به گزارش سایت ستاد حقوق بشر، پس از ترور فرزند محمدرضا صدیقی صابر، دانشمند ایرانی، خانواده وی برای مراسم تدفین به زادگاه خود در آستانه اشرفیه پناه بردند، اما در نیمه‌شب ۳ تیرماه ۱۴۰۴ و درست همزمان با اعلام آتش‌بس، منطقه مسکونی محل سکونت آنان بمباران شد.
در این حمله، ۱۵ نفر ازجمله تمامی اعضای خانواده صدیقی صابر به شهادت رسیدند و ده‌ها تن دیگر مجروح شدند؛ این اقدام، نمونه آشکار سیاست هدفمند رژیم صهیونیستی در نابودی خانواده‌ها و ارعاب جامعه علمی ایران است.
علیرضا صدیقی صابر، برادر دانشمند شهید دکتر محمدرضا صدیقی صابر که به همراه تمام اعضای خانواده‌اش در حمله جنون‌آمیز رژیم صهیونیستی در آستانه اشرفیه به شهادت رسید، یکی دیگر از خانواده‌های شهدای حاضر در شورای حقوق بشر بود.
وی که تصاویری از خانواده شهید صدیقی در دست داشت خطاب به جامعه بین‌الملل گفت: در نیمه شب دوﺷﻨﺒﻪ (ﺑﯿﺴﺖ و ﺳﻮم ژوﺋﻦ ۲۰۲۵) و در واﭘﺴﯿﻦ ساعات تجاوز رژیم اسرائیل و آﻣﺮﯾﮑﺎ ﻋﻠﯿﻪ ملت اﯾﺮان، ﯾﮏ ﻣﻨﺰل ﻣﺴﮑﻮﻧﯽ در شهر آﺳﺘﺎﻧﻪ اﺷﺮﻓﯿﻪ، ﻣﻮرد ﺣﻤﻠﻪ ﺟﻨﺎﯾﺘﮑﺎراﻧﻪ ﻗﺮار ﮔﺮﻓﺖ؛ در اﯾﻦ تجاوز وحشیانه، ۳ ﻣﻮﺷﮏ ﺑﻪ ﻣﻨﺰل ﻣﺴﮑﻮﻧﯽ ﻣﺘﻌﻠﻖ ﺑﻪ ﯾﮏ ﭘﺪرﺑﺰرگ و ﻣﺎدرﺑﺰرگ اﺻﺎﺑﺖ ﮐﺮد ﮐﻪ در اﺛﺮ آن، اﯾﻦ ﻣﻨﺰل و ﮐﻠﯿﻪ ﻣﻨﺎزل ﻣﺴﮑﻮﻧﯽ ﻣﺠﺎور، ﻫﻤﺎنﮔﻮﻧﻪ ﮐﻪ در ﻋﮑﺲﻫﺎ ﻣﻼﺣﻈﻪ ﻣﯽﮐﻨﯿﺪ، ﺑﻪﻃﻮر ﮐﺎﻣﻞ ﺗﺨﺮﯾﺐ ﺷﺪ و ۱۵ ﻧﻔﺮ از شهروندان عادی ﺑﻪ ﺷﻬﺎدت رﺳﯿﺪﻧﺪ؛ ﺷﺪت اﻧﻔﺠﺎر ﺑﻪ ﺣﺪی ﺑﻮد ﮐﻪ ﺑﺮﺧﯽ از ﭘﯿﮑﺮﻫﺎ ﻗﻄﻌﻪ ﻗﻄﻌﻪ ﺷﺪ و ﺑﻪﻋﻼوه بسیاری از ﺳﺎﺧﺘﻤﺎنﻫﺎی ﻣﺴﮑﻮﻧﯽ ﺗﺎ شعاع حدود ۷۰۰ ﻣﺘﺮ آﺳﯿﺐ جدی دﯾﺪند.
