به گزارش پایگاه اطلاع رسانی ستاد حقوق بشر، وب سایت شبکه خبری الجزیره مرگ اخیر یک زن سی ساله در بازداشتگاه فدرال، که به تازگی فرزندش را به‌دنیا آورده بود، خشم سیاستمداران، گروه‌های دیدبان عدالت و سازمان‌های آزادی مدنی را برانگیخت. مرگ این زن که بر اثر ابتلا به کووید- ۱۹  بوده است منجر شد تا برخی از این نهادها و اشخاص درخواست تحقیق برروی چگونگی رسیدگی مسئولین زندان به زندانی‌های آسیب‌پذیر در حین پاندمی را مطرح کنند.

آندرآ سرکل بیر، سی ساله، اهل جنوب داکوتا، روز سه شنبه، حدوداً یک ماه پس از آنکه بستری شده بود و در حالی که محکومیت ۲۶ ماهة خود به اتهام مراقبت از ملکی درگیر مواد مخدر را در بازداشتگاه فدرال در تگزاس می‌گذراند، جان خود را از دست داد. او تنها چند هفته پیش از آن در حالی که دستگاه تنفس مصنوعی به او وصل بود فرزندش را به‌دنیا آورده بود.

سرکل بیر اولین زنی است که از آغاز شیوع ویروس در بازداشتگاه فدرال ایالات متحده جان خود را از دست داده است. مسئولین از مرگ۳۰ زندانی فدرال دیگر از آغاز شیوع در ایالات متحده خبر داده‌اند. بنا بر ادارة فدرال زندان‌ها (BOP)،  بیش از ۱۵۰۰ زندانی و ۳۴۳ کارمند مبتلا شده‌اند.

وکلای مدافع زندانی می‌گویند که مرگ سرکل بیر نشان از نیاز کاهش جمعیت زندان فدرال در اثر پاندمی هستند، بیماری‌ای که مرگ بیش از ۶۰هزار نفرد در ایالات متحده را منجر شده است.

انتقادات می‌گویند اقدامات صورت‌گرفته توسط وزارت دادگستری (DOJ)، که مسئولیت نظارت بر ادارة زندان‌ها (BOP) را برعهده دارد، بسیار دیرهنگام بوده‌اند و درخصوص اولویت دادن به افرادی که آزاد شدند و یا به حبس خانگی منتقل شدند از شفافیت کافی برخوردار نبودند.

کوین رینگ رییس FAMM، یک گروه مدافع عدالت کیفری، مرگ سرکل بیر را یک «ننگ ملی» نامید و درخواست تحقیق درخصوص رسیدگی مسئولین به زندانیان در معرض خطر بالا شد.

رینگ در اظهاراتش گفت «مرگ همة زندانیان قابل پیشگیری نیست اما به‌نظر می‌رسد مرگ آندرآ سرکل بیر کاملاً قابلیت پیشگیری داشته – او صرفاً نمی‌بایست تحت آن شرایط در زندان فدرال باقی می‌ماند».

«در میانة یک پاندمی جهانی، دولت ما یک زن سی سالة باردار که احتمال ابتلا به کووید-۱۹ در او بالا بوده را نه به بیمارستان، نه به خانه‌اش که به زندان فدرال منتقل کرده است. ازقضا، هیچ‌چیز بیش‌تر از این واقعیت نمی‌تواند اعتیاد بی‌فکرانة ما به مجازات را نشان دهد.»

در ۲۰ مارس، سرکل بیرِ باردار از یک زندان محلی در جنوب دوکاتو به FMC کارسول منتقل شد، یک مرکز درمانی زندان فدرال در فورت ورث، تگزاس.

او طبق بخشی از سیاست ادارة زندان‌ها، در این مرکز فدرال قرنطینه شد.

بنا به اظهارات ادارة زندان‌ها، او در ۲۸ مارس به دلیل «نگرانی‌های حاصل از بارداری‌اش» به یک بیمارستان محلی منتقل شد اما در همان روز از بیمارستان مرخص شد و به زندان بازگردانده شد.

مسئولین می‌گویند سه روز بعد، پس از آنکه در سرکل بیر تب، سرفة خشک و دیگر علائم ظاهر شد، کارکنان درمانی زندان تصمیم گرفتند که او را به بیمارستان بازگردانند. سرکل بیر در ۳۱ مارس به دستگاه تنفسی وصل شد یعنی درست همان روزی که به بیمارستان منتقل شد. فرزند او روز بعدش از طریق عمل سزارین به‌دنیا آمد.

آزمایش ابتلای این تازه مادر به کووید-۱۹ در ۴ آوریل مثبت شد.

راهنمایی‌های غیرشفاف

در حالی که بارداری سرکل بیر او را در صورت مواجهه با ویروس شدیداً در معرض خطر قرار می‌داد، واضح نبود که آیا او، بنا به طرح ادارة زندان‌ها و وزارت دادگستری با‌عنوان اقداماتی برای توقف شیوع ویروس، صلاحیت آن را داشت که حبس خانگی بکشد یا در آزادسازی او تسریع شود.

جنرال ویلیام بار، وکیل دادگستری، در اواخر مارس به ادارة زندان‌ها دستور داد تا اگر زندانیان غیرخشونتی فدرال با معیارهای خاصی از جمله افزایش آسیب‌پذیری درمانی مواجه شدند انتقال آن‌ها به حبس خانگی را آغاز کنند.

اطلاعیة ۳ آوریل دایرة افرادی که واجد صلاحیت انتقال به حبس خانگی بودند را افزایش داد، هرچند تاکنون سردرگمی‌هایی درخصوص اینکه ذیل راهنمایی‌های اعلام‌شده چه افرادی صلاحیت انتقال دارند وجود دارد.

اخیراً در ۲۲ مارس وزارت دادگستری اطلاعیه‌ای منتشر کرد مبنی بر اولویت‌بخشی به زندانیانی که حداقل نصف محکومیت خود را گذرانده‌اند یا زندانیانی که ۱۸ ماه یا کمتر از محکومیتشان باقی مانده و ۲۵ درصد محکومیتشان را گذرانده‌اند.

در ۳ آوریل، زمانی که این اطلاعیه ابلاغ شد، سرکل بیر زیر دستگاه تنفس مصنوعی بود.

آیانا پرسلی، نمایندة کنگره، در توییتی درخواست کرد که زندانیان در معرض خطرِ بیشتری آزاد شوند.

او گفت «آندرا سرکل بیر می‌بایست امروز زنده می‌بود. در حالی که نوزاد خود را در آغوشش نگه می‌داشت. در عوض او در زندان از ابتلای به کووید-۱۹ جانش را از دست داده. هر روزی که مسئولین ادارة زندان‌ها از اقدام سرباز می‌زنند جان‌های بیشتری را به خطر می‌اندازند.»

مدیر بخش عدالت اتحادیة آزادی مدنی آمریکایی، یودی اوفر، در توییتی این اظهارات را تکرار کرد.

او نوشت «او اصلاً نمی‌بایست در زندان می‌بود آن هم زندانی که ۱۰۰۰ مایل با خانه‌اش فاصله داشت. قساوت نظام زندان فدرال سرسام‌آور و نفس‌گیر است.»