30 جولای برابر با 8 مردادماه به عنوان روز بین المللی مبارزه با قاچاق انسان نامگذاری شده است.
به گزارش مرکز پایش ستاد حقوق بشر، این مناسبت که از سوی مجمع عمومی سازمان ملل متحد در سال ۲۰۱۳ در پی تصویب قطعنامه A/RES/۶۸/۱۹۲ تعیین شده است بر مبارزه به هر شکل از قاچاق انسان در سراسر جهان تاکید دارد.
قاچاق انسان یکی از مصادیق عمده و بارز نقض حقوق بشر است و ناکامی در مبارزه با این بحران رو به رشد به معنای در معرض خطر قرار دادن گروه‌های آسیب پذیر بیشتر است و در دهه‌های اخیر بیشتر به شکل برده داری مدرن خود را نمایان کرده است، این معضل جهانی به دو شکل کار اجباری و بردگی جنسی همچنان قربانی می‌گیرد.
قاچاق انسان متاسفانه در سراسر جهان رخ می دهد و هر ساله سودجویی از این طریق پول های هنگفتی را برای روسای باندهای قاچاق انسان به همراه دارد . این معضل فقط در مکان‌های دور افتاده‌ای که حقوق بشر در آن‌ها نادیده گرفته می‌شود، رخ نمی‌دهد، بلکه در سراسر جهان در جریان است و کشور‌های غربی اصلی‌ترین تامین کنندگان و مصرف کنندگان این صنعت کثیف و ضد حقوق بشری هستند.
آمریکا یکی از کشورهایی است که مقصد اصلی قاچاقیان جنسی کودکان است؛ در سال ۲۰۱۸، بیش از نیمی (۵۱.۶ درصد) از پرونده‌های جنایتکارانه قاچاق انسان فعال در آمریکا، موارد قاچاق جنسی بود که فقط کودکان را شامل می‌شد. این در حالی است که بررسی‌های دیگر تخمین می‌زنند که ۸۳ درصد از قربانیان قاچاق جنسی در آمریکا کودکان هستند.
حقایق موجود درباره صنعت قاچاق جنسی کودکان در آمریکا ترسناک و تکان دهنده هستند:سن ورود کودکان به این صنعت بین ۱۲ تا ۱۴ است و اغلب آن‌ها دختران نوجوان فراری از خانه هستند؛ عمده کودکان قربانی قاچاق جنسی کودکان در آمریکا توسط اشخاصی که می‌شناسند، قربانی می‌شوند؛ قاچاق جنسی کودکان در آمریکا عمدتا در هتل‌ها، وب سایت‌های آنلاین و باربری‌ها رخ می‌دهد؛ سالانه حدود ۵۰ هزار نفر عمدتا از مکزیک و فیلیپین به آمریکا قاچاق می‌شوند.
کارشناسان مبارزه با قاچاق انسان در آمریکا می‌گویند که قاچاقچیان از رسانه‌های اجتماعی برای تبلیغ و استخدام قربانیان استفاده می‌کنند.
کشور‌های اروپایی نیز از مهم‌ترین مناطق جهان در گسترش پدیده غیرانسانی قاچاق انسان به ویژه زنان و دختران بودند؛ آن‌ها هم مقصدی پر سود برای باندهای قاچاق انسان بودند و هم تامین کننده نیاز این زنجیره غیر انسانی؛ ضمن این که قوانین به اصطلاح پیشگامانه آن‌ها در زمینه آزادی‌ها فرصتی مناسب برای فعالیت باند‌ها و شبکه‌های قاچاق انسان فراهم می‌کرد.
باندهای قاچاق انسان فعال در اروپا در سال‌های اخیر فعالیت خود را در مناطق مختلف جهان گسترش دادهاند؛ از این رو شمار قربانیان آن‌ها نیز رشد قابل توجهی داشته است؛ آن‌ها با سوءاستفاده فقر و ناامنی در مناطق مختلف جهان، زنجیره‌های قاچاق انسان خود را مستحکم‌تر و گسترده‌تر کرده و قربانیان بیشتری را به کشور‌های مدعی حقوق بشر منتقل کردهاند.
یوروپل در پایان دهه ۱۹۹۰ شمار قربانیان قاچاق زنان به اروپا را سالانه چندین هزار نفر تخمین زد؛ طبق گزارش سازمان بینالمللی مهاجرت (IOM) در سال ۲۰۰۱، کمیسیون اروپا تخمین زد که سالانه حدود ۱۲۰ هزار زن و دختر به اروپای غربی قاچاق می‌شوند.کشور‌های ثروتمند غرب اروپا عمدتا مقصد باندهای قاچاق زنان هستند.
بیش از ۲۷ میلیون نفر در جهان قربانی قاچاق انسان شده اند؛ ۷۱ درصد قربانیان زنان و دختران و ۲۹ درصد آن‌ها مردان و پسران هستند. البته این آمار به صورت تخمینی است.برده داری مدرن برخلاف اشکال اولیه برده داری کمتر قابل تشخیص است و در عین حال پیامدهای گسترده‌تری بر جای می‌گذارد.
از سوی دیگر، دفتر مبارزه با مواد مخدر و جرم سازمان ملل (UNODC) با اشاره به این که واکنش‌های ملی به موضوع قاچاق انسان رو به وخامت است، اعلام کرد که حدود ۲۳۵ هزار قربانی قاچاق انسان در سراسر جهان از سال ۲۰۰۳ تاکنون را ثبت کرده است.
بر اساس گزارش سازمان ملل در سال 2020، بیشترین قربانیان قاچاق انسان زنان هستند؛ در واقع ۴۲ درصد از قربانیان قاچاق انسان زنان و ۳۵ درصد کودکان هستند.
سازمان ملل همچینین اعلام کرد که شیوع کرونا، ویژگی‌های قاچاق انسان را نیز تغییر داد و آن را زیر زمینی‌تر کرد؛ اتفاقی که قربانیان قاچاق انسان را در معرض مخاطرات بیشتر قرار داده و شناسایی آن‌ها را دشوارتر کرده است.