به گزارش سایت ستاد حقوق بشر، مجمع عمومی سازمان ملل متحد قطعنامهای را درمورد پایان اشغالگری رژیم صهیونیستی در فلسطین اشغالی تصویب کرد. پیشنویس این قطعنامه که توسط جیبوتی، اردن، موریتانی، قطر، سنگال و فلسطین تهیه شده بود، با ۱۵۱ رای موافق، ۱۱ رأی مخالف و ۱۱ رای ممتنع تصویب شد.
قطعنامه یادشده بر لزوم خروج کامل رژیم صهیونیستی از تمامی سرزمینهای اشغالی فلسطینی از سال ۱۹۶۷، ازجمله قدس شرقی اشغالی تاکید میکند. آرا مخالف شامل آمریکا و رژیم صهیونیستی بود.
قطعنامه تصویبشده مسئولیت سازمان ملل در قبال مسئله فلسطین را مجددا تایید میکند و خواستار پایان اشغال رژیم صهیونیستی است. این قطعنامه خواستار توقف فعالیتهای صهیونیستها در تصرف اراضی فلسطینی و پایبندی رژیم صهیونیستی به قوانین بینالمللی و همچنین افزایش کمک به فلسطینیها در بحبوحه یک بحران جدی انسانی است.
این قطعنامه همچنین بر رد هرگونه تلاش برای تغییر جمعیتی یا منطقهای در نوار غزه تاکید دارد. قطعنامه مجمع عمومی همچنین بیان میکند که نوار غزه بخش جداییناپذیری از سرزمینهای فلسطینی اشغالشده در سال ۱۹۶۷ است.
در این قطعنامه از رژیم صهیونیستی خواسته شده که به تعهدهای بینالمللی خود ازجمله توقف همه فعالیتهای شهرکسازی جدید و تخلیه همه شهرکنشینان از سرزمینهای اشغالی فلسطین پایبند باشد.
اگرچه قطعنامههای مجمع عمومی سازمان ملل الزامآور نیستند، اما در بازتاب افکار عمومی جهانی اهمیت دارند.
آنالنا بائربوک، رئیس مجمع عمومی سازمان ملل نیز در سخنرانی خود در جلسهای که به رایگیری درباره قطعنامه یادشده منجر شد، خواستار اقدامهای بیشتر برای حمایت از حقوق مردم فلسطین شد و افزود: ۷۸ سال است که مردم فلسطین از حقوق مسلم بهویژه حق تعیین سرنوشت خود محروم شدهاند؛ اکنون زمان آن فرا رسیده که برای پایان دادن به این بنبست چنددههای اقدام قاطعی انجام دهیم.
رئیس مجمع عمومی سازمان ملل ویرانی و رنج عظیم در غزه پس از ۲ سال جنگ را با اشاره به هزاران قربانی، تعداد بیشماری مجروح، گرسنگی فراگیر، زیرساختهای غیرنظامی ویرانشده و آوارگی جمعیت مورد توجه قرار داد.
مجمع عمومی سازمان همچنین قطعنامهای را برای پایان اشغالگری رژیم صهیونیستی در جولان اشغالی سوریه به تصویب رساند. دومین قطعنامه با عنوان «جولان سوریه» با ۱۲۳ رای موافق، ۷ مخالف (ایالات فدرال میکرونزی، رژیم صهیونیستی، پالائو، پاپوآ گینه نو، پاراگوئه، تونگا، آمریکا) و ۴۱ رای ممتنع تصویب شد.
براساس مفاد این قطعنامه، مجمع اعلام کرد که تصمیم ۱۴ دسامبر ۱۹۸۱ (۲۳ آذر ۱۳۶۰) رژیم صهیونیستی برای تحمیل قوانین، صلاحیت قضایی و مدیریت خود بر جولان اشغالی سوریه باطل و بیاعتبار است و خواستار لغو آن شد.
علاوه بر این، مجمع طی این قطعنامه از رژیم صهیونیستی خواست تا به تعهدهای خود احترام بگذارد و همچنین خواستار عقبنشینی رژیم اشغالگر از جولان اشغالی سوریه تا خط ۴ ژوئن ۱۹۶۷ (۱۴ خرداد ۱۳۴۶) شد.