شورای حقوق بشر سازمان ملل پنجاهوسومین نشست خود را به تازگی آغاز کرده است؛ طبق معمول، ارتقاء و حمایت از همه موارد حقوق بشر مورد بحث قرار می‌گیرد و وضعیت حقوق بشر در بسیاری از کشورها بررسی خواهد شد.
به گزارش مرکز پایش ستاد حقوق بشر، با این وجود ما هنوز نمی‌دانیم که آیا آمریکا همان کاری را که در هر جلسه قبلی این شورا انجام داده، این بار نیز تکرار خواهد کرد یا خیر؛ انگشت اتهام به سوی دیگران با گزارش‌های ساختگی. بیش از حد احتمال، این اتفاق خواهد افتاد و این تریبون همچنین از سوی آمریکا برای سفید کردن سابقه حقوق بشر خود استفاده می‌شود.
بر اساس گزارش چاینا دیلی، از آنجایی که جلسات این شورا فرصتی را برای بررسی عملکرد هر کشور در زمینه حمایت از حقوق بشر ارائه می‌دهد، به اندازه کافی منصفانه - و کاملاً ضروری است - که کمی وقت بگذاریم تا به سوابق حقوق بشر در آمریکا نگاه کنیم.
دشوار نیست که بفهمیم «حقوق» و «آزادی»، چیزی که آمریکا به عنوان مشخصه بارز خود عنوان می‌کند، تنها «یک دروغ زیبا» است.در سال ۱۶۲۰، زمانی که گروهی از مهاجران پا به قاره آمریکا گذاشتند، بومیان از تازه واردان پذیرایی و استقبال کردند تا در اولین زمستان سرد شکم خود را سیر کنند؛ در مقابل، مهمانان متقابلا با یک نسلکشی علیه کسانی که به آن‌ها غذا می‌دادند، پاسخ دادند.
برای زیباتر کردن این بخش از تاریخ، مورخان آمریکایی اغلب جنبش رو به غرب را به عنوان «توسعه اقتصادی مرز‌های غربی» از سوی مردم آمریکا تجلیل و ادعا می‌کنند که این جنبش به تحکیم دموکراسی آمریکا کمک کرده است، در حالی که به راحتی کشتار وحشیانه بومیان آمریکا را حذف می‌کند.
در واقع، پس از جنبش به سمت غرب بود که بومیان آمریکا، مردمی بی‌نظیر، با خطر ناپدید شدن کامل مواجه شدند؛ زمانی که قاتلان به عنوان قهرمان در فیلم‌های وسترن هالیوود به تصویر کشیده شدند، عدالت برای بومیان تقریبا غیرممکن شد.
آمریکایی‌های آفریقایی‌تبار نیز همین امر را تجربه کرده‌اند؛ در سال ۱۶۱۹ ۲۰ سیاهپوست آفریقایی به عنوان برده به مستعمره ویرجینیا فروخته شدند و تاریخ سیاهی را آغاز کردند؛ از قرن هفدهم تا هجدهم، تعداد بیشماری از آفریقایی‌ها قاچاق، برده و تحت کار اجباری قرار گرفتند.
امروز والاستریتِ پرهیاهو خاطره‌ای از بازار بزرگ تجارت برده سیاهپوستان را به یاد دارد؛ مستعمرات به سرعت قوانینی را تصویب کردند که بر اساس آن با بردگان سیاهپوست به جای انسان به عنوان «مالکیت رایگان» رفتار می‌کردند.اعلامیه استقلال، در حالی که اعلام می‌کرد «همه انسان‌ها برابر آفریده شده‌اند»، به نظر نمی‌رسید که شهروندی سیاه پوستان را به رسمیت بشناسد.
حتی امروز، تبعیض علیه آمریکایی‌های آفریقایی تبار بیداد می‌کند و «تبعیض نامرئی» در همه جا وجود دارد؛ طبق یک مطالعه در سال ۲۰۲۰ از سوی دانشگاه هاروارد، آمریکایی‌های آفریقایی تبار که از سوی پلیس کشته می‌شوند، ۳.۲۳ برابر بیشتر از سفیدپوستان هستند.
نژادپرستی در آمریکا به همین جا ختم نمی‌شود؛ اسلام هراسی برای مهاجران به همان اندازه شرایط سخت ایجاد می‌کند؛ پس از ۱۱ سپتامبر، آمریکا با مسلمانان دشمنی بیشتری پیدا کرد.
در دوران «دونالد ترامپ»، رئیس جمهور سابق آمریکا، افراد بسیاری از کشور‌های خاورمیانه از ورود به آمریکا منع شدند، آسیایی تبار‌ها هم وضعیت بهتری ندارند.
سال‌های اخیر شاهد موج‌هایی از جنایات نفرت علیه آمریکایی‌های آسیایی تبار بوده‌ایم که هدف خشونت‌های مسلحانه و تبعیض نظام‌مند قرار گرفتند.
این فهرست طولانی ادامه دارد؛ برای کشف تاریخ واقعی خون و اشک برای گروه‌های اقلیت ساکن در آمریکا نیازی به تلاش زیاد نیست و حقیقت، تحریف شده و جعل شده، ممکن است برای مدتی طولانی بماند، اما با گذشت سال‌ها، آن پنهان‌کاری‌ها و دروغ‌گویی‌ها از بین می‌روند.اکنون بر عهده شورای حقوق بشر سازمان ملل است که حقیقت را افشا کند و کمی پاسخگو باشد.