به گزارش سایت ستاد حقوق بشر، راس اسمیت، مدیر آمادگی و واکنش به شرایط اضطراری برنامه جهانی غذا با بیان این که بحران گرسنگی در غزه به سطح جدید و هولناکی از ناامیدی رسیده است، گفت: «یک سوم جمعیت این منطقه برای چندین روز متوالی چیزی برای خوردن نداشته‌اند.»
وی در گفتگوی خبری با خبرنگاران در نیویورک با اشاره به تیراندازی مرگبار روز یکشنبه رژیم صهیونیستی که در آن ده‌ها غیرنظامی در حین انتظار برای دریافت غذا در شمال غزه کشته و زخمی شدند، افزود: «حادثه دیروز یکی از بزرگ‌ترین تراژدی‌هایی است که در طول عملیات‌های ما در غزه و سایر نقاط شاهد بوده‌ایم. این حادثه کاملاً قابل پیشگیری بود و رخداد آن یک فاجعه مطلق است.»
جمعیت غزه حدود ۲.۱ میلیون نفر است و کارشناسان امنیت غذایی اوایل امسال هشدار دادند که از هر پنج نفر، یک نفر با خطر گرسنگی مواجه است.
به گفته اسمیت، ارزیابی‌های برنامه جهانی غذا نشان می‌دهد که یک چهارم جمعیت با شرایطی شبیه به قحطی روبرو هستند. نزدیک به ۱۰۰ هزار زن و کودک از سوءتغذیه حاد شدید رنج می‌برند و به درمان فوری نیاز دارند.
وی با اشاره به گزارش‌های حاصله گفت: «هر روز مردم به دلیل کمبود کمک‌های بشردوستانه می‌میرند و ما شاهد تشدید روزانه این وضعیت هستیم.» وی تأکید کرد که کمک‌های غذایی و به طور کلی کمک‌های بشردوستانه، «تنها راه‌حل موجود در حال حاضر» برای غزه هستند.
به گفته این مقام برنامه جهانی غذا، عوامل بشردوستانه به مجموعه‌ای از شرایط حداقلی برای کار مؤثر نیاز دارند از جمله، «مسیریابی مناسب» در داخل این منطقه برای حرکت مستقل تیم‌ها و ورود بیش از ۱۰۰ کامیون کمک در روز.
وی ادامه داد: «همچنین نباید هیچ گروه مسلحی در نزدیکی نقاط توزیع غذا، نزدیک کاروان‌های ما و در مسیر حرکت این کاروان‌ها از یک مکان به مکان دیگر حضور داشته باشد. و باید بگویم که علی‌رغم توافق‌های اصولی در این موارد، در عمل شاهد پایبندی به آن‌ها در خود غزه نبوده‌ایم. این همان نقطه شکست است و دلیل وقوع حوادثی مانند (دیروز) است.»
اسمیت در پاسخ به سوال یک خبرنگار گفت که برنامه جهانی غذا در دوران آتش‌بس اوایل سال 2025، بیش از ۲۰۰ کامیون کمک به غزه وارد می‌کرد. اما از اواسط ماه مه 2025، این سازمان کمتر از ۱۰ درصد از نیازهای فعلی را توانسته است تأمین کند.
وی گفت که این سازمان ملل ذخایر کافی در خارج از غزه دارد که می‌تواند برای دو ماه تمام جمعیت را تأمین کند، «در صورتی که آتش‌بس برقرار شود و امکان جابجایی وجود داشته باشد.»