در گزارش این نشریه آمریکایی که امروز(یکشنبه) انتشار یافته، آمده است: "محمد بن سلمان" ولیعهد عربستان در اقدامی تازه، زنان این کشور را برخوردار از یک سری حقوق مدنی کرد که تا به امروز در جامعه محافظه کار سنتی - دینی عربستان از آنها سلب شده بود. حق سرپرستی و قیمومیت مردان بر زنان و استیلای مردان بر زندگی شخصی زنان تعدیل شد.

این گام اقدامی است تحسین برانگیز و دلگرم کننده.
پادشاهی با صدور احکامی به زنان اجازه داده همپای مردان بطور مستقل درخواست صدور گذرنامه کنند.

شخصا تولد کودک خود را ثبت احوال کنند و از فرصت های برابر اشتغال در برابر مردان برخوردار باشند.
یک نکته.

این گام های جدید ولیعهد عربستان بی درنگ ذهن ما را متوجه یک حقیقت دردآور می کند، اینکه در پادشاهی عربستان سعودی چه قوانین حقوقی بیرحمانه و ظالمانه ای حاکم است.
جامعه محافظه کار سنتی - دینی عربستان، یک جامعه مردسالار محض است.

در این جامعه، زنان برای انجام طیفی وسیع از فعالیت ها نیاز به کسب اجازه از مردان دارند.

اصولا در جامعه واپس گرای عربستان،‌ "زن" شهروند «درجه 2»  به حساب می آید.
حالا این حکم جدید که ولیعهد جوان عربستان صاد کرده، سعی می کند کسری از این محدودیت ها را از میان بردارد.
اعطای حق دریافت گذرنامه، یکی از درخشان ترین و حائز تأمل ترین بخش های این حکم است.
همچنین رفع تبعیض های حاکم در مورد اشتغال زنان هم یکی دیگر از گام های درخشان برداشته شده است.

با این حکم از این پس زنان برای کار در بیرون از خانه، نیاز به ارائه اجازه پدر و یا همسر را ندارند.

همچنین بارداری هم نمی تواند مانعی برای ادامه اشتغال زنان باشد و از این پس سبب اخراج آنان از محل کار نخواهد بود. قانون در این زمینه از زنان حمایت می کند.
در اینجا یک سووال اساسی قابل طرح است.
- اگر حاکم بالفعل عربستان یعنی محمد بن سلمان اختیار انجام این اصلاحات نسبی را درد، پس چرا زنان را بطور تمام و کمال از زیر سلطه قیمومیت مردان خارج نمی کند؟
- چرا زنان برای ازدواج باید اجازه مردان را داشته باشند؟ برای خارج شدن از زندان اجازه مردان را داشته باشند؟ برای کسب تحصیلات عالیه اجازه مردان را داشته باشند؟
- چرا این تغییرات اینقدر کم است؟ توجیه آن چیست؟
پادشاهی سعودی یک نظام استبداد و دیکتاتوری است.

شاهزاده بن سلمان فقط برای رضایت دل خود دست به این اصلاحات زده است.
چرا بن سلمان فکری برای زنان زندانی نمی کند.

«لوجین الهثلول» در 15 مه 2018 ( 25 اردیبهشت 97) از خانه خود به زور گرفته و به زندان برده شد.

جرم او این بود که جسارت کرده و خواستار احقاق حقوق زنان جامعه اش از جمله حق رانندگی شده است.
اگر عربستان سعودی واقعا در ادعای خود جدی است که می گوید می خواهد کمک کند زنان به همه "پتانسیل های حقیقی" برسند، لازم است خانم الهثلول و همه سایر زنان زندانی را آزاد کند.

نه تنها زنان زندانی، که مردان زندانی که به جرم مخالفت با سیاست های رژیم حاکم در حبس اند هم باید آزاد شوند.
ولیعهد عربستان تمام این اصلاحات را در چارچوب برنامه بزرگ اصلاحاتی خود موسوم به "چشم انداز 2030" انجام می دهد و هدف بلندمدت آن، جذب هرچه بیشتر سرمایه گذاری خارجی است.
اما در قبال همه این اصلاحات، قتل "‌جمال خاشقچی" لکه ننگی است بر این منظره.
سرکوب مستمر آزادی بیان، سرکوب هر صدای مخالف و عقیده مخالف با حکومت، و در رأس همه، جنگ به انحراف کشیده شده در یمن، همه و همه از لکه های تاریک نشسته بر چهره این تصویر دلنشین هستند.
این نمایش احقاق حقوق بشر که ولیعهد عربستان به راه انداخته است و با آن می خواهد خود را مزین به روابط عمومی پسندیده کند، یک نمایش گول زنک بیش نیست.
"حقوق بشر" فقط یک واژه نیست.  یک "حق" است. یک ارزش است. حق الهی و طبیعی نوع بشر است. یک حق ذاتی است برای همه آحاد بشر.
این حق ذاتی نوع بشر، به طرزی گسترده در کشور عربستان سلب می شود.
راه درازی باقیست تا پادشاهی آن را طی کند و حقیقتا "حقوق بشر" را در مورد همه انسانها محترم بشمارد.