X
GO
آرشیو از سال 1388 تا مرداد 1399
تاریخ انتشار: ﺳﻪشنبه 04 آبان 1389

بحران حقوق بشر، معضلی جدی درآمریکا است

امریکا خود را به عنوان مهد دموکراسی و آزادی معرفی می‌کند ولی با بررسی تاریخ این کشور و بررسی لایه‌های عمیق‌تر سیاست و جامعه امریکایی تصویر دیگری خودنمایی می‌کند.

در همین رابطه ،  پرس تی وی درباره اوضاع حقوق بشر امریکا گفت‌و گویی با فرانکلین لمب وکیل بین‌المللی انجام داده است که در ذیل می‌خوانید:

چرا امریکا در سال 2009 حاضر شد که به عضویت شورای حقوق بشر سازمان ملل درآید؟

 زیرا برای مدت‌ها در دوران ریاست جمهوری جورج بوش و حتی قبل از آن امریکا علیه شورا رویکردی متعصبانه داشت. جانبداری دائم از اسرائیل که معمولا در حال نقض دائم حقوق بشر است از موانع امریکا برای قبول عضویت در شورای حقوق بشر سازمان ملل بوده است.

امریکا مشکلات زیادی در زمینه حقوق زنان دارد. برای مثال 2 درصد مرگ و میر زنان در زندان مربوط به کسانی است که به اعدام محکوم شده‌اند. علت اصلی مرگ و میرها سوء رفتار با زنان زندانی در امریکا است. بر پایه گزارشی تازه برخی زنان در زندان مورد تجاوز قرار می‌گیرند و باردار می‌شوند. این زنان در حین انتقال به بیمارستان و حتی در زمان زایمان هم دستبند و پابند دارند. این در حالی است که این به گفته گروه‌های حامی حقوق زنان نقض آشکار حقوق بشر است، زیرا مادر باید در زمان زایمان از نظر بدنی آزاد باشد.

ما در امریکا چشم خود را بر مشکلاتی که نژادهای دیگر از جمله امریکای لاتین، عرب و مسلمانان این کشور با آن مواجه می‌شوند، می‌‌بندیم. ولی توجه به این موضوعات اهمیت دارد. مردم امریکا هستند که باید این شرایط را تغییر دهند.

در این میان انتشار 400 هزار سند محرمانه از سوی پایگاه ویکی‌‌لیکس واقعه‌ای جالب است و به یقین زلزله‌ای به راه خواهد انداخت. انتشار این اسناد و رسیدن آنان به دست وکلای پیگیر مسائل حقوق بشر دوران سختی را برای هیلاری کلینتون وزیر خارجه امریکا و امثال او ایجاد خواهد کرد. این اسناد همچنین باید از سوی کارشناسان بین‌المللی سازمان ملل مورد بررسی قرار گیرد.

گزارش‌ها نشان می‌دهد که بیش از 21 درصد از مردان زندانی در امریکا مورد تجاوز جنسی قرار می‌گیرند. همچنین بسیاری از مهاجران به امریکا، از بازداشت‌‌ و سوء‌رفتار به بهانه امنیت ملی شاکی هستند. آیا به نظر شما شرایط رو به بهبود است یا مسیر خود را به سوی وخامت طی می‌کند؟

 از زمان رخ دادن واقعه 11 سپتامبر، اوضاع به علت آن‌چه جنگ با تروریسم خوانده می‌شود وخیم‌تر شده است. دانشگاه حقوق اوهایو گزارشی تحت عنوان خشونت و تعصب رسمی دستگاه قضایی امریکا علیه خارجی‌ها منتشر کرده است. در این گزارش 500 شهر امریکا شناسایی شده که چنین مشکلی در ادارات پلیس و از جمله تشکیلات زندان‌های ایالتی آن‌ها وجود دارد.

من امیدوارم این مشکل با فعالیت‌های سازمان‌های غیر دولتی و فعالیت‌های امام موسی در واشنگتن دی‌سی کمتر شود. ما باید به تلاش برای تحقق چنین امری ادامه دهیم. بدیهی است که تحقیق برای یافتن موارد این مربوط به این گونه مسائل و اقدام قانونی اهمیت زیادی دارد. به نظر من افشای 400 هزار سند تازه درباره عراق در ویکی‌لیکس دولت امریکا را به لرزه درخواهد آورد و موجب می‌شود برخی از این گونه سوء‌رفتارها در دستگاه‌های امریکا شناسایی و پاک‌سازی شود.

کلید این کار در نهایت در دستان مردم امریکا است و آنان هستند که باید مسئولیت این کار و بهبود شرایط را بر عهده گیرند. به نظر من مجرمیت امریکا در زیر پا گذاشتن حقوق بین‌المللی بشر بر پایه این گزارش‌ها اثبات شده است. این می‌تواند به اقدام دولت برای ایجاد تغییر در نظام داخلی امریکا منجر شود اما چنین کاری به اقدام مسئولانه مردم این کشور نیاز دارد.

 آیا اگر شورای حقوق بشر سازمان ملل بر پایه این اسناد، امریکا را مقصر بشناسد، شرایط تغییری خواهد کرد؟

 گزارش‌ها موجب این کار نمی‌شوند، بلکه این ما هستیم که باید موجب تغییر شویم. برنامه‌های تلویزیونی و گزارش‌های این چنینی در برانگیختن حس مسئولیت تک‌تک افراد مؤثر خواهد بود. روشن‌تر کردن مسائل و بیان بیشتر آن‌ها بسیار کمک‌کننده است و البته این کار در مورد عراق با انتشار اسناد بیشتر در حال انجام است. ما باید همانند تلاش‌هایی که امام موسی در واشنگتن دی‌سی انجام می‌دهد به این روشنگری در امریکا و دیگر نقاط دنیا ادامه دهیم.

به نظر من به عنوان یک وکیل، اعلام جرم طرح شده از سوی امام موسی در واشنگتن از مصادیق واقعی این گونه اقدامات است. باقی کار بر عهده ما مردم امریکا است. سؤال این‌جاست که آیا ما می‌توانیم جامعه، دولت و قانون اساسی کشورمان را نجات دهیم؟

شورای حقوق بشر عرصه‌ای است که با روشنگری درباره این سوء رفتارها می‌تواند مؤثر باشد، ولی تاکید می‌کنم که در آخر این تک تک مردم امریکا و فعالان حقوق بشر هستند که باید این گزارش‌ها را از عرصه‌هایی مانند شورای حقوق بشر به بستر جوامع و مردم ببرند.

ما باید مقاومت کنیم. این اقدامات نوع دیگری از مقاومت است. ما حتی اگر لازم باشد باید به خیابان‌ها بریزیم . آن‌چه غیرقابل تحمل است این است که چنین سوء رفتارهایی در حال انجام است و هنوز هم ادامه دارد.