وی با نام بردن از اعضای شهید خانواده خود که در بین آن‌ها زنان و کودکان همسایه نیز جلب توجه می‌کند، ادامه داد: رژﯾﻢ اسرائیل، ﺑﺎ ﻧﻘﺾ ﻓﺎﺣﺶ و ﻣﮑﺮر اﺻﻮل ﺑﻨﯿﺎدﯾﻦ ﻣﻨﺸﻮر ﻣﻠﻞ ﻣﺘﺤﺪ، ﻗﻮاﻧﯿﻦ ﺑﯿﻦاﻟﻤﻠﻠﯽ حقوق بشر و ﺣﻘﻮق ﺑﺸﺮدوﺳﺘﺎﻧﻪ، ﺑﺎ حمله‌های ﺧﻮد ﺑﻪ ﺧﺎک ﯾﮏ ﮐﺸﻮر ﻣﺴﺘﻘﻞ و ﻋﻀﻮ ﺳﺎزﻣﺎن ﻣﻠﻞ، ﻣﺮﺗﮑﺐ ﺟﻨﺎﯾﺖ جنگی و جنایت ﻋﻠﯿﻪ بشریت ﺷﺪه اﺳﺖ.
وی خطاب به نهاد‌های بین‌المللی گفت: ﻣﺎ، ﺧﺎﻧﻮادهﻫﺎی ﺷﻬﺪا، ﺧﻮاﺳﺘﺎر اﻗﺪام ﻓﻮری و ﻗﺎﻃﻊ ﺷﻤﺎ ﻫﺴﺘﯿﻢ؛ ﻣﺎ از کلیه ﮐﺸﻮرﻫﺎی ﻋﻀﻮ شورای حقوق بشر ﺳﺎزﻣﺎن ﻣﻠﻞ، ﻣﯽﺧﻮاﻫﯿﻢ ﮐﻪ در ﻣﻘﺎﺑﻞ اﯾﻦ ﺑﯿﺪادﮔﺮی ﺳﮑﻮت ﻧﮑﻨﻨﺪ و ﻣﺎﻧﻊ از ﻓﺮار ﻣﺠﺮﻣﯿﻦ از ﻋﺪاﻟﺖ جهانی ﺷﻮﻧﺪ.
متن این سخنرانی به شرح زیر است:
ﺑﻪ ﻧﺎم ﺧﺪا
ﺳﻼم ﻋﻠﯿﮑﻢ
ﺑﻪ ﻧﻤﺎﯾﻨﺪﮔﯽ از ﺧﺎﻧﻮادهﻫﺎی داﻏﺪار ﺷﻬﺪای ﺣﻤﻠﻪ ﺟﻨﺎﯾﺘﮑﺎراﻧﻪ رژﯾﻢ ﺻﻬﯿﻮﻧﯿﺴﺘﯽ ﺑﻪ ﺧﺎک ﺟﻤﻬﻮری اﺳﻼﻣﯽ اﯾﺮان در ﻃﻮل ۱۲ روز، ﮐﻪ در آن ﻋﺰﯾﺰاﻧﻤﺎن را در راه دﻓﺎع از ﺣﺎﮐﻤﯿﺖ و ﺗﻤﺎﻣﯿﺖ ارﺿﯽ ﮐﺸﻮر از دﺳﺖ داده‌اﯾﻢ و ﺑﻪوﯾﮋه ﺑﻪ ﻧﻤﺎﯾﻨﺪﮔﯽ از ﺧﺎﻧﻮادهﻫﺎی ﺷﻬﺪای ﺟﻨﺎﯾﺖ وﺣﺸﺘﻨﺎک آﺳﺘﺎﻧﻪ اﺷﺮﻓﯿﻪ، ﺧﻄﺎب ﺑﻪ ﺷﻤﺎ ﺳﺨﻦ می‌گویم.
