به گزارش سایت ستاد حقوق بشر، دادگاه عالی آمریکا در حکمی اعلام کرده است افراد بی‌خانمانی که در کنار خیابان‌ها می‌خوابند حتی در صورت نداشتن سرپناه 295 دلار جریمه و تا 30 روز حبس می‌شوند.
در برخی از مناطق آمریکا مانند اورگان، سال‌هاست که خوابیدن و برپایی چادر در پارک‌های عمومی و خیابان‌ها ممنوع است و افراد بی‌خانمان از «استفاده از پتو، بالش یا جعبه مقوایی برای محافظت در برابر عوامل محیطی» منع شده‌اند.
قاضی دستیار دیوان عالی آمریکا از این حکم انتقاد کرد و گفت: خواب، یک ضرورت بیولوژیکی است نه جرم. برای برخی افراد، خوابیدن در خیابان تنها گزینه آنهاست. مجازات به دلیل بی خانمانی مغایر با وجدان انسانی و خلاف قانون اساسی است. تنبیه افراد به خاطر موقعیتشان «بی رحمانه و غیرعادی» است؛ همچنین گروه‌های حقوق مدنی استدلال می‌کنند که چنین ممنوعیت‌ها و مجازات‌هایی، بحران‌های مردم بی خانمان را بدتر می‌کند.
در این زمینه مرکز ملی حقوق بی خانمان‌ها نیز در بیانیه ای این تصمیم را «عمیقاً ناامیدکننده» دانست و اعلام کرد که «دستگیری یا جریمه افراد به دلیل تلاش برای زنده ماندن، هزینه بر، معکوس و بی‌رحمانه است. این حکم غیرانسانی، بی خانمانی را در شهر گراند پاس و در سراسر آمریکا تشدید خواهد کرد.»
شمارش ملی بی خانمان‌ها در سال 2023، تخمین زده است که بیش از 653 هزار نفر در سراسر آمریکا بی خانمان را تجربه کرده اند که نسبت به سال 2022 افزایش 12 درصدی را نشان می‌دهد.
در این رابطه علی بیگدلی، کارشناس مسائل بین‌الملل در گفت‌وگو با سایت ستاد حقوق بشر، اظهار کرد: اکثر بی‌خانمان‌ها در آمریکا به دلیل اعتیاد به مشروب بی‌خانمان می‌شوند و در نظر گرفتن زندان و جریمه برای این بی‌خانمان‌ها کار بسیار احمقانه‌ای است، این افراد حتما باید درمان و به جامعه بازگردند.
وی با بیان اینکه اگرچه ممکن است، بسیاری از این افراد خانه و زندگی نداشته باشند، عنوان کرد: اغلب افراد بی خانمان با افزایش سن دیگر قادر به کار کردن نیستتند و این یکی از مشکلات اساسی دولت آمریکا است اما این مشکل با جریمه و زندانی کردن حل نمی‌شود و باید از سوی دولت آمریکا مورد حمایت قرار گیرند.
این کارشناس مسائل بین‌الملل با تاکید بر اینکه جریمه و زندانی کردن افراد بی خانمان، اقدام انسانی نیست، گفت: به دلیل اینکه وجود بی‌خانمان‌ها در کنار خیابان‌ها چهره خیابان‌ها را زشت و مکدر می‌کنند، این افراد حتما باید تحت درمان و به خانواده‌های خود برگردند، اگر هم خانواده‌ای ندارند در مراکز مخصوصی نگهداری شوند.