به گزارش پایگاه اطلاع رسانی ستاد حقوق بشر، برخی تحقیقات در سال ۲۰۲۱ اشکال کمتر شناخته شده استثمار در پشت میله‌های زندان، سیاست‌های بی رحمانه در مواجهه با کووید-۱۹ و دلایل نادیده گرفته شده درباره ادامه حبس‌های دسته جمعی را در آمریکا آشکار کرده است.
بر اساس گزارش پریسون پالیسی، تقریباً هر ایالتی اجازه می‌دهد که زندان‌هایش شلوغ و غیربهداشتی بمانند و آن‌ها زندانیان را به حال خود رها می‌کنند تا بمیرند. این گزارش شامل گرافیکی است که نشان می‌دهد چگونه ایالت‌ها در مورد مسائل کلیدی، مانند دریافت واکسن برای افراد زندانی عمل کرده اند.
با وجود همه‌گیری شدید، هیئت‌های آزادی مشروط در آمریکا در سال ۲۰۲۰ در مقایسه با سال ۲۰۱۹ آزادی‌های مشروط کمتری را تصویب کردند. تجزیه و تحلیل آزادی مشروط در ۱۳ ایالت آمریکا نشان می‌دهد که در سال ۲۰۲۰، در بحبوحه یک بیماری همه گیر جهانی که از هر ۳ نفر در زندان‌های آمریکا یک نفر را مبتلا کرد، هیئت‌های آزادی مشروط در واقع جلسات کمتری را برای آزادی مشروط زندانیان برگزار کردند و در مقایسه با سال‌های گذشته تعداد کمتری از افراد آزاد شدند.
نرخ‌های اعطای آزادی مشروط در آمریکا در سال‌های معمولی پایین است، اما تعداد جلسات استماع و آزادی در طول کووید-۱۹ حتی در ایالت‌های پیشرو مانند نیویورک، کمتر بوده است.
در این گزارش، میزان زندانی شدن هر ایالت آمریکا با تقریباً هر کشور مستقل مقایسه شده است.محققان متوجه شده اند که بسیاری از ایالت‌های آمریکا بالاترین میزان زندانی شدن را در جهان داشتند. علاوه بر این، هر ایالت آمریکا حداقل ۲ برابر بیشتر از کشور‌هایی مانند انگلیس، کانادا، فرانسه و بلژیک، افراد (سرانه) را زندانی می‌کند، حتی اگر بسیاری از این کشور‌ها نرخ‌های مشابه یا بالاتری از جنایات خشونت آمیز دارند.
یکی از دلایل بسیاری که حبس دسته جمعی ادامه دارد این است که دولت‌های منطقه‌ای در آمریکا، که با زندان‌های شلوغ سروکار دارند، بر این باورند که تنها راه حل، ساختن یک زندان جدید و بزرگتر است. تجزیه و تحلیل از استدلال‌های موجود نشان می دهد که برخی شهرها، بر خلاف نیاز به یک زندان بزرگتر، بسیاری از افراد را بدون دلیل موجه حبس کرده است و در عوض باید برای کاهش حبس تلاش کنند.
گزارش‌های جمع آوری شده نشان می‌دهند چگونه مردم بومی در سیستم عدالت کیفری و رندان‌های آمریکا بیش از حد حضور دارند. بر اساس آمارها، تعداد افراد بومی محبوس در زندان‌های آمریکا از سال ۲۰۰۰ به شدت افزایش یافته است. در اغلب موارد، زندان‌ها مردم را مجبور می‌کنند تا برخی از مایحتاج اولیه (مانند صابون) را به جای اینکه رایگان دریافت کنند، از بخش‌های مخصوصی خریداری کنند.
طبق گزارش میزان، زندان‌های آمریکا ادعا می‌کنند که افرادی که به شدت فقیر هستند می‌توانند اقلام خاصی را به صورت رایگان دریافت کنند؛ اما چه کسی در زندان فقیر به حساب می‌آید و چگونه این افراد مشخص می‌شوند؟ پاسخ به این موضوع مشخص نیست. داده‌های منتشر شده در سال جاری میلادی توسط اداره آمار دادگستری آمریکا نشان می‌دهند که مرگ و میر در زندان و بازداشتگاه‌های آمریکا در چندین سال منتهی به سال ۲۰۱۸ به طور پیوسته افزایش یافته و این در حالی است که جمعیت زندانی نسبتا ثابت مانده است؛ این موضوع در دوران همه گیری ویروس کرونا وخیم‌تر هم شده است.
کارشناسان چندین عامل کلیدی را درباره زندان های آمریکا شناسایی کرده اند؛ از جمله سیستم‌های مراقبت بهداشتی سوءاستفاده کننده، مقاماتی که تمایلی به مراقبت مؤثر از افراد مبتلا به اختلالات مصرف مواد مخدر ندارند، و سیاست‌های ظالمانه‌ای که به سلامت روان افراد زندانی آسیب می‌زند و بسیاری را به سمت خودکشی سوق می‌دهد.