سکوت جامعه بین‌المللی درباره جنایت‌های رژیم صهیونیستی و حمایت‌های غرب از این رژیم، محاصره چندین ساله نوار غزه را به امری عادی تبدیل کرده است.
به گزارش مدیریت ارتباطات و اطلاع رسانی معاونت امور بین الملل قوه قضائیه و ستاد حقوق بشر، رژیم صهیونیستی در سال ۲۰۰۵، خروج پایگاه‌های نظامی، پست‌های بازرسی و شهرک‌های خود را از غزه اعلام کرد؛ پایان استعمار مستقیم رژیم صهیونیستی بر غزه در سال ۲۰۰۷ با «محاصره» جایگزین شد.
بر اساس گزارش میدل ایست آی، محاصره غزه از سوی رژیم صهیونیستی در ۱۵ سال گذشته همه جنبه‌های زندگی فلسطینیان از جمله بهداشت، تحرک اجتماعی، دسترسی به منابع طبیعی، برق، آب، مخابرات و اقتصاد را تحت تاثیر قرار داده است.
طبق گزارش سال ۲۰۲۰ سازمان ملل، محاصره، بیش از یک میلیون فلسطینی در غزه را به زیر خط فقر رسانده و ۱۶.۹ میلیارد دلار برای آن هزینه داشته است.
علاوه بر محاصره کامل غزه، رژیم صهیونیستی حملات نظامی مداومی را انجام داده است که هزاران نفر را به شهادت رسانده، ده‌ها هزار نفر را مجروح و خانه‌ها، مدارس و بیمارستان‌ها را ویران کرده است. به این ترتیب، آنچه رژیم صهیونیستی در سال ۲۰۰۵ آن را «خروج» نامید، در واقع، معرفی روشی جدید و سختگیرانه برای اداره بیش از دو میلیون نفر از مردم غزه بود.
یکی از تاکتیک‌هایی که رژیم صهیونیستی به کار می‌گیرد، کنترل دقیق کالاهای ورودی و خروجی به غزه است. این رژیم برای مدتی تصمیم گرفته است که کالاهای اساسی مانند کاغذ، چوب و سیمان را ممنوع کند. در سال ۲۰۰۹ رژیم صهیونیستی حتی از ورود دستمال بهداشتی به غزه نیز جلوگیری کرد.
رژیم صهیونیستی این اقدامات را به این دلیل انجام داده که می‌تواند بدون پاسخگویی آن را ادامه دهد؛ در سال ۲۰۲۲ بیش از ۹۶ درصد از آب غزه برای آشامیدن سالم نیست و نرخ فقر ۵۹ درصد و بیکاری ۴۵ درصد است.
محاصره غزه به طور معمول مانع ورود دارو و تجهیزات پزشکی به غزه شده است؛ این بدان معناست که درمان فوری پزشکی برای عده بسیاری به تعویق افتاده و برای بسیاری دیگر قطع شده است.کمیسیون اروپا نیز در گزارشی اعلام کرد، ۸۰ درصد از مردم غزه به دلیل محاصره به کمک‌های بشردوستانه وابسته هستند.
در طول ۱۵ سال گذشته، جامعه جهانی ۵.۷ میلیارد دلار برای کمک‌رسانی به فلسطینیان در غزه انجام داده است؛ این تلاش‌های بشردوستانه، فلسطینیان غزه را از نسل‌کشی نجات داده اما با این حال، کمک‌های بشردوستانه بین‌المللی ناخواسته به ابزاری برای رژیم صهیونیستی به منظور ادامه محاصره و عادی‌سازی آن تبدیل شده است.
بنابراین، درک رایج از محاصره غزه، منعکس کننده عملکرد رژیم صهیونیستی نیست و باید آن را «سیاست محاصره نواستعماری» نامید.