پلیس کانادا چند روزی است که تمامی ارتباطات بومیان را در منطقه وتسوویتن قطع کرده است. قطع تلفن‌های ماهواره‌ای، عدم اجازه ورود خبرنگاران به منطقه و بازداشت آنها از جمله این موارد است.
محاصره ریلی در نزدیکی این منطقه همه سفرهای بین تورنتو و مونترال را لغو کرده است. دولت کانادا در حال سرکوب بومیان به خاطر اعتراض به عبور خط لوله گاز در منطقه آنهاست. علی رغم قول مساعد دولت برای حل مشکلات و برخوردهای نادرست با بومیان این کشور، همچنان گامی در جهت رفع رفتارهای تبعیض آمیز با بومیان این کشور برنداشته است.
طبق آمار سال ۲۰۱۶، جمعیت بومیان(سرخسپوستان) کانادا تقریبا یک‌میلیون و هفت‌صدهزار تن سرشماری شده و پنج درصد جمیت کانادا را تشکیل می‌دهند. حدود ۵۱ درصد از این جمعیت را زنان بومی تشکیل می‌دهند. بیشتر جمعیت جوان این زنان به امید یافتن کار بهتر و فرار از فقر به شهرهای بزرگ کانادا مهاجرت می‌کنند.
عقیم‌سازی اجباری زنان بومی در کانادا پنج سال پیش افشا شد و همچنان ادامه دارد. تلاش برای سرکوب سنت قدیمی بومیان، بدرفتاری با کودکان بومی، ممنوعیت صحبت به زبان بومی در مدارس، جداسازی و تعلیم اجباری مسیحیت و بی توجهی به مشکلات بومیان مثل افزایش اعتیاد میان آنها همچنان ادامه دارد.
این در حالی است که دولت کانادا یکی از پیشگامان تمرکز بر موارد حقوق بشری ایران است و در این راستا بانی تصویب قطعنامه هایی علیه کشورمان شده است؛ اما از نقض حقوق بشر در کشور خود ابایی ندارند و در قبال آن پاسخگو نیستند و این همه حاکی از آن است که حقوق بشر تنها زمانی برای آنها قابل احترام است که با اهداف آنها همسو باشد .