به گزارش سایت ستاد حقوق بشر، مرگ یک زندانی بومی دیگر در زندان بدنام هکهآ (Hakea Prison) استرالیا، بار دیگر شرایط «غیرقابل تحمل» زندان های این کشور را در کانون توجه قرار داده است.
بر اساس گزارش «ایج»، این مرگ تنها چند روز پس از آن رخ داد که یک قاضی منطقهای در اقدامی غیرمعمول درباره شرایط این زندان سخن گفت و آن را «بهطور خطرناکی ناپایدار» توصیف کرد. قاضی «لیندا بلک» شرایط «غیرقابلتحمل» زندان را دلیلی برای کاهش حکم زندان یک مرد دانست که سالها در این زندان در بازداشت موقت به سر برده بود.
او گفت: «ازدحام شدید در سلولها وجود دارد و تعداد زندانیان بهطور مرتب از ظرفیت رسمی فراتر میرود. این وضعیت باعث شده تا ۸۰ مرد روی تشکهایی روی کف سلولها نزدیک به توالتها بخوابند که شرایطی تنگ، غیربهداشتی و تحقیرآمیز ایجاد کرده است. همانطور که این دادگاه شاهد بوده، زندانیانی که روی زمین میخوابند، مورد لگد، ضربه یا آسیبهای دیگر قرار میگیرند. امکان دیدار با وکلا، خانواده و دوستان تقریباً وجود ندارد.»
وزارت دادگستری استرالیا در ماه ژوئن اعلام کرد که در سال گذشته ۱۸ مورد مرگ در بازداشت رخ داده است. یک ماه بعد، گزارش تکاندهنده دیگری از دفتر بازرس خدمات بازداشت اعلام کرد که شرایط در هکئا «کمی بهبود یافته اما همچنان کاملاً غیرقابلقبول است.»
«ایمون رایان»، بازرس، اظهار داشت: «سیستم زندان فراتر از ظرفیت خود زندانی پذیرفته و فشار زیادی بر کارکنان، زیرساختها و رفاه زندانیان وارد میکند. این فشارها اثربخشی عملیات زندان را تضعیف کرده و تأثیر قابلتوجهی بر سلامت کارکنان و رفتار انسانی با زندانیان دارد. در نهایت، برای اکثر زندانیان بزرگسال، بازپروری مؤثر بهسادگی اتفاق نمیافتد.»
گزارشهای سازمان ملل متحد، از جمله گزارش غیر دولتی ارائهشده به کمیته ضد شکنجه (CAT)، شرایط زندانهای استرالیا را به عنوان مشکلی سیستماتیک توصیف کردهاند که شامل ازدحام شدید و کف خوابی زندانیان، عدم دسترسی به دارو، شرایط بهداشتی ضعیف و استفاده گسترده از انفرادی به عنوان ابزاری برای کنترل به ویژه زندانیان بومی است، که میتواند به شکنجه یا رفتارهای غیرانسانی منجر شود.
این مسائل به طور نامتناسبی بر زندانیان بومی که 30 درصد زندانیان را تشکیل میدهند، در حالی که تنها ۲-۳ درصد جمعیت را دارند، تأثیر گذاشته و با نرخ بالای مرگ در بازداشت، به ویژه پس از سال ۲۰۱۱، همراه بوده است.