به گزارش سایت ستاد حقوق بشر، «احمد بینا»، کارشناس حقوق بشر در یادداشتی با عنوان هندسه انقلاب اسلامی ایران نوشت:
مقام معظم رهبری در دیدار دبیر و کارشناسان دبیرخانه شورای عالی امنیت ملی در تاریخ ۱۳۹۴/۱۱/۱۴ واژه‌ای جدید را به فرهنگ‌نامه انقلاب اسلامی اضافه کردند و آن تعبیر «هندسه انقلاب» بود؛ ایشان راهکاری را برای استنباط ارکان هندسه انقلاب معرفی کردند و آن این بود که مخاطب با مراجعه مستقیم به کتاب صحیفه امام خمینی (قدس سره) و استخراج کلمات پرتکرار می‌تواند به اصول انقلاب دست یابد؛ ایشان می‌فرمایند: «براساس سخنان امام، موضوع مردم، استقلال کشور، تدین و پایبندی به مبانی اسلام، مبارزه با استکبار و زورگویی، مسئله فلسطین، موضوع معیشت مردم، توجه مستضعفین و رفع فقر خطوط انقلاب هستند که از ترکیب آن‌ها هندسه انقلاب به دست می‌آید».
طی ۴۶ سال گذشته اگر به نوشته‌ها، اقدامات و تحرکات، بیانیه‌ها و قطعنامه‌های مراجع به‌اصطلاح بین‌المللی که تحت نفوذ کشور‌های استکباری است، مراجعه شود به‌راحتی می‌توان استخراج کرد که بدخواهان مردم ایران تمام قد در مقابل هندسه انقلاب اسلامی ایستاده‌اند.
استکبار جهانی به سرکردگی آمریکا، به جهت مقابله با هندسه انقلاب اسلامی، نیازمند بهانه‌هایی است و هر روز بهانه‌های خود را افزایش می‌دهد، ولی ۲ بهانه مهم که در شرایط فعلی مطرح می‌کنند و تلاش میشود کشور‌های دیگر را علیه ایران به اجماع برسانند، ساخت سلاح هسته‌ای توسط جمهوری اسلامی ایران و نقض حقوق بشر توسط ایران است؛ از آنجایی که دانش تولید انرژی هسته‌ای در اختیار دانشمندان ایرانی است، تلاش کردند توسط رژیم تروریستی صهیونیستی با هدف قرار دادن دانشمندان و خرابکاری استفاده صلح‌آمیز از انرژی هسته ایران را دچار اخلال کنند.
آن‌ها می‌دانند ایران قصد ساخت سلاح هسته‌ای ندارد، ولی با سوءاستفاده از این موضوع، ضمن طرح ایران‌هراسی برخلاف تمام قوانین بین‌المللی به مردم جمهوری اسلامی ایران و مراکز هسته‌ای حمله و تعدادی از دانشمندان هسته‌ای ایران را ترور کردند.
مورد دوم موضوع حقوق بشر است؛ در موضوع حقوق بشر زمین بازی در اختیار کشور‌های مستکبر است؛ تمام مراجع بین‌المللی در کشور‌های اروپایی مستقر است و این کشورها روی مراکز یادشده نفوذ دارند؛ قواعد بازی متعلق به آن‌ها است، زیرا معاهدات، کنوانسیون‌ها و پروتکل‌ها با نفوذ کشور‌های غربی تنظیم میشود؛ داور و ناظر در اختیار خودشان است، متولیان امر اعمل از دبیرکل، کمیسر عالی، رئیس شورای حقوق بشر در این مراجع با اعمال نفوذ آمریکا و کشور‌های غربی انتخاب میشوند.
سوت شروع و پایان در دست همین کشورها است، کشور‌های مخالف آمریکا و غربی‌ها ناقض حقوق بشر محسوب شده و درباره ناقضین حقوق بشر همسو سکوت می‌کنند؛ به لحاظ آنکه اثبات ادعا‌های حقوق بشری به آسانی انجام نمی‌شود، بیشتر کلی‌گویی میشود؛ به‌عنوان مثال ادعا می‌کنند: در ایران آزادی بیان وجود ندارد و با طرح چند خبر و اضافه کردن اخبار جعلی این ادعا‌ها را در گزارش گزارشگر ویژه، گزارش سمن‌های وابسته و نطق نماینده‌های کشور‌های غربی و همسو، با ادبیات متفاوت تکرار می‌کنند و متاسفانه راستی‌آزمایی هم نمی‌شود.
سپس از طریق مجامع به‌اصطلاح بین‌المللی، گزارش، بیانیه و قطعنامه صادر میشود و درپی آن اقدامات تروریستی، تحریم، حمله نظامی و ... صورت می‌پذیرد؛ بررسی زمان اقدامات تروریستی در جمهوری اسلامی ایران نشان می‌دهد که بسیار از ترور‌های شخصیت‌های مهم و حتی حمله نظامی بعد از تصویب قطعنامه‌های حقوق بشری و آژانس بین‌المللی انرژی اتمی انجام شده است؛ شهید حاج قاسم سلیمانی، شهید شهریاری، شهید احمدی روشن، شهید فخری‌زاده، شهید علیمحمدی و ... از این قبیل هستند.
