دوازدهم تیرماه ۱۳۶۷، هواپیمای مسافری ایرباس ایران که از بندرعباس عازم دُبی بود، بر فراز آبهای خلیج فارس و در نزدیکی جزیره «هنگام» مورد هجوم نیروهای دریایی متجاوز آمریکایی مستقر در آبهای خلیج فارس قرار گرفت و سقوط کرد.
به گزارش پایگاه اطلاع رسانی ستاد حقوق بشر، دوازدهم تیرماه ۱۳۶۷، هواپیمای مسافربری ایران در زمانی که ایران در نبرد با متجاوزین بعثی قرار داشت با موشک ناو جنگی وینسنس مورد حمله عمدی نیروهای تجاوزگر و جانی شیطان بزرگ قرار گرفت.
هواپیما حامل ۲۹۰ مسافر و خدمه بود که تمامی آنها از زن و مرد و کودک و نوجوان و کهنسال با این جنایت فجیع به شهادت رسیدند.
در میان سرنشینان این هواپیمای مسافربری، ۶۶ کودک زیر سیزده سال، ۵۳ زن و ۴۶ تن تبعه کشورهای خارجی نیز بودند. ساقط کردن هواپیمای مسافربری جمهوری اسلامی ایران از سوی جنایتکاران آمریکایی، در حقیقت یکی دیگر از مراحل رویارویی استکبار جهانی با ملت بزرگ ایران برای تقویت متجاوزان عراقی در جبهههای جنگ بود.
پس از سقوط این هواپیما، مقامات آمریکایی برای توجیه این جنایت نابخشودنی، دلایل ضد و نقیضی عنوان کردند و کوشیدند این اقدام خصمانه را یک اشتباه قلمداد کنند!
اما با توجه به مجهز بودن کشتی جنگی وینسنس به پیشرفتهترین سیستمهای راداری و رایانهای و همچنین مشخص بودن نوع هواپیمای در حال پرواز، مسلم شد که احتمال اشتباه وجود نداشته و این اقدام، کاملاً تعمدی و خصمانه بوده است.
با این حال مقامات آمریکایی پس از چندی، در توهینی آشکار به ملت ایران، مدال شجاعت بر گردن «ویلیام سی راجرز سوم» ناخدای این ناو جنگی انداختند و حمایت رسمی خود را از این جنایت اعلام کردند.البته اقدام آمریکایی ها تعجبی هم نداشت چرا که این جنایت نیز در کنار جنایات بیشمار دولت آمریکا، در پرونده سیاه استکبار جهانی ثبت شد و لکه ننگ دیگری بر تارک آن جنایتپیشگان نقش بست.
پس از این جنابت، مقامات آمریکایی پس از این جنایت سبعانه، ناشیانه درصدد پاک کردن صورت مسأله برآمدند. درحالی که اجساد ۲۹۰ تن از سرنشینان این هواپیما بر روی آبهای خلج فارس شناور بود مقامات نظامی آمریکا با تکذیب خبر رادیو تهران مبنی بر اصابت موشک آمریکایی به یک فروند ایرباس، اعلام کردند که یک هواپیمای اف ۱۴ را سرنگون کردهاند!
متعاقب این تجاوز و جنایت آشکار، جمهوری اسلامی ایران ۱۴ تیر ۱۳۶۷ طی نامهای به رئیس شورای امنیت سازمان ملل خواستار تشکیل جلسه فوری این شورا برای رسیدگی به موضوع شد.
۲۵ تیر ۱۳۶۷ مطابق با ۱۶ ژوئیه ۱۹۸۸ شورای امنیت تشکیل جلسه داد. از سوی جمهوری اسلامی ایران علیاکبر ولایتی وزیر امور خارجه وقت ایران و از جانب آمریکا جرج بوش پدر معاون وقت رئیس جمهور آمریکا در جلسه حضور داشتند.
وزیر خارجه جمهوری اسلامی ایران در فرازی از سخنان خود در جلسه مزبور بیان کرد: حضور نظامی آمریکا در خلیج فارس تنها منادی مرگ و بیقانونی و شرارت بوده و جز ناامنی چیزی به ارمغان نیاورده است. عمل جنایتکارانه آمریکا در حمله به هواپیمای کشوری به هیچ وجه در قالب دفاع مشروع قابل توجیه نیست.
شورای امنیت پس از استماع سخنان ولایتی و جرج بوش ۸ مرداد ۱۳۶۷ برابر با ۳۰ ژوئیه ۱۹۸۸ طرح قطعنامهای پیشنهادی را تصویب کرد. اما فارغ از جنایت عریان تروریستهای آمریکایی در ماجرای پرواز شماره ۶۵۵ هواپیمای ایران، در این ماجرا، نقض تعهد بینالمللی دولت آمریکا از طریق نقض ماده ۳ کنوانسیون حقوق هوایی موسوم به شیکاگو و نیز عرف مُسلم بینالمللی قابل احراز است.
دولتین ایالات متحده آمریکا و جمهوری اسلامی ایران به ترتیب در تاریخهای ۹ آگوست ۱۹۴۶ و ۱۹ آوریل ۱۹۵۰ به کنوانسیون حقوق هوایی موسوم به شیکاگو پیوسته و تعهدات مندرج در آن، از جمله ماده ۳ در موردشان لازمالرعایه است.
آمریکا با نقض تعهدات بین المللی مرتکب تخلف آشکار شده و با احراز موارد، مسئول حادثه واقع شد. ادعای دولت آمریکا، مبنی بر دفاع مشروع نسبت به هواپیمای مزبور برای فرار از مسئولیت بینالمللی خود نیز فاقد هرگونه وجاهت حقوقی و بینالمللی است. هواپیمای ساقط شده، نه به عنوان یک هواپیمای نظامی یا جنگنده موجدِ مخاطرات مورد ادعای دولت آمریکا، بلکه یک هواپیمای صرفاً مسافربری با استانداردهای پروازی شناخته شده در نظام پروازی داخلی و بینالمللی بوده است.
حمله ددمنشانه آمریکاییها به هواپیمای مسافربری ایران، تنها یکی از اسناد بیشمار جنایات آمریکاییهاست؛ اگر چه آنها کماکان بر ادعای دروغین خود مبنی بر حمایت از حقوق بشر تاکید دارند و بر مبنای همین دروغ سالانه کشورها و دولتهای زیادی را به نقض حقوق بشر محکوم میکنند! اما مردم جهان با جنایات این رژیم پلید، آشنا شده و با آن مقابله کرده و می کنند.