به گزارش پایگاه اطلاع رسانی ستاد حقوق بشر، شیوع ویروس کرونا در جهان سبب شد تا آحاد مختلف جامعه سبک جدیدی از زندگی و نیازهای آن را تجربه کنند. این ویروس کوچک آنچنان تأثیر بزرگی بر هنجارها و قائده های زیستی گذاشت که حتی مفاهیم ارزشی نیز متناسب با آن هنجارها مفهوم سازی شد. عبارت هایی همچون «ایثار»، «فداکاری»، «از خودگذشتگی» و «شهادت» اگرچه کاربردی جهادی در جبهه یا برخی از مأموریت های خاص به زبان می آمد، اما اینک همین مفاهیم به گونه دیگری از سوی جامعه و به طور ویژه جامعه پزشکی و سلامت به تصویر در آمده است.
تاکنون نزدیک به ۱۵۰ تن از مدافعان سلامت در خط مقدم مبارزه با کرونا به شهادت رسیده اند. در سالروز ولادت حکیم فرزانه و والامقام ابوعلی سینا و» روز پزشک» جا دارد علاوه بر شهدای پزشک دوران دفاع مقدس یادی هم از شهدای مدافع سلامت داشته باشیم.
طبق گزارش ایسنا، کرمانپور مدیرکل روابط عمومی و امور بین الملل سازمان نظام پزشکی گفت: جامعه پزشکی اعم از عمومی و متخصص ۶۰ درصد از شهدا را به خود اختصاص دادند که از این تعداد ۲۸ درصد پزشکان عمومی هستند و ۳۲ درصد از تخصص های مختلف بوده اند. بیشترین تخصصی که تا این لحظه بیشترین شهید را داده جدای از پزشکان عمومی که بیشترین شهید را داده اند، پزشکان داخلی که ۸.۴۵ درصد شهدای سلامت را به خود اختصاص داده، گروه زنان و زایمان با ۵.۲۸ درصد و بعد اطفال با ۴.۱۶ بوده‌اند. گروه بیهوشی با ۳.۲۹ درصد شهید و قلب و عروق، جراحی و ماما حدود ۲.۵ درصد و گروه داروساز و دستیاران که با کمترین حقوق و درآمد جان نثاری می‌کنند، نیز در رده بعدی جزو شهدا بوده اند.
دشمن علی‌رغم تمام معاهده‌های حقوق بشر، در طول جنگ تحمیلی بیش از ۲۰۰ پست امدادی و ۱۵۰ اورژانس را مورد اصابت گلوله‌ها خمپاره قرار داد. آن‌ها حتی به پنج بیمارستان ایران به طور مستقیم حمله کردند. به عنوان نمونه، در «عملیات والفجر۸» «بیمارستان حضرت فاطمه (س)» را مورد اصابت بمب‌های شیمیایی قرار دادند.
با توجه به جنگ نابرابر و ناجوانمردانه‌ای که علیه جمهوری اسلامی ایران در جریان بود و بی‌توجهی نهادها و سازمان‌های بین‌المللی، مهندسان و متخصصان داخلی تصمیم گرفتند تا بیمارستان‌ها را مقاوم‌سازی کنند. در نتیجه سازه این بیمارستان‌ها با بتون مقاوم سازی شد و بیمارستان‌هایی همچون «فاطمه زهرا(س)، علی‌ابن ابیطالب (ع)، امام حسین(ع) و امام حسن(ع)» از جمله بیمارستان‌هایی بودند که سازه آن‌ها کاملا بتونی بودند. این بیمارستان‌ها حدود ۱۰۰ متر زیربنای بتونی داشتند که در بازه زمانی ۹ ماه و در شرایطی کاملا حفاظتی با رفت و آمد محدود ساخته شدند و ظرف مدت یک هفته تجهیز شدند.
با توجه به مجاهدت‌های جامعه پزشکی در دوران دفاع‌مقدس، بیش ۴۰۰۰ نفر از کادر درمانی از قبیل پزشکان، امدادگران، پرستاران و پیراپزشکان به شهادت رسیدند. زندگینامه ۳۰۰۰ تن از این شهدا در مجموعه کتاب‌هایی با عنوان «سپید جامگان پزشکی» به چاپ رسیده است.