به گزارش پایگاه اطلاع رسانی ستاد حقوق بشر، پایگاه امریکایی ورلد سوسیالیست در گزارشی نوشت: بیکاری ناشی از پاندمی باعث شده است که در نیوجرسی که دومین ایالت ثروتمند آمریکاست، صف‌های دریافت غذا مایل‌ها امتداد پیدا کنند. هفته گذشته در اِگ هاربر که 10 مایل با آتلانتیک سیتی فاصله دارد،‌ ماشین‌هایی پر از گارگرانی که بدنبال غذا برای خانواده‌هایشان بودند باعث وقوع 5 تصادف و بند آمدن ترافیک در سه مسیر شدند.

بر اساس این گزارش، در کمتر از سه ساعت 1500 بسته غذایی اورژنسی توزیع شد که هریک از آن‌ها غذای دو هفته یک خانواده 4 نفره را تامین می‌کرد. پلیس محلی تخمین می‌زند که به 1500 ماشین بسته غذایی نرسید.

ورلد سوسیالیست می افزاید: در نیوجرسی،‌ مثل دیگر نقاط آمریکا، نیاز به کمک بخاطر کارگرانی که کارشان را از دست داده‌اند و پس‌اندازهایشان را تمام کرده‌اند، افزایش شدیدی پیدا کرده است. جامعه بانک غذای نیوجرسی در هفته به 2500 خانواده غذا می‌دهد،‌ این درحالی است که قبل از ویروس کرونا این تعداد 1000 خانواده می‌شد. این بانک غذا اعلام کرده‌ است که نیاز به کمک دوبرابر شده است. در نیومارک، بزرگترین شهر این ایالت که یکی از فقیرترین شهرها نیز هست، تعداد درخواست کمک 50 درصد افزایش پیدا کرده است. تا 30 آوریل، از جمعیت تقریبا 9 میلیونی این ایالت،‌ حدودا 930 هزار نفر برای بیمه بیکاری ثبت‌نام کرده‌اند. سیستم‌های فرسوده در دفاتر خدمات بیکاری دارند از کار می‌افتند و ده‌ها هزار کارگر هفته‌ها بدون دریافت چک‌های کمکی به سر می‌برند.

به گزارش این پایگاه خبری، نیوجرسی دومین ایالت ثروتمند آمریکاست و دومین سرانه تعداد میلیونرها را دارد، یعنی از هر 12 نفر یک نفر میلیونر است. در این ایالت 9 میلیاردر زندگی میکنند. این ایالت بخاطر کرونا بسیار آسیب دیده‌ است. تا روز 3 می ( یکشنبه 14 اردیبهشت)، 127438 مورد ابتلا به ویروس جدید کرونا در این ایالت وجود داشته و حداقل 7886 مورد مرگ گزارش شده است. این تعداد از هر ایالت دیگری،‌ غیر از نیویورک که جمعیتش دوبرابر است، ‌بیشتر است. بیشتر موارد ابتلا در مناطق شمالی ایالت رخ داده است که به نیویورک به عنوان کانون شیوع کرونا در آمریکا، نزدیک است.
ورلد سوسیالیست در ادامه به بررسی تاثیر کرونا بر وضعیت نیوجرسی پرداخته و می نویسد: مناطق برگن،‌هادسن، اسکس، و پسیک، که برخی از فقیرترین شهرهای این ایالت را در خود جای داده‌اند، هر یک بیش از 1200 مورد ابتلا به کرونا را گزارش کرده‌اند. در شهر پیترسون که سابقا یک شهر صنعتی بود و جمعیتی برابر با 145627 نفر دارد، ‌5115 مورد ابتلا گزارش شده است. در پسیک که در نزدیکی پیترسون است و جمعیتی برابر با 69948 نفر دارد، 2303 مورد ابتلا را گزارش داده است. نیومارک ‌با جمعیتی معادل 282090 نفر،‌ 5579 مورد ابتلا و 423 مورد فوت گزارش داده است. مناطق جنوبی این ایالت موارد ابتلای کمتری دارند،‌ اما با این حال تعداد مبتلایان در حال حاضر با سرعت بیشتری در حال افزایش است.

فیل مورفی،‌ فرماندار دموکرات این ایالت، در جلسات عمومی که در دوران این بحران مرتبا برگزار می شوند خود را یک رهبر هوشیار معرفی کرده است که تصمیماتش را بر اساس داده ها می گیرد. اما حقیقت چیز دیگری را نشان می‌دهد. مورفی قول داده است که تا پایان ماه می، تعداد تست‌هایی که روزانه در این ایالت انجام می‌شوند را دوبرابر کند. اما چنین چیزی نه آسان است و نه حتی کافی است. طبق تحلیلی که دانشگاه هاروارد و سازمان اخبار بهداشتی STAT انجام شده است، نیوجرسی که اکنون بین 7000 تا 9000 هزار تست را در روز انجام می‌دهد باید برای بازگشایی امن اقتصاد خود، ‌این تعداد را به 75405 مورد برساند. یکی از محققان دانشگاه روتگرز که این تحلیل را مورد بررسی قرار داده است می‌گوید که این ایالت احتمالا حتی به تست‌های بیشتر از این هم نیاز دارد، زیرا نرخ ابتلا و مرگ و میر در این یالت بیشتر از متوسط کشور است.