در نیمه شب دوﺷﻨﺒﻪ، ﺑﯿﺴﺖ و ﺳﻮم ژوﺋﻦ ۲۰۲۵ و در واﭘﺴﯿﻦ ساعات تجاوز رژیم اسرائیل و آﻣﺮﯾﮑﺎ ﻋﻠﯿﻪ ملت اﯾﺮان، ﯾﮏ ﻣﻨﺰل ﻣﺴﮑﻮﻧﯽ در شهر آﺳﺘﺎﻧﻪ اﺷﺮﻓﯿﻪ، ﻣﻮرد ﺣﻤﻠﻪ ﺟﻨﺎﯾﺘﮑﺎراﻧﻪ ﻗﺮار ﮔﺮﻓﺖ؛ در اﯾﻦ تجاوز وحشیانه، ۳ ﻣﻮﺷﮏ ﺑﻪ ﻣﻨﺰل ﻣﺴﮑﻮﻧﯽ ﻣﺘﻌﻠﻖ ﺑﻪ ﯾﮏ ﭘﺪرﺑﺰرگ و ﻣﺎدرﺑﺰرگ اﺻﺎﺑﺖ ﮐﺮد ﮐﻪ در اﺛﺮ آن، اﯾﻦ ﻣﻨﺰل و ﮐﻠﯿﻪ ﻣﻨﺎزل ﻣﺴﮑﻮﻧﯽ ﻣﺠﺎور، ﻫﻤﺎنﮔﻮﻧﻪ ﮐﻪ در ﻋﮑﺲﻫﺎ ﻣﻼﺣﻈﻪ ﻣﯽﮐﻨﯿﺪ، ﺑﻪﻃﻮر ﮐﺎﻣﻞ ﺗﺨﺮﯾﺐ ﺷﺪ و ۱۵ ﻧﻔﺮ از شهروندان عادی ﺑﻪ ﺷﻬﺎدت رﺳﯿﺪﻧﺪ.
ﺷﺪت اﻧﻔﺠﺎر ﺑﻪ ﺣﺪی ﺑﻮد ﮐﻪ ﺑﺮﺧﯽ از ﭘﯿﮑﺮﻫﺎ ﻗﻄﻌﻪ ﻗﻄﻌﻪ ﺷﺪ و ﺑﻪ ﻋﻼوه ﺑﺴﯿﺎری از ﺳﺎﺧﺘﻤﺎنﻫﺎی ﻣﺴﮑﻮﻧﯽ ﺗﺎ شعاع حدود ۷۰۰ ﻣﺘﺮ آﺳﯿﺐ ﺟﺪی دﯾﺪﻧﺪ؛ اﯾﻦ ﭘﺪرﺑﺰرگ ﻣﻬﺮﺑﺎن ﺑﻪ ﻫﻤﺮاه ﻫﻤﺴﺮ ﻓﺪاﮐﺎر ﺧﻮد، ﺑﺎ آﻏﻮﺷﯽ ﺑﺎز، ﻣﯿﺰﺑﺎن ﻓﺮزﻧﺪان و ﻧﻮهﻫﺎﯾﺸﺎن در ﻃﻮل تجاوز ۱۲ روزه ﺑﻮدﻧﺪ ﮐﻪ ﻫﻤﮕﯽ در اﯾﻦ ﺟﻨﺎﯾﺖ ﻓﺎﺣﺶ، ﻣﻈﻠﻮﻣﺎﻧﻪ ﺑﻪ ﺷﻬﺎدت رﺳﯿﺪﻧﺪ؛ اﺳﺎﻣﯽ اﯾﻦ ﺷﻬﺪا ﺑﻪ ﺷﺮح زﯾﺮ اﺳﺖ:
