نگرانی‌ها از تشدید نابرابری‌ها در حیطه سلامت در انگلیس در حال افزایش است چرا که نرخ فقر در انگلیس در میان جوامع سیاه‌پوستان و اقلیت‌های نژادی دوبرابر گروه‌های سفیدپوست است.
به گزارش پایگاه اطلاع رسانی ستاد حقوق بشر به نقل از الجزیره، بر اساس داده‌های جدید، یک سوم از بیماران کووید-19 که حال آن‌ها وخیم اعلام شده از سیاه‌پوستان و اقلیت‌های نژادی هستند.
بر اساس گزارشی از مرکز ممیزی و تحقیقات ملی مراقبت های ویژه[1] انگلستان منتشر شده، از تعداد 2249 مریض بدحال در انگلستان تا تاریخ 3 آوریل ، 13.8 درصد تحت عنوان «آسیایی»، 13.6درصد «سیاه‍وست»، و 6.6 درصد «دیگر نژادها» ثبت شده‌اند.
این گزارش، به علاوه مرگ شش دکتر سیاه‌پوست و اقلیت نژادی مشغول در خط مقدم مبارزه با ویروس کرونا، باعث ایجاد نگرانی‌هایی در این جوامع نژادی شده که حدودا 13 درصد جمعیت انگلستان را تشکیل می‌دهند.
واصم حنیف، استاد متخصص در زمینه دیابت در بیمارستان دانشگاهی بیرمنگهام و از متولیان بنیاد سلامت جنوب آسیایی‌ها[2] در انگلیس، حکایاتی را از طرف همکاران خود در مورد تعداد بسیار بالای بیمارن جنوب آسیایی در بخش مراقبت‌های ویژه نقل کرده است که در این داده‌های جدید منعکس شده‌اند.
این ارقام در حالی منتشر می‌شوند که دیگر نگرانی‌ها از تشدید نابرابری‌ها در حیطه سلامت در این کشور در حال افزایش است.
زبیده هاک[3]، قائم مقام انجمن رانیمد [4]که اتاق فکری در حیطه برابری نژادی است می‌گوید: «واقعیت این است که هیچ‌کس از تاثیرات کووید-19 بر سلامتی و اقتصاد ایمن نیست. اما نابرابری‌های ساختاری موجود بدان معنی است که بعضی گروه‌ها بیش از دیگران از کرونا آسیب خواهند دید.»
بر اساس گزارش صندوق خیریه جوزف رون‌تری در سال 2017 در مورد فقر و نژاد، نرخ فقر در انگلیس در میان جوامع سیاه‌پوستان و اقلیت‌های نژادی دوبرابر گروه‌های سفیدپوست بود که این ناشی از شغل‌های کم درآمد و سطح افزاینده بیکاری در میان آفریقایی‌ها، نژادهای مختلط، و گروه‌های کارائیبی بود.
به گفته هاک: «گروه‌های سیاه‌پوست و اقلیت نژادی در انگلیس از فقیرترین گروه‌های اجتماعی-اقتصادی هستند. در این گروه‌ها نرخ فقر کودکان بسیار بالاست و شغل‌های آن‌ها بیشتر از مشاغل پر خطر و کم درآمد است. معمولا چند نسل از آن‌ها در یک خانواده در کنار هم زندگی می‌کنند و این باعث می‌شود که سالمندان متعلق به این گروه‌ها در معرض خطر بیشتری در ابتلای شدید به کووید 19 باشند.
او اضافه کرد: «زنان این گروه‌ها نسبت همتایان سفیدپوست خود بیشتر در معرض آسیب هستند چرا که احتمال فعالیتشان در مشاغل پرخطر بیشتر است.»
عمر خان[5]، مدیر انجمن رانیمد نیز هشدار داد که تاثیر فقر و نژاد در نابرابری‌های حیطه سلامت را نباید در تحلیل داده‌ها نادیده گرفت. او گفت:«یک نوع نژادپرستی بیولوژیک در این نوع فرضیات وجود دارد که مثلا اقلیت‌های نژادی را ذاتا در ابتلا به دیابت مستعدترمی‌داند.»
«حتی چیزهایی مثل بیماری قلبی و دیابت نیز عوامل تعیین‌کننده اجتماعی و اقتصادی دارند- عواملی چون رژیم غذایی، ورزش، تبعیض و فقر.»
[1] Intensive Care National Audit and Research Centre (ICNARC)
[2] South Asian Health Foundation
[3] Zubaida Haque
[4] Runnymede Trust
[5] Omar Khan