به گزارش مرکز پایش ستاد حقوق بشر، دادهها نشان میدهند که یک سوم افرادی که از سال ۲۰۱۵ توسط پلیس آمریکا کشته شدند، در حال فرار، دویدن یا تلاش برای فرار بودند که هدف شلیک مرگبار پلیس قرار گرفتند یا پلیس علیه آنها از نیروی مرگبار استفاده کرد. پلیس آمریکا در هفت سال گذشته بیش از ۲ هزار و ۵۰۰ نفر را هنگام فرار کشته است؛ شمار این افراد در سالهای اخیر اندکی افزایش داشته است؛ در حال حاضر پلیس آمریکا روزانه یک نفر را هنگام فرار، دویدن یا تلاش برای فرار هدف قرار داده و میکشد. برخی از افراد هنگام دویدن از پشت سر هدف توسط پلیس هدف قرار گرفتند و برخی دیگر سرنشینان خودروی در حال فرار بودند.
بر اساس گزارش گاردین، بررسی مذکور همچنین نشان داد که در بسیاری از موارد، درگیری افراد مذکور با پلیس به دلیل تخلف رانندگی آغاز شده و گزارشی مبنی بر خشونت یا جرایم جدی که سبب فراخواندن پلیس شود، وجود نداشت. کشته شدن دو نفر توسط پلیس در هفتههای اخیر در آمریکا خشم و اعتراض ملی را برانگیخته است؛ شلیک دهها گلوله به «جیلند واکر» در ایالت «اوهایو» و شلیک به «رابرت آدامز» هنگام فرار در جهت مخالف در ایالت «کالیفرنیا»؛ هر دو قربانی سیاهپوست بودند.
بررسیها نشان میدهند که مشکل نژادپرستی در پلیس آمریکا فراتر از ادعای رایج مبنی بر محدود بودن تعداد افسران پلیس دارای عقاید نژادپرستانه است. تعداد غیرنظامیانی که پلیس آمریکا طی چند روز به قتل میرساند، بسیار بیشتر از مجموع قتلهایی است که پلیس در دیگر کشورها در یک سال مرتکب میشود. این روند مرگبار از سال ۲۰۱۳ آغاز شد که آمار هزار و ۱۰۰ کشته غیرنظامی توسط پلیس آمریکا ثبت شد؛ ضمن این که این آمار از زمان اعتراضها به قتل «جورج فلوید»، شهروند سیاهپوست آمریکایی توسط پلیس از سال ۲۰۲۰ تغییری نکرده است.
براساس قوانین پلیس آمریکا، افسرانی که ترس از مسلح بودن فرد در حال فرار، داشته باشند، میتوانند به سمت وی شلیک کنند و حتی اگر معلوم شود که فرد مذکور غیرمسلح بوده و تهدیدی وجود نداشته است، قتل مذکور، موجه تلقی میشود. به همین دلیل تعداد بسیار کمی از افسران پلیس آمریکا به قتل متهم میشوند.
از ابتدای سال ۲۰۲۲ تا اواسط جولای همین سال، افسران پلیس آمریکا ۶۳۳ نفر از جمله ۲۰۲ نفر را در حال فرار هدف قرار داده و کشته اند؛ این در حالیست که شمار افراد در حال فراری که پلیس آمریکا در سال ۲۰۲۱ به قتل رساند، ۳۶۸ نفر معادل ۳۲ درصد از کل قتلها بود. در سال ۲۰۱۹ نیز ۳۲۵ نفر معادل ۳۰ درصد کل قتلهای انجام شده توسط پلیس هنگام فرار به قتل رسیدند.
دادههای مذکور براساس گزارشهای رسانه ای تهیه شده و ناقص محسوب میشود؛ چراکه انگیزه و دلیل تقریبا ۱۰ تا ۲۰ درصد موارد قتل توسط پلیس آمریکا در هر سال نامشخص باقی میماند.
سیاهپوستان آمریکایی نیز به شکل نامتناسبی تحت تاثیر شلیک مرگبار پلیس آمریکا قرار میگیرند و ۳۲ درصد افرادی را تشکیل میدهند که توسط پلیس هنگام فرار کشته میشوند؛ این در حالیست که سیاهپوستان فقط ۱۳ درصد از جمعیت آمریکا را تشکیل میدهند. قربانیان سیاهپوست حتی در مواردی شامل افرادی میشدند که با پای پیاده فرار میکردند و در این زمینه آنها ۳۵ تا ۵۴ درصد تلفات مذکور را تشکیل میدادند.
دادهها نشان میدهند که پیگرد قانونی افسران پلیس به دلیل کشتن غیرنظامیان در آمریکا بسیار نادر است. از ۲ هزار و ۵۰۰ نفری که از سال ۲۰۱۵ در هنگام فرار کشته شدند، فقط ۵۰ مورد معادل ۲ درصد منجر به اتهامهای جنایی شد؛ اکثریت این اتهامها نیز رد یا منجر به تبرئه شد و فقط ۹ افسر مجرم شناخته شدند که ۰.۳۵ درصد موارد را تشکیل میدهند.
کارشناسان میگویند که این دادهها نشان میدهند که چگونه سیستم حقوقی آمریکا به افسران پلیس اجازه میدهد که بدون مجازات مرتکب قتل شوند و چگونه تلاشهای اصلاحی، نقصهای اساسی در ادارههای پلیس را برطرف نکرده است.
در موارد نادری نیز که دادستانها علیه پلیسی که افراد در حال فرار را کشتهاند، اتهامات جنایی ارائه میکنند، این فرآیند اغلب سالها طول میکشد و معمولا با پیروزی افسر پلیس از طریق رد اتهامات توسط قضات یا دادستانها یا تبرئه هیئت منصفه خاتمه مییابد.
برای ۹ مورد قتل هنگام فرار که افسران پلیس مجرم شناخته شدند نیز یا در نهایت توافق نامه ای امضا شد یا محکومیت بسیار سبکی در قیاس با قتلهای معمول در نظر گرفته شد. افسران محکوم شده در پروندههای قتل غیرنظامیان نه تنها از پس محکومیتهای مذکور بر میآیند بلکه امکان اشتغال در مشاغل بهتر را دارند.
در حالی که سیستم جنایی آمریکا، همه این قتلها را غیر قانونی میداند، کارشناسان بر این باور هستند که شهرها باید برخوردهای غیر ضروری اما مرگبار پلیس را با اقدامهایی مانند حذف پلیس از تماسهای بهداشت روان کاهش داده و ممنوعیتی برای تیراندازی افسران پلیس به سمت خودروهای در حال حرکت در نظر بگیرند.