزار برای اعمال فشار بر دیگر کشور‌ها استفاده می‌کند.
در موارد متعدد آثار و تبعات این تحریم‌ها بر مردم کشور‌های مورد هدف مستند شده، اما مقامات آمریکا بدون توجه به این شواهد سیاست تحریمی خود را دنبال کرده‌اند.
درباره ایران نیز مقامات آمریکا یکی از شدیدترین رژیم‌های تحریمی را در پیش گرفته‌اند که این تحریم‌ها در زمینه‌های مختلف به خصوص در زمینه پزشکی و دارویی تبعات سوئی داشته است.
این در حالیست که مهرماه گذشته جمعی از «ماموریت داران رویه‌های ویژه سازمان ملل»، با انتشار گزارشی مشترک در خصوص «آثار تحریم‌های یکجانبه علیه ایران در حوزه محیط زیست»، ضمن انتقاد از دولت آمریکا، از تاثیرات مخرب تحریم‌ها در حوزه‌های مختلف زیست محیطی ابراز نگرانی کردند.
پنج گزارشگر ویژه شامل گزارشگر ویژه آثار منفی اقدامات قهری یکجانبه بر بهره‌مندی از حقوق بشر، گزارشگر ویژه وضعیت حقوق بشر در افغانستان، گزارشگر ویژه ارتقاء و حمایت از حقوق بشر درخصوص تغییرات اقلیمی، گزارشگر ویژه حق برخورداری از بالاترین استاندارد قابل دسترسی برای سلامت جسمی و روحی و گزارشگر ویژه حقوق اقلیتها به همراه دو کارشناس مستقل شامل کارشناس مستقل ارتقاء نظم بین المللی دموکراتیک و عادلانه و کارشناس مستقل حقوق بشر و همبستگی بین‌المللی، با طرح برخی سوالات، از آمریکا خواستند ظرف ۶۰ روز به آن‌ها پاسخ دهد.
گزارشگران ویژه در سوالات خود بر حق برخورداری از محیط زیست سالم و پایدار، تأثیر تحریم ها بر محیط زیست کشورمان و سلامت عمومی در ایران و کشور‌های همسایه، همچنین مشکلات مستقیم یا غیرمستقیم حقوق بشری ناشی از تحریم ها علیه ایران (از حیث حق برخورداری از شرایط مطلوب زیست محیطی، حق حیات و حق سلامت) و زمان اجرا و اعمال تحریم‌ها علیه ایران تاکید کردند و خواستار پاسخگویی دولت آمریکا و تعهدات بین المللی این کشور در این خصوص شدند.
آذرماه گذشته آلنا دوهان، گزارشگر ویژه بررسی آثار منفی اقدامات قهری یکجانبه بر بهره‌مندی از حقوق بشر، «ایان فری»، گزارشگر ارتقاء و حمایت از حقوق بشر در زمینه تغییرات اقلیمی، «لیوینگستون سوانیانا»، کارشناس مستقل درخصوص ارتقاء نظم بین‌المللی دموکراتیک و عادلانه، «اوبیورا اوکافر»، کارشناس مستقل درخصوص حقوق بشر و همبستگی بین‌المللی، «ریچارد بِنِت»، گزارشگر ویژه وضعیت حقوق بشر در افغانستان، با انتشار گزارشی هشدار دادند تحریم‌های آمریکا علیه ایران مانع برخورداری کامل شهروندان ایرانی از حقوق بنیادین خود در زمینه سلامت حیات می‌شود و عوامل منفی در آسیب رساندن به سلامت مردم ایران را از جمله آلودگی هوا تشدید می‌کنند.
این کارشناسان تصریح کردند: ایران نیز مانند بسیاری از کشور‌ها با مسائل زیست محیطی دست و پنجه نرم می‌کند و اجرای تحریم‌های آمریکا علیه ایران نه تنها مانع دولت ایران برای رسیدگی موثر به این مسائل می‌شود، بلکه چالش‌ها را پیچیده‌تر نیز می‌کند.
