به گزارش پایگاه اطلاع رسانی ستاد حقوق بشر، خبرگزاری فرانسه در گزارشی به حادثه بمباران شیمیایی سردشت پرداخت و نوشت: ۳۳ سال از حمله شیمیایی رژیم «صدام حسین» رئیس جمهوری مخلوع عراق به شهر سردشت ایران می‌گذرد، اما ساکنان این شهر هنوز از اثرات این فاجعه رنج می‌برند. این در حالی است که جامعه بین‌المللی آنچنان که باید و شاید اقدامی در مجازات عاملان این حمله صورت نداد.
این گزارش می‌افزاید: سردشت در استان آذربایجان غربی در شمال غربی ایران در نزدیکی مرز عراق قرار دارد. این شهر و ساکنان آن هنوز از اثرات حملات هوایی ۷ تیر ۱۳۶۶ در طی هشت سال جنگ عراق با ایران که در ۳۱ شهریور ۱۳۵۹ آغاز شد، رنج می‌برند. این اولین باری بود که در طی جنگ از سلاح شیمیایی بر ضد شهروندان غیر نظامی استفاده شد.
«صالح عزیزپور» رئیس «انجمن قربانیان حمله شیمیایی در سردشت» می‌گوید: اگر کسی در جنگ پا یا بازوی خود را از دست بدهد، می‌تواند آن را با یک اندام مصنوعی جایگزین کند، اما وقتی ریه‌های ما بسوزد، چه کسی به جای ما نفس می‌کشد. قربانیان و زخمی‌ها بمباران شیمیایی سردشت از کودک سه ماهه تا یک پیرمرد هفتاد ساله بودند که همه آنها غیرنظامی هستند.
در ادامه این گزارش آمده است: بر اساس آمار رسمی تعداد کشته‌ها ۱۱۹ و زخمی‌ها هزار و ۵۱۸ نفر اعلام شد. اما با گذشت زمان مشخص شد که حدود هشت هزار نفر در معرض «گاز خردل» قرار گرفته‌اند که به گفته کارشناسان در حمله عراق مورد استفاده قرار گرفته بود و اثرات آن سالها بعد موجب مرگ آنها شد. اما این پایان ماجرا نبود، زیرا کسانی که در این جنگ زنده ماندند، از اثرات این بمباران خلاصی نیافتند و هنوز با آن دست و پنجه نرم می‌کنند.
این خبرگزاری در ادامه گزارش با استناد به سخنان افراد حاضر در زمان بمباران شیمیایی سردشت نوشت: یکی از قربانیان این فاجعه که فردی ۵۰ ساله است و از دستگاه تنفس مصنوعی استفاده می‌کند، گفت، «به مدت ۱۸ روز بینایی خود را کاملاً از دست داده بودم و حتی امروز هم از فشار زیادی که بر ریه‌هایم وارد می‌شود، رنج می‌برم و نمی‌توانم بخوابم».
بسیاری از مردم تصور نمی‌کردند که از گاز سمی علیه غیرنظامیان استفاده شود و آنها در زمان حمله شیمیایی طبق گذشته به پناهگاه‌های زیرزمینی رفتند، غافل از اینکه گاز خردل به ریه‌های آنها نفوذ می‌کند. شیوع «ویروس کرونا» نیز طی ماه‌های اخیر در ایران سلامتی این افراد را بیشتر تهدید می‌کند و مشکلات آنها را دو برابر کرده است.
مدیر شبکه بهداشت عمومی در سردشت در این زمینه گفت: از آنجا که ایمنی بدن آسیب‌دیدگان از بمباران شیمیایی ضعیف است، در صورت ابتلا به این ویروس، این بیماری را تشدید کرده و احتمال زنده ماندن آنها را ضعیف می‌کند. «اثرات گاز خردل دائمی است و ریه‌ها را تحت تأثیر قرار داده و گاهی آن را از بین می‌برد و بیماران چاره‌ای جز زندگی با آن را ندارند. عوارض جانبی شیمیایی شامل تورم و درد چشم، قرمزی و خارش پوست، تنگی نفس و مشکل در حرکت و خستگی مزمن است».
خبرگزاری فرانسه ادامه داده است: دولت «دونالد ترامپ» رئیس جمهور آمریکا، در سال ۲۰۱۸ تحریم‌های اقتصادی شدیدتری علیه ایران اعمال کرد، به طوری که یافتن داروهای مورد نیاز بسیار دشوار شده است. این در حالی است که شورای امنیت در واکنش به اقدام عراق با صدور بیانیه‌ای استفاده از سلاح‌های شیمیایی در درگیری‌های نظامی را محکوم کرد، بدون اینکه نامی از عراق و رئیس جمهوری آن زمان این کشور را ذکر کند.
پس از حمله به سردشت، شورای امنیت که پنج عضو دائمی آن (ایالات متحده ، فرانسه ، انگلیس ، چین و اتحاد جماهیر شوروی سابق) با عناوین مختلف از رژیم عراق حمایت می‌کردند، تنها به عبارت «محکوم می‌کنیم» بسنده کرد. در حالی که جامعه جهانی نیز در مقابل این فاجعه عظیم سکوت کرد. رژیم عراق پس از حمله آمریکا در سال ۲۰۰۳ سقوط کرد و صدام در دسامبر همان سال دستگیر شد.
این خبرگزاری در پایان این گزارش نوشت: اکنون سردشت مانند «هیروشیما» که مورد حمله اتمی آمریکا قرار گرفت، نمادی از شهرهایی هستند که قربانیان حملات سلاح‌های غیر متعارف شده‌اند و بازماندگان آن امیدوارند که هرگز جنگی اینچنین تکرار نشود.