به گزارش پایگاه اطلاع رسانی ستاد حقوق بشر، نیک پینتو در گزارشی برای اینترسپت بر اساس ایمیل دریافتی از زندانبانی کی از زندان های بروکلین به وضعیت وخیم زندان های آمریکا پرداخته و در ادامه یادآور می شود که این زندان سال گذشته نیز دچار بحران انسانی بود که در سکوت شدید رسانه ها از یادها رفت و حالا زندانیان و زندانبان ها با ویروسی مرگبار مواجه هستند. مشروح این گزارش را در ادامه می خوانیم:

زندان بانی در یکی از زندان‌های فدرال بروکلین در مرکز بازداشت متروپولیتن ادعا می‌کند که مقامات ارشد زندانیان مبتلا به ویروس کرونا را تنها چند روز بعد از مثبت اعلام شدن نتیجه آزمایش از قرنطینه خارج می‌کنند و آن‌ها را دوباره به  اتاق‌های عمومی زندان در کنار زندانیان دیگر باز می‌گردانند. این در حالی است که در هفته‌های اخیر  مسئول اجرایی این مرکز بازداشت یعنی اداره فدرال زندان‌های آمریکا و همچنین وکلای فدرال بخش‌های جنوبی و شرقی نیویورک اطمینان داده بودند که زندان اقدامات احتیاطی مناسب را برای جلوگیری از انتشار این ویروس انجام داده است.

خانم روندا بارنول، نایب رئیس اتحادیه‌ای است که افسران زندان بروکلین را نمایندگی می‌کند. او در تاریخ 9 آوریل گزارشی در مورد انتقال دو مرد آلوده به ویروس را برای درک ایج، رئیس مرکز بازداشت متروپولیتن ایمیل کرد.

در هر کدام از سلول‌های این زندان تقریباً 70 نفر نگه‌داری می‌شوند. خانم بارنول در ایمیل خود می‌نویسد: «چرا دو فرد مبتلا به ویروس کرونا در اتاق‌های عمومی j-73 و G43 حضور دارند؟ این افراد تنها کمتر از 7 روز بعد از اعلام نتیجه آزمایش از قرنطینه خارج و به جمع زندانیان دیگر بازگردانده شدند. چرا این سلول‌ها هنوز قرنطینه نشده‌اند و تجهیزات حفاظت فردی در اختیار پرسنل زندان قرار نگرفته است؟». ادعاهای مطرح شده توسط اتحادیه زندانبان‌ها به طور جدی اعتبار نمایندگان اداره فدرال زندان در مورد اجرای اقدامات احتیاطی مناسب در مرکز بازداشت بروکلین را زیر سؤال برده‌اند.

در این ایمیل همچنین به تعداد دیگری از اشتباهات خطرناک مسئولان زندان برای محافظت از بهداشت عمومی زندانیان اشاره شده است. به طور مثال، زندانیانی که نتیجه تست آن‌ها مثبت اعلام شده بود یا علائم بیماری را نشان می‌دادند، به طور مستقیم با تعدادی از پرسنل زندان تماس داشتند. اما هیچ‌کدام از این پرسنل قرنطینه نشدند. تا تاریخ 9 آوریل نه نفر از پرسنل مرکز بازداشت بروکلین به ویروس کرونا مبتلا شدند. علاوه بر این، اعضای دیگر پرسنل محافظ زندان از ابتلای برخی همکاران خود به ویروس آگاه نشده‌ و تحت قرنطینه قرار نگرفته‌اند.