محمدرضا صدیقی صابر، ﻣﻮﺳﯽ ﺻﺎﺑﺮ (ﭘﺪرﺑﺰرگ)، ﺳﻠﻄﻨﺖ ﺣﺴﯿﻦﭘﻮر (ﻣﺎدرﺑﺰرگ)، زﻫﺮا ﺻﺎﺑﺮ (دﺧﺘﺮ)، ﺣﺎﻣﺪ ﺻﺎﺑﺮ (ﭘﺴﺮ )، ﻣﻬﺴﺎ اﺣﻤﺪی (ﻋﺮوس)، ﺳﯿﺪه ﻓﺎﻃﻤﻪ ﺻﺪﯾﻘﯽ ﺻﺎﺑﺮ ۱۹ ساله، ﺳﯿﺪﺣﻤﯿﺪرﺿﺎ ﺻﺪﯾﻘﯽ ﺻﺎﺑﺮ ۱۷ ساله، ﺳﯿﺪه ﻣﺤﯿﺎ ﺻﺪﯾﻘﯽ ﺻﺎﺑﺮ ۸ ساله، ﻣﯿﻼن ﺻﺎﺑر ۶ سال، ﯾﺎس ﺻﺎﺑﺮ ۱۳ ساله، اﻣﯿﺮﻋﻠﯽ ﭼﺘﺮ ﻋﻨﺒﺮﯾﻦ ۱۳ ساله (ﻧﻮهﻫﺎ)، اﺣﻤﺪ ﻟﻄﯿﻔﯽ راد، ﺷﻬﺮﺑﺎﻧﻮ ﭘﻮر رﻣﻀﺎن، روح‌اﻧﮕﯿﺰ ﻓﺮﻫﻨﮓ، ﻣﺠﺘﺒﯽ ﻣﺤﻤﺪﭘﻮر (ﻫﻤﺴﺎﯾﻪﻫﺎ).
اﯾﻦ سوگنامه، ﻓﺮﯾﺎد ﻋﺪاﻟﺖﺧﻮاﻫﯽ ﻣﺎدراﻧﯽ اﺳﺖ ﮐﻪ از ﻧﻮازش ﻓﺮزﻧﺪاﻧﺸﺎن ﻣﺤﺮوم ﺷﺪﻧﺪ، ﻓﺮﯾﺎد ﻫﻤﺴﺮاﻧﯽ اﺳﺖ ﮐﻪ ﭘﺸﺘﯿﺒﺎن و ﻣﻮﻧﺲ زﻧﺪﮔﯽ ﺧﻮد را از دﺳﺖ داده‌اﻧﺪ و ﻧﺪای ﮐﻮدﮐﺎﻧﯽ اﺳﺖ ﮐﻪ ﮔﺮﻣﯽ آﻏﻮش ﭘﺪراﻧﺸﺎن را ﻧﺨﻮاﻫﻨﺪ دﯾﺪ؛ سخنان من، رواﯾﺘﮕﺮ درد ﻣﺮدﻣﯽ اﺳﺖ ﮐﻪ ﺑﺎر دﯾﮕﺮ، زﯾﺮ ﭼﺘﺮ ﺳﮑﻮت و ﺑﯽﺗﻔﺎوﺗﯽ ﺳﺎﺧﺘﺎری ﺟﺎﻣﻌﻪ ﺑﯿﻦاﻟﻤﻠﻠﯽ، ﻗﺮﺑﺎﻧﯽ ﺗﺠﺎوزﮔﺮی و ﺗﺮوریسم دولتی ﺷﺪه‌اﻧﺪ.
رژﯾﻢ اسرائیل، ﺑﺎ ﻧﻘﺾ ﻓﺎﺣﺶ و ﻣﮑﺮر اﺻﻮل ﺑﻨﯿﺎدﯾﻦ ﻣﻨﺸﻮر ﻣﻠﻞ ﻣﺘﺤﺪ، ﻗﻮاﻧﯿﻦ ﺑﯿﻦاﻟﻤﻠﻠﯽ حقوق بشر و ﺣﻘﻮق ﺑﺸﺮدوﺳﺘﺎﻧﻪ، ﺑﺎ حمله‌های ﺧﻮد ﺑﻪ ﺧﺎک ﯾﮏ ﮐﺸﻮر ﻣﺴﺘﻘﻞ و ﻋﻀﻮ ﺳﺎزﻣﺎن ﻣﻠﻞ، ﻣﺮﺗﮑﺐ ﺟﻨﺎﯾﺖ جنگی و جنایت ﻋﻠﯿﻪ بشریت ﺷﺪه اﺳﺖ.