آمریکا و کشور‌های همسو با قطعنامه‌ها، بیانیه‌ها، گزارش‌های کذب، تلاش می‌کنند، اول اقدامات خود مانند تحریم اقتصادی یا تهدید یا حمله نظامی و حتی ترور دانشمندان ایرانی را توجیه کنند و دوم با بی‌اعتبار کردن مسئولین نظام هندسه انقلاب اسلامی را زیر سوال ببرد.
دشمنان جمهوری اسلامی ایران تلاش می‌کنند با استفاده از مجامع بین‌المللی، ابتدا اعتبار جمهوری اسلامی ایران را با کمک کشور‌های همسو از بین ببرند، سپس طلبکارانه علیه کشورمان هر کاری انجام دهند.
در سازمان ملل ۱۹۳ کشور و در شورای حقوق بشر ۴۷ کشور حق رای دارند؛ از این تعداد حدود ۵۰ کشور اروپایی وجود دارد که رای آن‌ها پیرامون موضوعات سیاسی ازجمله ایران واحد است و از نظر اتحادیه اروپا شامل ۲۷ کشور تبعیت می‌کنند؛ این ۵۰ کشور به اضافه کشور‌های آمریکا، رژیم صهیونیستی، کانادا، انگلیس، ژاپن، کره جنوبی، مکزیک، آرژانتین و تعداد دیگری از کشور‌های ذره‌بینی (با کمتر از ۵۰۰ هزار نفر جمعیت) با تطمیع، تهدید، ترغیب و جذب که حدود ۸۰ کشور میشوند، از رای اروپاییان تبعیت می‌کنند.
لازم به ذکر است ۲ یا بعضا ۳ کشور همسایه ایران رای آن‌ها با اروپایی‌ها در قطعنامه‌ها علیه ایران متفاوت است و بعضی از کشورها فوق در جلسات خصوصی می‌گویند ما مجبوریم از آمریکایی‌ها تبعیت نماییم؛ در رای‌گیری در سازمان ملل ۸۰ کشور علیه ایران، ۳۰ کشور به نفع ایران و ۸۳ کشور را ممتنع می‌دهند؛ همچنین در شورای حقوق بشر که ۴۷ عضو دارد، ۱۳ کشور اروپایی به اضافه بعضی از کشور‌های مورد اشاره که در بالا مطرح شد، حضور دارند که به تناسب کشورها ۱۷ تا ۲۲ رای دارند.
کشور‌های همسو با ایران ۷ تا ۱۴ رای دارند؛ به لحاظ اینکه تعداد زیادی از کشورها رای ممتنع می‌دهند، هر قطعنامه، بیانیه و سندی که اروپایی‌ها و همپیمانان آن‌ها بخواهند، تصویب میشود؛ در اصل رای‌گیری معنای واقعی ندارد؛ بسیاری از مردم وضعیت کنونی سازمان ملل و شورای حقوق بشر را نوعی «دیکتاتوری پنهان» می‌خوانند که در قالب یک نهاد دموکراتیک مشروعیت یافته است.
با این توصیف رعایت کردن و نکردن حقوق بشر یا داشتن سلاح هسته‌ای و نداشتن این نوع سلاح تاثیری در نتیجه رای‌گیری و تصویب قطعنامه‌ها ندارد، بلکه تحت سلطه بودن آمریکا و اروپا اهمیت دارد.
شاید این سوال مطرح شود با این توصیف چرا نمایندگان ایران در این جلسات شرکت می‌کنند؟ جواب این سوال مفصل است ولی به‌طور اختصار باید گفت که نمایندگان کشورمان در فرصت‌هایی که پیش می‌آید، ضمن جواب به ادعا‌ها و اتهامات مواضع اصولی خود را بیان می‌نمایند؛ همچنین در نشست‌های دوجانبه با کشورها ضمن توجیه و آگاه‌سازی، ابهامات آن‌ها را بر طرف می‌نمایند تا آمریکا و کشور‌های همسو نتوانند اجماع ایجاد کنند.
در پایان می‌توان نتیجه‌گیری کرد با همه موانع، هندسه انقلاب اسلامی ایران با گذشت ۴۶ سال روز به روز با قدرت به پیش می‌رود و حقانیت نظام اسلامی ایران آشکارتر میشود و در مقابله با نسل‌زدایی و فتنه‌های رژیم صهیونیستی در میدان و مجامع بین‌المللی با اقتدار، ایستاده‌اند و مردم دنیا به ایرانیان، افتخار می‌کنند؛ انشاالله در آینده نزدیک با پشتیبانی ملت شریف ایران بقیه موانع پیش رو بر طرف و مرتفع می‌گردد.