آقای آنتونی سانون رئیس اتحادیه‌ای است که نمایندگی افسران تربیتی در این زندان فدرال را بر عهده دارد. او در مصاحبه با خبرگزاری اینترسپت گفت: «شرایط عمومی در مرکز بازداشت بروکلین بسیار بد است. من از مسئولان اداره فدرال زندان‌ها درخواست کرده‌ام که ماسک‌های ان 95 در اختیار ما قرار دهند. آن‌ها در حال حاضر تقریباً 3 هزار ماسک در دسترس دارند، اما این ماسک‌ها را در صندوق‌های قفل شده نگه‌داری می‌کنند. این تصمیم غیر منطقی است. به خطر انداختن زندگی مردان و زنان محافظ زندان چیزی کمتر از یک اقدام مجرمانه نیست. آن‌ها در عوض ماسک‌های جراحی معمولی در اختیار ما قرار می‌دهند. در حال حاضر ما هیچ تجهیزات محافظتی در اختیار نداریم».

تعدادی از وکلای فدرال در هفته‌های اخیر در حال تلاش برای آزاد کردن افراد زندانی آسیب‌پذیر در مرکز بازداشت بروکلین و زندان فدرال دیگری در منطقه منهتن بوده‌اند. آن‌ها اخیراً دادخواستی را برای دادگاه ارائه کرده بودند که ایمیل خانم بارنول در بین مدارک منتشر شده قرار داشت. گفتنی است، افراد مسن و همچنین افرادی که دارای بیماری‌های زمینه‌ای هستند، به طور جدی در مقابل این ویروس آسیب‌پذیر خواهند بود. به همین خاطر وکلای فدرال و دیگر وکلای مدافع درخواست‌هایی را برای آزادی این افراد از زندان ارائه کرده‌اند. آن‌ها استدلال کرده‌اند که مقامات زندانی توانایی انجام اقدامات ضروری برای محافظت از این افراد را ندارند.

دفاتر وکلای ایالات متحده در بخش‌های شرقی و جنوبی نیویورک وظیفه پیگرد قضایی افراد نگه‌داری شده در زندان‌های فدرال را بر عهده دارند و هم زمان به عنوان وکیل مدافع اداره زندان‌های فدرال انجام وظیفه می‌کنند. آن‌ها تاکنون در مقابل درخواست‌های وکلای مدافع عمومی برای آزادی مشروط و ارفاقی زندانیان آسیب‌پذیر مقاومت کرده‌اند. وکلای فدرال در جلسات شنود آزادی مشروط زندانیان استدلال کرده‌اند که افراد آسیب‌پذیر نباید از مراکز بازداشت آزاد شوند، زیرا اداره زندان‌های فدرال گام‌های لازم برای جلوگیری از شیوع ویروس را برداشته است. آن‌ها حتی ادعا کرده‌اند که شرایط داخل زندان‌های فدرال شهر نیویورک از محیط بیرون ایمن‌تر است.

وکلای فدرال بخش جنوبی نیویورک با آزادی آقای ایمان رَبادی (Ayman Rabadi) زندانی 59 ساله مبتلا به دیابت و عارضه قلبی مخالفت کردند. آقای رَبادی در حال حاضر دوران محکومت 24 ماهه خود را برای کلاهبرداری اطلاعاتی سپری می‌کند. وکلای فدرال برای توجیه تصمیم خود به برنامه اجرایی منتشر شده توسط اداره زندان‌های فدرال اشاره می‌کنند. مطابق با این دستورالعمل، کسانی که علائم بیماری را نشان می‌دهند باید در محیط انفرادی قرنطینه شوند تا نتیجه آزمایش آن‌ها مشخص شود یا اینکه پرسنل پزشکی بر اساس معیارهای مرکز کنترل بیماری‌های عفونی آن‌ها را از قرنطینه خارج کنند.

