جنگ و درماندگی زنان سودان برای پیدا کردن غذا

به گزارش سایت ستاد حقوق بشر، زنانی که برای بقا در شهر جنگ‌زده «اُم دُرمان» واقع در کشور سودان در تلاشند، می‌گویند در ازای دریافت غذا مجبور به رابطه جنسی با سربازان هستند. آن‌ها  می‌گویند که رابطه جنسی با مردان ارتش سودان تنها راه دستیابی به غذا یا کالاهای مورد نیاز برای تامین مایحتاج خانواده‌شان است. 

بر اساس گزارش روزنامه گاردین، بیشتر درگیری‌ها نیز در مناطقی در جریان است که بیشترین مواد غذایی شهر موجود است. یکی از قربانیان به خبرنگار «گاردین» می‌گوید که چاره‌ای جز رابطه جنسی با سربازان، برای تهیه غذا برای والدین سالخورده و دختر ۱۸ ساله‌اش نداشته است. این زن ۳۷ ساله که در مصاحبه‌ها رنگ پریده و لاغر به نظر می‌رسید، به خبرنگار گاردین گفت که قبل از شروع جنگ به عنوان خدمتکار برای خانواده‌های مرفه «ام درمان» کار می‌کرده است و با شروع این جنگ نیز فقیرتر از آن بوده که بتواند با خانواده‌اش از شهر فرار کند و به نقاط امن‌تری از کشور پناه ببرد. 

او می‌گوید که برای تامین غذای مورد نیاز خانواده‌اش، یک بار در یک کارخانه فرآوری گوشت و یک بار دیگر در انبار حبوبات مجبور به برقراری رابطه جنسی با سربازان شده است.

بنا بر گزارش سازمان ملل، جنگ داخلی سودان که بین ژنرال عبدالفتاح برهان، فرمانده کل ارتش، و ژنرال حمدان دقلو، فرمانده شبه‌نظامیان موسوم به «نیروهای پشتیبانی سریع»، در جریان است، تا کنون ده‌ها هزار کشته و بیش از ۱۰ میلیون آواره برجای گذاشته و میلیون‌ها نفر را نیز به کام گرسنگی شدید کشانده است. گزارش دیگری که به تایید سازمان ملل رسیده، حاکی از آن است که نزدیک به ۲۶ میلیون نفر (کمی بیش از نیمی از جمعیت سودان) با سطح بالایی از «ناامنی غذایی حاد» مواجه هستند.

به نوشته گاردین، علاوه بر شهر ام دُرمان، گزارش‌های متعددی نیز از خشونت جنسی سیستماتیک جنگجویان «نیروهای پشتیبانی سریع» در مناطق خارطوم و دارفور منتشر شده است. برخی از زنان این منطقه می‌گویند سربازان حتی در ازای دسترسی به خانه‌های رها شده که هنوز امکان برداشتن اقلامی از آنجا و فروش آنها در بازارهای محلی وجود دارد، نیز خواستار رابطه جنسی هستند.

سازمان‌های امدادی در تلاش برای تامین غذای مردم شدیدا نیازمند در سراسر این کشور هستند و اگرچه برنامه جهانی غذای سازمان ملل اخیراً اعلام کرد که محموله‌هایی از غذا و کمک را به منطقه خارطوم تحویل داده، اما زنان می‌گویند که هیچ کمک بین‌المللی وارد محله‌های آنها نشده است.