به گزارش سایت ستاد حقوق بشر، جاوید رحمان، به اصطلاح گزارشگر ویژه حقوق بشر سازمان ملل در امور ایران روز دوشنبه، ۲۸ اسفند در در جریان پنجاه‌وپنجمین نشست شورای حقوق بشر اظهاراتی ادعایی و نخنما شده را درباره ایران مطرح کرد.
گزارش ادعایی جاوید رحمان بار دیگر نشان داد که گزارشهای جهتدار او بر مبنای ادعاها و خبرسازی‌های رسانه‌ای استوار است.
در همین حال، سمیه کریم‌دوست، نماینده ایران به ادعاهای جاوید رحمان در بیانیه ای واکنش نشان داد که بدین شرح است:
بسم الله الرحمن الرحیم
آقای رئیس در ابتدا اجازه دهید یک بار دیگر تکرار کنم که جمهوری اسلامی ایران سازوکاری را که محصول قابل پیشبینی آن این گزارش ساختگی و تحریف شده است، به رسمیت نمی‌شناسد؛ سازوکاری که اساسا ناقص و فاقد عنصر رضایت دولت مربوطه است و به عنوان بخشی از یک کارزار سازماندهی شده علیه کشور من بر شورای حقوق بشر تحمیل شده است، به دشواری می‌تواند نتیجه‌ای معتبر داشته باشد.
این فقط برنامه سیاسی بازیگران اصلی حامی مالی هیئت است که ماموریت آن را تمدید و دور باطل را بار‌ها و بار‌ها حفظ می‌کنند؛ کسانی که در کنار قدرت اشغالگر فلسطین در نسل‌کشی غزه شریک هستند، این به خودی خود بسیار گویا است! این نشان می‌دهد که ادعاهای آن‌ها در مورد توجهشان به حقوق بشر چقدر معتبر است.
آیا این گزارش - اگر اصلا بتوان به آن گزارش گفت- به ارتقا و حمایت از حقوق بشر کمک خواهد کرد؟ این چیزی نیست که کشور‌های حامی اصلی به آن اهمیت می‌دهند، و این نگران کننده است. آن‌ها به خوبی می‌دانند سازوکاری که ایجاد کرده‌اند اساسا دستور العملی برای رویارویی است، شورا را از هرگونه بحث معنادار باز می‌دارد و دولت هدف را از هرگونه تعامل ثمربخش منصرف می‌کند.
این گزارش نه واقعی است و نه حرفهای، چه برسد به اینکه به طور منطقی منصفانه و متعادل و منعکسکننده پیشرفت مداوم ایران در ترویج و حمایت از حقوق بشر و همچنین چالش‌هایی باشد که بر آن غلبه کرده است؛ این گزارش کاملا یک طرفه و گمراه کننده است.
این گزارش، از بسیاری جهات، بسیار فراتر از محدودیت‌های آییننامه رفتاری است که قرار است از نظر قانونی و اخلاقی هر سازوکاری، از جمله مواردی که از طریق قطعنامه‌های غیر توافقی به شورا تحمیل می‌شوند، رعایت شود؛ این نقض قطعنامه شورای حقوق بشر در مورد منشور رفتار برای دارندگان صلاحیت رویه‌های ویژه شورای حقوق بشر است.
آقای رئیس
ما به عنوان یک کشور مسئول که به حقیقت اهمیت می‌دهد، هر سال بلافاصله پس از دریافت پیشنویس، گزارش را مطالعه می‌کنیم و نظرات مفصل خود را در مورد تکتک ادعاها و ادعاها ارسال می‌کنیم؛ شگفتآور است! تقریبا همه نظرات ما نادیده گرفته می‌شوند؛ بنابراین «تقریبا هیچ» سهمی از دولت مربوطه در گزارش‌ها وجود ندارد.
بر این اساس، نظر ما نسبت به این گزارش در میان کلیه نمایندگی‌های دائمی در ژنو و دفتر کمیساریای عالی منتشر شده است که انتظار می‌رود در سایت دفتر کمیساریای عالی حقوق بشر سازمان ملل منتشر شود.
آقای رئیس
همان طور که سال‌ها در این اتاق توسط بسیاری بیان شده است، قطعنامه خاص علیه یک کشور و سازوکاری که ایجاد می‌کند، با اصول جهانی بودن، عینی بودن و عدم انتخاب در رسیدگی به مسائل حقوق بشر در تضاد است؛ سازوکار نظارتی بر حقوق بشر ایران غیرقابل توجیه و فاقد هرگونه زمینه مشروع، عادلانه و موجه است؛ این امر ذاتا سیاسی و مغرضانه و براساس دشمنی با ایران است و با انتشار کلیشه‌های منفی در مورد کشور من، نتیجه معکوس نیز در پی دارد.
ما متاسفیم که دارنده ماموریت، یک تبعه انگلیس، موظف شده است به عنوان صاحب قلم برای توجیه ماموریت تحمیل شده به شورا از سوی دولت انگلیس و دیگر ذینفعان عمل کند.
آقای رئیس
ما از همه کسانی که مخالف سیاسی شدن شورا هستند تشکر می‌کنیم.
حامیان اصلی باید به ابزاری سازی شورا برای دستاورد‌های سیاسی پایان دهند؛ با وجود این، ما همچنان در حمایت از آرمان حقوق بشر مصمم هستیم؛ هیچ چیز ما را از تحکیم نهادهایمان و ارتقای زیرساخت‌های قانونی، قضایی و اداری برای ارتقا و حمایت از حقوق بشر منحرف نمی‌کند.
ایران به تعامل ارزشمند خود با سازوکار‌های مربوط به حقوق بشر، از جمله یوپیآر، رویه‌های ویژه، نهاد‌های معاهده و دفتر کمیساریای عالی حقوق بشر سازمان ملل ادامه خواهد داد؛ به عنوان جدیدترین نمونه از آن، ایران گزارش خود را به کمیته حقوق بشر ذیل میثاق بینالمللی حقوق مدنی و سیاسی و در نوامبر گذشته با حضور هیئتی بلندپایه از جمهوری اسلامی ایران که در گفتوگوی تعاملی دو روزه با اعضای کمیته مربوطه شرکت کردند، ارائه کرد.
ما مصمم به گوش دادن و مشارکت هستیم.
من از شما سپاسگزارم.