وکلای مدافع در دفاعیه خود نوشته‌اند: «گام‌های برداشته شده توسط پرسنل زندان در تضاد با این ادعا قرار دارد که اداره زندان‌های فدرال به طور جدی تلاشی برای جلوگیری از ابتلای زندانیان به ویروس کرونا انجام نداده است. اداره زندان‌های فدرال این تهدید را جدی گرفت و شرایط داخل زندان را تحت کنترل دارد. آن‌ها همچنین سیاست‌ها و دستورالعمل‌های جدید را مطابق با واقعیت‌ها و توصیه‌های ارائه شده به روز رسانی می‌کنند. علاوه بر این، آقای رَبادی این موضوع را برای ما توجیه نکرده است که ایمنی او و پرسنل در صورت آزاد شدن از زندان افزایش پیدا خواهد کرد. از سوی دیگر، مقامات مسئول توانایی غربال کردن و قرنطینه افراد را نداشتند».

با وجود این، گزارش ارسال شده در ایمیل خانم بارنول، پیروی اداره زندان‌های فدرال از برنامه اجرایی خود و دستورالعمل‌های مرکز بیماری‌های عفونی برای قرنطینه کردن افراد آلوده را زیر سؤال برده است.

وکلای مدافع عمومی باید دادگاه‌ها را قانع می‌کردند که افراد آسیب‌پذیر در واقعیت در داخل زندان در شرایط ایمن‌تری نسبت به بیرون به سر نمی‌برند. برای این منظور آن‌ها باید قاضی‌های دادگاه را قانع می‌کردند که ادعاهای وکلای فدرال و مقامات زندان در مورد اطمینان از شرایط بهداشتی باید مورد بازبینی قرار گیرد. وکلای  فدرال تاکنون به عنوان مشاور حقوقی اداره زندان‌های فدرال عمل کرده‌اند و به طور موفقیت‌آمیز مانع تلاش‌های اخیر برای شفاف‌سازی اوضاع داخلی این زندان‌ها شده‌اند.

بعد از آنکه مقامات زندان در دو مرکز بازداشت نیویورک به طور جدی محدودیت‌هایی در مقابل برقراری ارتباط بین زندانیان و وکلای آن‌ها ایجاد کردند، وکلای مدافع فدرال از آقای مارگو برودی، قاضی عمومی درخواست کردند به زندان‌ها دستور دهد که دسترسی به موقع به مشاوران حقوقی را برای زندانیان امکان‌پذیر کنند. وکلای وزارت دادگستری نسبت به ممانعت ارتباط زندانیان با وکلایشان اعتراض کردند، اما هنوز آقای برودی تاکنون اقدامی انجام نداده است. هم زمان، وکلای مدافع فدرال ادعا می‌کنند که زندانیان مبتلا به ویروس توانایی صحبت کردن یا ارتباط با وکلا و اعضای خانواده خود را ندارند.

در همین حال، یک دادخواست اقدام ((class-action lawsuit مطرح شد. این دادخواست قبل از اینکه قاضی راشل کونر ادعا کند که نگه داشتن افراد آسیب پذیر از نظر پزشکی در شرایط خطرناک زندان های فدرال نیویورک اصلاحیه هشتم ممنوعیت مجازات‌های بی رحمانه و غیرمعمول را نقض می‌کند، مطرح شد. این دادخواست از دادگاه خواسته که یک بازرس ویژه، را مسئول بررسی شرایط داخل زندان کند. دفتر دادستان آمریکا در منطقه شرقی نیویورک نیز با این درخواست مخالفت کرد و در یک کنفرانس تلفنی در تاریخ 7 آوریل، کونر تصمیم گرفت که بازرس ویژه‌ای بدین منظور منصوب نکند.

قبل از ایمیل افسر اتحادیه، دلایلی وجود داشت تا نگران باشیم که اوضاع در زندان بزرگ بروکلین بدتر از چیزی است که مقامات زندان اعتراف می‌کنند، حتی بدتر از آنکه آن‌‌ها بدانند یا بخواهند بدانند.

