آنچه در غزه رخ می‌دهد، وحشی‌گری و سرقت انسانیت است

به گزارش پایگاه اطلاع رسانی ستاد حقوق بشر،آلیس واکر، از جمله شاعران و نویسندگان سیاه‌پوست آمریکایی است که تاکنون آثار متعددی از وی منتشر و بعداً تبدیل به فیلمنامه شده‌ است. معروفترین اثر او، رمان «رنگ بنفش» است که در ایران با عناوین مختلفی مانند «رنگ ارغوان» هم ترجمه شده است. کتاب داستان زندگی دختربچه‌ای سیاه‌پوست را روایت می‌کند که به دلیل رنگ سیاه پوستش در دوره کودکی و نوجوانی خود مورد آزار و اذیت قرار می‌گیرد. بسیاری این اثر واکر را نمونه‌ای از زندگی تمامی زنان سیاه‌پوست در آمریکا می‌دانند.

واکر در سال‌های گذشته بیش از آنکه به عنوان یک نویسنده فعال در جامعه آمریکا مطرح باشد، عمدتاً به دلیل فعالیت‌های اجتماعی و اظهار نظرهای سیاسی‌اش در رسانه‌ها مطرح است. کمتر زمانی است که از او مطلبی در محکومیت نژادپرستی در صفحه شخصی‌اش در فضای مجازی منتشر نشود؛ برای او قربانیان نژادپرستی فرقی ندارند، پرداختن برای او در محدوده جغرافیایی خاصی محدود نمی‌شود؛ از آمریکا گرفته تا آفریقا و حتی فلسطین، موضوع بحث او هستند.

شدیدترین واکنشی که او نسبت به اقدامات رژیم صهیونیستی داشت، مخالفتش برای انتشار ترجمه عبری کتاب معروفش بود. واکر خیلی صریح اعلام کرد که دلیل این مخالفت، سیاست آپارتاید جدید در سرزمین‌های اشغالی است. او بعدها در مصاحبه‌ای اعلام کرد که سال‌ها از سوی رسانه‌های آمریکا بایکوت شده و از معرفی کتاب‌هایش در مدارس این کشور ممانعت شد، تنها به این جرم که ضد رژیم صهیونیستی است.

حالا او در نامه‌ای خطاب به کودکان غزه، ضمن انتقاد از سیاست رژیم صهیونیستی و دولت آمریکا، می‌نویسد:

فرزندان عزیزم در غزه؛ من عمیقاً از اینکه به اندازه هر کودکی در دنیا، از خود شحاعت نشان داده‌اید، متاسفم. شما برای این کار، تاوان بسیاری داده‌اید؛ از این رو هیچ کلمه‌ای از سوی من یا هر فرد دیگری نمی‌تواند دردی از دردهایی که بر دل شماست، بکاهد.

چندی پیش تولد مارتین لوتر کینگ بود. زمانی که دانش‌آموز بودم، موفق شدم که یک‌بار او را، هرچند برای زمان اندکی، ملاقات کنم؛ موهبتی که برایم بسیار عزیز و ارزشمند است. او تمام زندگی‌اش را برای مردم آمریکا و من فدا کرد؛ مردمی که گاه زندگی‌شان را به دلیل رنگ پوستشان از دست داده‌اند.

آنچه که جهان در نهایت درک خواهد کرد، و البته تا آن زمان دیگر دیر خواهد بود، این است که جهان به همان سمتی می‌رود که غزه می‌رود. آنچه در غزه رخ می‌دهد، وحشی‌گری، سرقت زندگی انسان‌ها و معیشت مردم است.

مالیاتی که ما پرداخت می‌کنیم، برخلاف میل‌مان برای ایجاد فاجعه بیشتر تأمین می‌شود. تمام انسان‌ها به شما، برای آنچه از سر می‌گذرانید، مدیون هستند. جهان به دلیل غفلت از شما، در آینده رنج خواهد برد و آنچه امروز شما را آزار می‌دهد، در آینده همه ما را خفه خواهد کرد. در پی آن، «فاتحان» نفت را می‌مکند و مواد معدنی ارزشمند، فلزات و سنگ‌ها را استخراج می‌کنند. خانه‌های فلسطینی را ویران می‌کنند و حتی آب نوشیدنی را نیز تخلیه کرده و از شما دریغ می‌کنند. این «فاتحان»، به عنوان «برندگان» بر روی قبرها می‌رقصند اما شادی واقعی براساس صلح ایجاد می‌شود.