به گزارش سایت ستاد حقوق بشر، «اولیویه دو شوتر»، گزارشگر ویژه فقر شدید و حقوق بشر سازمان ملل، و «مایکل فخری»، گزارشگر ویژه حق بر غذا این سازمان، از سیاست آمریکا برای تعلیق ناگهانی کمک‌های خارجی انتقاد کرده و آن را باعث شعله‌ور شدن یک فاجعه بشردوستانه جهانی خواندند.
این کارشناسان با اشاره به گزارش مرگ نزدیک به ۱۰۰ نفر در هر ساعت از زمان امضای دستور اجرایی ۱۴۱۶۹ توسط ترامپ در ۲۰ ژانویه ۲۰۲۵ مبنی بر تعلیق کمک‌های خارجی که در انتظار بازبینی است، در نامه‌ای به دولت آمریکا خواستار پاسخگویی شدند. گزارش ها حاکی از آن است که تاکنون بیش از ۳۵۰ هزار مرگ ناشی از این قطع کمک‌ها رخ داده که بیش از 200 هزار نفر از آنها کودک هستند.
کارشناسان در این نامه تصریح کردند: «تصمیم تأسف‌بار دولت آمریکا برای تعلیق کمک‌های خارجی، یک وضعیت اضطراری بشردوستانه است، نه یک تعدیل سیاستی. هر دقیقه، فقیرترین مردم جهان در نتیجه تصمیم‌گیری‌های مبهم برخی از ثروتمندترین افرادی که تاکنون روی سیاره ما قدم زده‌اند، می‌میرند.»
ارقام جدید ارائه شده به این کارشناسان، تأثیر ویرانگر توقف کمک‌های آمریکا و کاهش بودجه سازمان ملل بر آژانس‌های این سازمان را آشکار می‌سازد. آژانس سلامت جنسی و باروری سازمان ملل (UNFPA)، تخمین می‌زند حداقل ۳۲ میلیون نفر دیگر به خدمات این سازمان دسترسی نخواهند داشت. کمیساریای عالی پناهندگان سازمان ملل (UNHCR) تخمین می‌زند که ۱۲.۸ میلیون آواره ممکن است دسترسی به مداخلات نجات‌بخش بهداشتی را از دست بدهند، در حالی که سازمان بین‌المللی مهاجرت (IOM) گزارش می‌دهد که ۱۰ میلیون نفر ممکن است از کمک‌های اضطراری محروم شوند.
طبق دستور اجرایی ۱۴۱۶۹ رئیس جمهور آمریکا، بررسی ۹۰ روزه انطباق کمک‌های خارجی آمریکا با اولویت‌های سیاست داخلی این کشور صورت گرفت و شش ماه بعد، برنامه‌های حیاتی بهداشتی، غذایی و بشردوستانه تعلیق یا لغو شدند، هر چند یافته‌های این بررسی هرگز منتشر نشد.
کارشناسان افزودند: «برای تصمیمی که در نهایت جان میلیون‌ها انسان را خواهد گرفت، هیچ شفافیتی، هیچ پاسخگویی و هیچ توجیه روشنی وجود ندارد.» آنها از دستورالعمل اخیری که از تمام سفارتخانه‌های آمریکا می‌خواهد تا برنامه وزارت امور خارجه برای لغو تمام پست‌های خارج از کشور آژانس توسعه جهانی ایالات متحده (USAID) را تا ۳۰ سپتامبر ۲۰۲۵ اجرا کنند، ابراز نگرانی کردند و گفتند که این امر، زیرساخت‌های مورد نیاز برای ارائه خدمات ضروری در مناطق فقیرنشین را بیشتر تخریب می‌کند.
کارشناسان با ابراز نگرانی درباره عدم انجام مشاوره معنادار با آژانس‌های سازمان ملل متاثر، گروه‌های جامعه مدنی یا شرکای اجرایی، اظهار داشتند: «صدور چنین دستورالعمل گسترده‌ای بدون افشای عمومی یافته‌های بررسی، به‌ویژه تأثیر کاهش بودجه بر فقر و حقوق بشر، بسیار مشکل‌ساز است. آمریکا مدت‌ها سنگ بنای توسعه جهانی بوده است. اما در عوض، در حال حاضر، این کشور دهه‌ها پیشرفت در ریشه‌کنی فقر را به انحراف کشیده و فقیرترین مردم جهان را رها کرده تا بمیرند.»