12 مارس در یک کنفرانس مجازی با قاضی کالین مک ماهون از منطقه جنوبی نیویورک، مقامات زندان اعتراف کردند که نمی‌دانند چه کسانی در زندان در صورت شیوع بیماری در معرض خطر بالایی قرار دارند. بعد از اینکه قاضی آنها را برای یافتن لیست افراد در معرض خطر ملزم کرد، آنها 537 نفر را در زندان که از نظر آسیب پذیری پزشکی مطابق با معیارهای مراکز کنترل و پیشگیری از بیماری جزو دسته پر خطر هستند، شناسایی کردند.

دولت همواره برای پافشاری و ثابت کردن استدلال خود مبنی بر اینکه اوضاع در داخل زندان‌های فدرال خوب است، اغلب بر این موضوع تاکید کرده که از 9 آوریل تنها تعداد معدودی از افراد در زندان بروکلین، آزمایش کووید-19 شان مثبت بوده است. این ادعا در حالی مطرح می‌شود که این زندان تاکنون فقط 11 نفر را آزمایش کرده است.

با توجه به گسترش سریع ویروس کرونا در این زندان و زندان‌های دیگر، تنها دلیل خوبی که باعث ‌می‌شود باور کنیم تعداد مبتلایان در این ندامتگاه کم است، این است که آنها در واقع عزمی برای شمردن تعداد بیماران ندارند. به عنوان مثال، در زندانهای شهری نیویورک، اولین مورد تشخیص داده شده به 38 مورد مثبت طی هفته بعد و 454 مورد در هفته بعد‌تر منجر شد. دکتر هومر ونترز، رئیس ارشد پزشکی زندان‌های نیویورک سیتی، در بیانیه‌ای نوشت: اگر افزایش مشابه در تعداد موارد در مرکز بازداشت فدرال بروکلین مشاهده نشده است، من نگران این موضوع هستم که این مرکز از اقدامات پذیرفته شده برای کنترل عفونت و نظارت برای رسیدگی به کووید-19 در بین کارمندان و زندانیان پیروی نکرده است.

وکلائی که با مددجویان داخل زندان بروکلین صحبت کرده‌اند، می‌گویند که آنها بند‌هایی پر از افرادی با علائم تب بالا و سرفه دارند.

بار دیگر، ما در بحبوحه‌ی یک بیماری همه‌گیر قرار گرفته‌ایم که از قضا در این شرایط به ادعاهای سازمان زندان‌ها نیز نمی‌توان اعتماد کرد.

برای افرادی که با تاریخچه این زندان آشنا هستند، ترتیب وقایع امروز به طرز ناامید کننده‌ای یادآور اتفاقات ژانویه و فوریه 2019 است. هنگامی که یک سری از خرابی‌های سیستم برق و گرمایشی، سلول‌های زندان را به تاریکی فرو برد. مقامات زندان با کم‌کردن ارتباطات با جهان خارج، این مرکز را محدود کرده و همزمان به دروغ به مطبوعات، سیاستمداران و قضات اطمینان می‌دادند که اوضاع به خوبی کنترل شده است. تنها پس از اصرار قاضی آنالیس تورس برای کشف حقیقت بود که دامنه کامل بحران انسانی در داخل زندان آشکار شد.  وی با مراجعه به زندان و گماردن بازرس در آنجا برای بررسی سوابق عمومی وحشتناک غفلت پزشکی که مقامات زندان برای پنهان کردن آن تلاش می کردند، به روشن شدن ابعاد موضوع کمک کرد.

دیردرفون دورنوم، وکیل مدافع فدرال منطقه شرقی نیویورک گفت: ما در ژانویه 2019 با وضعیتی مشابه روبرو شدیم. حالا بار دیگر، در میان بیماری همه‌گیری هستیم و به سخنان سازمان زندان‌ها هم نمی‌توان اعتماد کرد. طبق گفته بسیاری از مأمورین که در داخل مرکز کار می‌کنند، مسئولان زندان به پروتکل‌های بهداشت عمومی پایبند نبوده و از پرسنل و زندانیان محافظت نمی‌کنند. به عقیده او آنچه آنها به دادگاه می‌گویند، درست نیست.