طبق این گزارش، علیرغم عدم آمادگی مشهود نیوجرسی، مورفی شروع به کاهش محدودیت‌هایی کرده است که برای جلوگیری از شیوع ویروس اعمال شده بودند. پارکهای ایالتی و منطقه‌ای و زمین‌های گلف از روز دوم ماه می بازگشایی شده‌اند، هرچند که از ساکنین خواسته شده که فاصله اجتماعی را رعایت کنند. مورفی که یک مولتی میلیونر و مدیر سابق گلدمن ساکس (Goldman Sachs) است این اقدامات را برای بازگشت به کار نابهنگام در سراسر ایالت انجام داده است؛‌ درست شبیه به دیگر فرمانداران دموکرات مثل اندرو کومو فرماندار نیویورک‌ و رییس‌جمهور جمهوری‌خواه آمریکا،‌ دونالد ترامپ. مورفی با پنهان کردن این واقعیت که تاثیرات این اقدامات فقط زندگی کارگران را به خطر می ‌اندازد و نه زندگی نخبگان مالی و صاحبان شرکت‌های بزرگ، اعلام کرد: «بنابراین،‌ مردم،‌ بیایید با هم این کار را انجام دهیم!»

در ادامه گزارش آمده: در 28 آوریل، فرماندار اسامی اعضای «کمیسیون راه‌اندازی مجدد و بازیابی» خود را اعلام کرد. این فهرست شبیه به لیست قدرتمندان مالی و صاحبان شرکت‌های بزرگ است. یکی از روئسای این کمیسیون کنث فریزیر است که رییس و مدیرعامل شرکت Merck (از بزرگترین شرکتهای داروسازی در این ایالت) است. از جمله دیگر اعضا می‌توان به این افراد اشاره کرد: بن برنانک،‌ رییس سابق هیئت مدیره فدرال رزرو؛ لیزا جکسون،‌ معاون شرکت اپل؛ و چارلز لوری،‌ رییس و مدیرعامل شرکت Prudential.

ورلد سوسیالیست می افزاید: مسئولان فدرال ارستوایل از جمله جانسون،‌ وزیر سابق امنیت داخلی ایالات متحده، و نیرا تاندن که برای دولت‌های کلینتون و اوباما کار کرده است،‌ نیز در این کمیسیون هستند. در نهایت در این لیست ریچارد ترومکا قرار دارد که رییس AFL-CIO است. مورفی این افراد را بخاطر سابقه فعالیت در زمینه بهداشت عمومی انتخاب نکرده است، ‌بلکه آن‌ها را بخاطر فتح قله‌های اقتصاد کاپیتالیستی و یا تجربه اداره کردن طبقه کارگر انتخاب کرده است.

مقامات نیوجرسی و بنگاه‌های اقتصادی از پاندمی کرونا به عنوان توجیهی برای تجاوز بیشتر به منافع و حقوق کارگران استفاده می‌کنند. در 29 آوریل،‌ در رتبه بندی جهانی S&P، چشم‌انداز اعتباری نیوجرسی منفی اعلام شد. همچنین نتیجه‌گیری شد که ضررهای درآمدی احتمالا باعث کاهش کمک‌های ایالتی به نظام بازنشستگی عمومی خواهد شد که دهه‌ها است از حمایت مالی کافی دولت‌های هر دو جناح عمده کشور برخوردار نبوده است. علاوه بر این رتبه بندی تغییر یافته S&P، رتبه بندی Fitch و خدمات سرمایه‌گذاران مودی (Moody) نیز تنزل رتبه نیوجرسی را نشان داده‌اند.
مورفی پیام بانک‌ها را دریافت کرده است. او پرداخت 920 میلیون دلار از هزینه‌های اختیاری را متوقف کرده است که شامل 142 میلیون دلار تخفیف مالیات بر املاک، 45 میلیون دلار کمک به شهرداری‌ها، 70 میلیون دلار کمک برای مقابله با اعتیاد به مواد افیونی و 9 میلیون دلار برای طرح‌های کاهش سرب می‌شود.

با در نظر گرفتن آلودگی ذخایر آب شهرهایی نظیر نیومارک، ترنتون، ایروینگتون، ایست اورنج، و آتلانتیک سیتی، توقف کمک‌های مالی به طرح‌های کاهش سرب به طور خاص، افتضاح به بار خواهد آورد. همه این شهرها دهها سال است که از زوال اقتصادی رنج می‌برند.به علاوه، مورفی اجرای قانونی را تعلیق کرد که کمپانی‌های بزرگ را مجبور می‌کرد به کارگرانی که دسته جمعی اخراج شده‌اند مزایای پایان خدمت بپردازند. این اقدامات و کاهش بودجه که قطعا رخ خواهد داد نشان‌دهنده دشمنی مورفی با طبقه کارگر است. تنها داده‌هایی که مورفی سیاست‌هایش را بر اساس آن بنا می کند،‌ خواسته‌های بانک‌ها و بنگاه‌های اقتصادی این ایالت است.