پرسش ﻣﺎ از نمایندگان کشور‌های عضو شورای حقوق بشر به‌عنوان بالاترین نهاد مسئول حفظ و ارتقاء حقوق بشر این است:
ﭼﻘﺪر ﺑﺎﯾﺪ ﺧﻮن ﺑﺮ زﻣﯿﻦ رﯾﺨﺘﻪ ﺷﻮد ﺗﺎ وﺟﺪانﻫﺎی ﺑﻪ ﺧﻮاب‌رﻓﺘﻪ سازمان‌های بین‌المللی ﺑﯿﺪار شوند؟
ﭼﻨﺪ ﺧﺎﻧﻮاده ﺑﺎﯾﺪ داﻏﺪار ﺷﻮﻧﺪ ﺗﺎ ﺟﺎﻣﻌﻪ ﺟﻬﺎﻧﯽ ﻣﻔﻬﻮم واﻗﻌﯽ ﺗﺠﺎوز را درک ﮐﻨﺪ؟
آﯾﺎ زﻣﺎن آن ﻧﺮﺳﯿﺪه اﺳﺖ ﮐﻪ ﺑﻪ ﺟﺎی ﺷﻌﺎرﻫﺎی زﯾﺒﺎ و ﺑﯽاﺛﺮ، اقدام‌های ﻗﺎﻃﻊ و ﻋﻤﻠﯽ را در ﺑﺮاﺑﺮ اﯾﻦ ﻧﺎﻗﻀﺎن ﺻﻠﺢ و ﺛﺒﺎت ﻣﻨﻄﻘﻪ ﺑﻪﮐﺎر ﮔﯿﺮﯾﺪ؟
ﻣﺎ، ﺧﺎﻧﻮادهﻫﺎی ﺷﻬﺪا، ﺧﻮاﺳﺘﺎر اﻗﺪام ﻓﻮری و ﻗﺎﻃﻊ ﺷﻤﺎ ﻫﺴﺘﯿﻢ: نخست، ﻣﺤﮑﻮﻣﯿﺖ ﻓﻮری و ﺑﺪون ﻗﯿﺪ و ﺷﺮط اﯾﻦ ﺗﺠﺎوز آﺷﮑﺎر و جنایت‌های رژﯾﻢ اسرائیل ﺗﻮﺳﻂ ﺷﻮرای حقوق بشر و ﻣﺠﻤﻊ ﻋﻤﻮﻣﯽ ﺳﺎزﻣﺎن ﻣﻠﻞ ﻣﺘﺤﺪ؛ دو، محاکمه آمران و عاملان جنایت‌کار رژیم اسرائیل در محاکم بین‌المللی؛ و سه، جبران خسارت‌های مادی و معنوی وارده به قربانیان این تجاوز وحشیانه و تحریم‌های همه‌جانبه علیه رژیم صهیونیستی.
ﻣﺎ از کلیه ﮐﺸﻮرﻫﺎی ﻋﻀﻮ شورای حقوق بشر ﺳﺎزﻣﺎن ﻣﻠﻞ ﻣﯽﺧﻮاﻫﯿﻢ ﮐﻪ در ﻣﻘﺎﺑﻞ اﯾﻦ ﺑﯿﺪادﮔﺮی ﺳﮑﻮت ﻧﮑﻨﻨﺪ و ﻣﺎﻧﻊ از ﻓﺮار ﻣﺠﺮﻣﯿﻦ از ﻋﺪاﻟﺖ جهانی ﺷﻮﻧﺪ.
ﻣﺎ ﺑﻪ ﻋﺪاﻟﺖ اﻟﻬﯽ ﺑﺎور دارﯾﻢ و ﻣﻄﻤﺌﻦ ﻫﺴﺘﯿﻢ ﮐﻪ ﺧﻮن ﺷﻬﺪا اثبات‌کننده حقانیت و عدالت ﺧﻮاﻫﺪ بود.
در اﻧﺘﻈﺎر اﻗﺪام ﻋﺎﺟﻞ و ﻋﻤﻠﯽ ﺷﻤﺎ ﻫﺴﺘﯿﻢ.