به گزارش سایت ستاد حقوق بشر، روز سوم اردیبهشت ماه 1403، دولت آمریکا در گزارش سالیانه خود در مورد وضعیت حقوق بشر در کشورهای جهان، بدون نگاه به پرونده سیاه خود در زمینه حقوق بشر در بخشی از این گزارش، باردیگر انگشت اتهام خود را به سمت ایران گرفت و در خصوص موضوعاتی مانند: احترام به کرامت انسانی، احترام به آزادیهای مدنی، آزادی و مشارکت در روند سیاسی، فساد در دولت، موضع دولت در قبال نظارت و بررسی بین المللی و غیردولتی در مورد موارد نقض حقوق بشر، تبعیض و سوء استفادههای اجتماعی و همچنین حقوق کارگر ادعاهای دروغین و واهی را مطرح کرد.
این درحالی است که اگر به وضعیت حقوق بشر آمریکا نگاهی اندازیم متوجه میشویم که خود از ناقضان اصلی حقوق بشر علیه مردم این کشور و سایر جهان است.
آزادی بیان از نوع آمریکایی چگونه است؟
با وجود اینکه در قانون اساسی آمریکا "آزادی بیان" تضمین شده است، اما در بسیاری از موارد شاهد نقض آشکار این قانون هستیم. برای مثال پس از حمایتهای مادی و معنوی آمریکا از رژیم صهیونیستی در کشتار، نسلکشی و جنایت علیه بشریت مردم غزه، با برپایی اعتراضات گسترده دانشجویی، پلیس اقدام به بازداشت صدها معترضان کرده است؛ البته بازداشت و سرکوب خشونتآمیز معترضان نسبت به سیاستهای غلط آمریکا در زمینههای مختلف محدود به این نمونه نمیشود و در طول تاریخ این کشور امری تکرار شدنی است.
وضعیت نگرانکننده زندانیان زن در آمریکا
آمریکا که خود را یکی از حامیان سرسخت و جدی حقوق زنان میداند، بارها از این موضوع به عنوان اهرم فشار علیه ایران استفاده کرده است. این درحالی است که این کشور دارای بزرگترین و بیشترین تعداد زندانیان زن است.
چندی پیش در گزارشی اعلام شد، در آمریکا هر پنج روز یک افسر پلیس به زنان و شهروندان آمریکایی تعرض میکند و زنان در زندان، توسط افسر و مراقب زندان مورد آزار و تعرض قرار میگیرند، این در حالی است که زندانیان زن در زمان آزاد شدن، تهدید میشوند که در صورت افشای این آزارها مورد انتقام قرار گرفته و حتی به قتل خواهند رسید.
این مسئله اجتماعی به حدی زیاد است که حتی آن را یک مشکل "سیستماتیک دستگاه پلیس" قلمداد میکنند.
نقش افسران پزشکی آمریکا در شکنجه زندانیان
خوب است بدانیم علاوه براینکه آمریکا بزگترین زندانهای جهان را دارد، این کشور بالاترین آمار استفاده از رفتار خشونتآمیز در قالب شکنجه زندانیان را در کارنامه خود ثبت کرده است؛ شکنجههایی که آمریکا در زندانهای خود در این کشور یا در دیگر زندانهایش در سایر کشورها استفاده میکند با مشورت روانشناسان طراحی شده که به صورت مخفیانه توسط افسران پزشکی صورت میگیرد؛ این شکنجهها شامل اعدام ساختگی، محرومیت زنان از لوازم بهداشتی، حبس در سلول انفرادی، محرومیت از خواب، محرومیت از خدمات پزشکی، خشونت جنسی و سایر موارد است.
نقض حقوق مهاجران فقط به جرم پناه جویی
آمریکا که سردمدار عدم استقبال از مهاجران است، با روی کار آمدن دولت جو بایدن، "سیاست ضد پناه جویی" در این کشور بیشتر شده است و آینده روشنی جهت بهتر شدن وضعیت پناهجویان به چشم نمیخورد؛ رفتار خشونتآمیز با پناهجویان، زندانی کردن، رفتارهای غیرانسانی با آنها نمونه ای از موارد نقض حقوق پناهندگان و مهاجران از سوی دولتمردان آمریکا است.
بر اساس تخمین یکی از آژانسهای سازمان ملل، ۶۵۰ مهاجر در سال ۲۰۲۱ در منطقه مرزی جنوب غربی آمریکا جان خود را از دست دادهاند. مرگ مهاجران در تلاش برای عبور از این مرزها بیش از ۲ دهه است که به یک رسوایی ملی تبدیل شده است.
این رویکرد یکی از چالشهای مهم آمریکا در حوزه حقوق بشر است که هر ساله از سوی نهادهای مرتبط مورد انتقاد قرار میگیرد.
آمریکا و رفتارهای نژادپرستانه
پدیده تبعیض نژادی که در آمریکاریشه تاریخی دارد، در سالهای اخیر به لطف رسانهها و فضای مجازی نمود بیشتری در افکار عمومی جهان پیدا کرده است ، از جمله نمونههای بارز آن قضیه جورج فلوید، جوان سیاهپوستی است که در سال 2020 پلیس آمریکا با گذاشتن زانو بر گردنش، منجر به قتل وی شد، و این تنها نمونه کوچکی از تبعیض نژادی حاکم بر آمریکا است.
با توجه به اینکه قتل جورج فلوید بازتاب گستردهای در رسانهها داشت، تظاهرات زیادی در اعتراض به تبعیض نژادی سیستماتیک در آمریکا را شاهد بودیم.
در این زمینه جعفر قنادباشی، تحلیلگر مسائل بینالملل در گفتوگو با سایت ستاد حقوق بشر در خصوص تبعیض سیستماتیک نژادی در آمریکا، گفت: در گذشته یکی از تفریحات آمریکایی ها شکنجه و کشتار سیاه پوستان بود و امروزه این رفتار به شیوه دیگری خودش را نشان می دهد و باعث می شود آنها سخت ترین کارها را انجام دهند و در قبال آن کمترین حقوق را دریافت یا در قسمت های غیر توسعه یافته آمریکا زندگی کنند و این شکافهای نژادی باعث شکاف های اقتصادی هم شده است.
امروزه تقض حقوق بشر در قبال رنگین پوستان در آمریکا برای نهادهای حقوق بشری امری عادی محسوب شده و آنها سالهاست در قبال این موضوع سیاست سکوت و چشمپوشی را در پیش گرفتهند.
درپایان شاهد این هستیم که آمریکا با وجود کارنامه سیاه خود در زمینه حقوق بشر به منظور انحراف افکار عمومی، سایر کشورها را به بهانههای مختلف به نقض حقوق بشر متهم میکند.