اخیرا کارشناسان سازمان ملل با انتشار گزارشی گفتند که بیماران تالاسمی در ایران تحت تاثیر پیروی از تحریم‌های آمریکا علیه ایران قرار دارند که دسترسی آن‌ها به دارو‌های حیاتی از خارج را کاهش داده است.
بر اساس این گزارش، از زمان اعمال مجدد تحریم‌ها علیه ایران توسط آمریکا در سال ۲۰۱۸، پایبندی بیش از حد به تحریم‌ها تشدید شده است که بر واردات دارو‌ها برای بیماران تالاسمی ایرانی تأثیر گذاشته است.
طبق گزارش میزان، این کارشناسان سازمان ملل تاکید کردند: معافیت‌های بشردوستانه برای کالا‌های پزشکی در مقررات تحریمی آمریکا پیچیده و نامشخص است و علاوه بر این، رویه‌های اخیر آمریکا جریمه‌های بالایی را برای شرکت‌های دارویی که دارو به ایران می‌فروشند، اعمال می‌کند که باعث ایجاد ترس در بخش‌های پزشکی، تحویل و بیمه می‌شود.
اما تبعات تحریم‌های یکجانبه آمریکا تنها محدود به آنچه گزارشگران سازمان ملل در گزارش‌های خود به آن اشاره کرده‌اند نیست و دامنه تبعات آن‌ها بسیار گسترده‌تر است.
به گزارش «چاینا دیلی»، آمریکا با تحریم‌های یکجانبه، به منافع مشترک جهان آسیب می‌رساند، آن هم زمانی که بهبود و ارتقای جهانی کند باقی می‌ماند و توسعه جهانی با چالش‌های شدیدی مواجه است.
تحریم‌های خودسرانه و یکجانبه آمریکا هیچ مبنای قانونی ندارد؛ تحریم‌های یکجانبه که برای کشور‌های خاص و اتباع آن‌ها طراحی شده است، آشکارا تبعیض‌آمیز است.
برای مدت طولانی، آمریکا قوانین داخلی خود را بالاتر از قوانین بین‌المللی قرار داده و از مفهوم امنیت ملی و قدرت دولتی سوء‌استفاده می‌کند تا مسائل اقتصادی و تجاری را بر اساس ایدئولوژی، به‌طور خودسرانه در تضاد با قوانین بازار و نظم تجارت بین‌الملل به تسلیح و سیاسی تبدیل کند. این کشور مخرب صلح و ثبات جهانی و خرابکار توسعه و رفاه جهانی است.
اعمال تحریم‌های اقتصادی و فرهنگی گسترده از ابتدا به عنوان یک پیکان ساده در جعبه ابزار سیاست گسترده آمریکا در دهه ۱۹۷۰ برای تبدیل شدن به سلاح منتخب سیاست خارجی امروز تکامل یافته است.
این کاملا غیرمنطقی است که آمریکا قوانین داخلی خود را بر کشور‌های دیگر تحمیل کند؛ آمریکا همواره سایر کشور‌ها را تهدید می‌کند و با تحریم‌های یکجانبه و «صلاحیت بازوی بلندمدت» در امور داخلی آن‌ها مداخله می‌کند و آن‌ها را مجبور به جانبداری در مسائل بین‌المللی و سرکوب شرکت‌های آن‌ها در رقابت‌های تجاری می‌کند.
سوء‌استفاده از تحریم‌های یکجانبه توسط آمریکا در حال تبدیل شدن به یک تهدید عمومی جهانی است؛ آمریکا در دوره ریاست جمهوری قبلی سه هزار و ۸۰۰ تحریم علیه دولت‌ها، افراد، سازمان‌ها و نهاد‌های اقتصادی در سراسر جهان اعمال کرد؛ این به طور میانگین سه تحریم جدید در روز است. جای تعجب نیست که یک رسانه آمریکایی آمریکا را «ابرقدرت تحریم کننده» نامیده است.