به گزارش سایت ستاد حقوق بشر، سازمان‌های حقوق بشری افشا کردند که مهاجران بازداشت شده در شرایطی غیرانسانی نگهداری می‌شوند که گاه جان آنها را تهدید کرده است. آنها در سلول‌های سرد و شلوغ و فاقد بستری برای خواب نگهداری شده‌اند، از دسترسی به بهداشت محروم بوده‌اند و ماموران زندان برای جابجایی آنها را به مدت طولانی و به طور غیر قابل توجیه با غل و زنجیر بسته‌اند.
سازمان‌های حقوق بشری «آمریکایی‌ها حامی عدالت مهاجرتی»، «دیده‌بان حقوق بشر» و «پناهگاه جنوب» در گزارشی ۹۲ صفحه‌ای با عنوان «احساس می‌کنی زندگی تمام شده است»: سوءاستفاده‌ها در سه مرکز بازداشت مهاجران فلوریدا از ژانویه را مستند کرده و نشان می‌دهند افراد بازداشت شده در مرکز پردازش خدمات شمال کروم (Krome)، مرکز انتقالی بروارد (BTC) و مرکز بازداشت فدرال میامی (FDC) در امکانی پر ازدحام و غیربهداشتی نگهداری شده‌اند، مورد رفتارهای تحقیرآمیز قرار گرفته‌اند و به مراقبت‌های پزشکی فوری و کافی دسترسی نداشته‌اند.
«بلکیس ویله»، مدیر بحران و درگیری دیده‌بان حقوق بشر، در این‌باره گفت: «برخورد با افراد در بازداشتگاه مهاجران انسانی نیست. چنین مواردی رویدادهای مجزا نیستند، بلکه نتیجه یک سیستم بازداشتی است که اساساً معیوب و مملو از سوءاستفاده‌های جدی است.»
محققان سازمان‌های حقوق بشری مذکور برای تهیه این گزارش با مهاجران بازداشت شده فعلی و سابق، اعضای خانواده‌شان و وکلای مهاجرت مصاحبه کردند و داده‌های سازمان مهاجرت و گمرک آمریکا (ICE) و سایر اسناد رسمی را تحلیل کردند.
در این گزارش آمده است: «از زمانی که دونالد ترامپ ریاست‌جمهوری را بر عهده گرفت، دولت او موجی از بازداشت مهاجران را در سراسر آمریکا پیش برده است. داده‌های سازمان مهاجرت و گمرک آمریکا نشان می‌دهد که در اواسط آوریل، ۴۵ مورد از ۱۸۱ مرکز بازداشت مجاز در سراسر آمریکا فراتر از ظرفیتشان مهاجران بازداشت شده را در خود جای دادند.»
این سازمان‌های حقوق بشری تصریح کردند: «تعداد افراد بازداشت شده توسط سازمان مهاجرت و گمرک آمریکا در فلوریدا به دلیل سیاست‌های فدرال و ایالتی افزایش یافته است. در کروم، جمعیت بازداشت‌شده در سه ماهه اول سال ۲۰۲۵ بیش از سه برابر شد و به نزدیک به سه برابر ظرفیت عملیاتی رسید. مرکز بازداشت فدرال میامی، یک زندان فدرال که در سال‌های اخیر برای بازداشت مهاجران استفاده نمی‌شد، از فوریه صدها مهاجر را در خود جای داد.»
«کیتی بلنکینشیپ»، وکیل مهاجرت و یکی از بنیان‌گذاران پناهگاه جنوب، گفت: «تشدید اقدامات ضد مهاجرتی و تاکتیک‌های اجرایی دولت ترامپ در حال ارعاب جوامع و متلاشی کردن خانواده‌هاست، که به‌ویژه در ایالت فلوریدا که جوامع مهاجرنشین زیادی دارد، بی‌رحمانه است. رویکرد سریع، آشفته و بی‌رحم در دستگیری و زندانی کردن افراد به معنای واقعی کلمه مرگبار است و یک بحران حقوق بشری ایجاد می‌کند که سال‌ها این ایالت و کل کشور را درگیر خواهد کرد.»
محققان حقوق بشری این سازمان‌ها دریافتند که بازداشت‌شدگان در کروم به‌طور معمول در سلول‌های سرد و شلوغ و فاقد بستری برای خواب نگهداری شده‌اند، از دسترسی به بهداشت محروم بوده‌اند و ماموران زندان برای جابجایی آنها را به مدت طولانی و به طور غیر قابل توجیه با غل و زنجیر بسته‌اند. افراد بازداشت شده در این سه مرکز نتوانسته‌اند مراقبت‌های پزشکی لازم، از جمله برای شرایط مزمن مانند دیابت، آسم و ایدز دریافت کنند. زنان در کروم، یک مرکز بازداشت مردانه، بدون دسترسی به مراقبت‌های جنسیتی مناسب یا حریم خصوصی نگهداری شده‌اند. حداقل دو مورد مرگ مهاجرین بازداشت شده به دلیل قصور پزشکی بوده است.
این گزارش می‌افزاید: «در یکی از موارد گزارش شده که به شدت تحقیر آمیز بوده است، بازداشت‌شدگان در مرکز بازداشت فدرال میامی مجبور شدند در حالی که دست‌هایشان از پشت بسته شده بود، غذا بخورند.»
«هارپیندر چوهان»، یک کارآفرین بریتانیایی که توسط سازمان مهاجرت و گمرک آمریکا بازداشت شده بود، در این باره می‌گوید: «مجبور بودیم خم شویم و با دهان‌مان از روی صندلی‌ها غذا بخوریم، مثل سگ‌ها.» چوهان، که از دیابت و بیماری قلبی رنج می‌برد، گفت که برای نزدیک به یک هفته، از انسولین محروم شد، پس از آن از پا افتاد و به بیمارستان منتقل شد.
محققان دریافتند که ازدحام در این سه بازداشتگاه بسیار زیاد بوده است و با بازداشت‌شدگانی مصاحبه کردند که روزها برای «بررسی پرونده» در زندان‌های بسیار سرد نگهداری شده بودند، روی کف‌های سرد بتنی نشسته یا خوابیده بودند و در اتاق‌هایی بودند که برای تعداد بسیار کمتر و مدت زمان کوتاه‌تر طراحی شده بودند. یکی از مردان بازداشت شده به محققان گفت که کنار توالت در اتاقی به قدری شلوغ خوابیده بود که افراد مجبور بودند از روی هم رد شوند تا حرکت کنند. دیگری گفت که به مدت ۲۰ روز متوالی به صابون یا آب دسترسی نداشته است.
زنان بازداشت شده در کروم گزارش دادند که در اتاق‌هایی بودند که مردان می‌توانستند آنها را در توالت ببینند. یک زن از آرژانتین به محققان این پژوهش گفت: « مردان می‌توانستند مستقیماً به داخل اتاق ما و توالت نگاه کنند. التماس می‌کردیم اجازه دوش گرفتن بدهند، اما گفتند ممکن نیست چون اینجا فقط برای مردان است.»
به گفته سازمان‌های بین المللی مذکور، این شرایط قوانین بین‌المللی را نقض می‌کند و از این سازمان خواستند فوراً به شرایط سوءاستفاده‌گرانه بازداشت رسیدگی کند، دسترسی به مراقبت‌های پزشکی و روانی را تضمین کند و نظارت مستقل بر مراکز بازداشت را فراهم کند.