به گزارش پایگاه اطلاع رسانی ستاد حقوق بشر، مرکز پایش ستاد حقوق بشر قوه قضائیه گزارشی از عملکرد و مباحث مطروحه در سی و نهمین اجلاس شورای حقوق بشر سازمان ملل را در سلسله بولتن های خبری مورد بررسی قرار داده است که متن گزارش هفتمین روز این اجلاس را در ذیل می خوانید:
گزارش روز هفتم سی و نهمین اجلاس شورای حقوق بشر
(18 سپتامبر 2018)
اجلاس شورا، در ساعت 9 صبح روز سهشنبه 18 سپتامبر 2018 (27 شهریور 1397) آغاز شد.
آیتم اول این نشست، گفت و گوی تعاملی با مأموریت بین المللی مستقل حقیقتیابی در میانمار بود.
آیتم دوم، بررسی وضعیت های حقوق بشری مستلزم توجه شورا بود و آیتم سوم نیز گفتگوی تعاملی با کمیته مشورتی شورای حقوق بشر بود.
تگوی تعاملی با مأموریت بین المللی مستقل حقیقتیابی در میانمار
الف) گفت و گوی تعاملی با مرزوقی داروسمان رئیس مأموریت بین المللی مستقل حقیقت یابی میانمار
- داروسمان یادآور شد که حملات آغاز شده در اوت 2017 علیه مردم روهینگیا در ایالت رخینه، منجر به خروج جمعی سه چهارم از مجموع یک میلیون نفر جمعیت، به بنگلادش و مرگ حداقل 10000 نفر شد. در خلال هر حادثه، خشونت شدید ارتش میانمار، به نام "تاتمادا، مشهود است.
- این مأموریت، به این نتیجه رسیده است که در ایالات کچین، رخینه و شان، جنایت علیه بشریت به عنوان بخشی از یک حمله گسترده یا سیستماتیک علیه مردم غیرنظامی، انجام شده است.
- جنایات جنگی در مناقشات مسلحانه غیربین المللی، در ایالت های کچین و شان در طول دوره بازبینی و در ایالت رخینه از اوت 2017 وجود داشته است. بخش عمده ای از رفتارهایی که جنایت علیه بشریت را در عملکرد تاتمادا و دیگر نیروهای امنیتی تشکیل می دهند، معیارهای جنایات جنگی را نیز دربر دارند.
- در مورد پرونده روهینگیا، واقعیت ها در پرتو تعریف نسل کشی وفق حقوق بین الملل، مورد توجه قرار گرفته است. اعمال تاتمادا و سایر نیروهای امنیتی، چهار عنصر از پنج عنصر نسلکشی را دارا هستند و همه شرایطی که می تواند قصد جنایتکارانه را احراز کند، وجود دارد.
- روستای مین گوی به طور کامل نابود شد، مردان به طور سیستماتیک کشته شدند و کودکان به یک رودخانه ریخته شدند یا به آتش افکنده شدند. لیست هایی که توسط داوطلبان روهینگیایی در اردوگاه های پناهندگان تهیه شده است، نشان می دهد که در آن روز، 750 مرد، زن و کودک کشته شدند.
- یکی دیگر از ویژگی های عملیات تاتمادا، خشونت جنسی بود. مقیاس، خشونت و ماهیت سیستماتیک نشان داد که تجاوز به عنوان تاکتیک جنگی مورد استفاده قرار گرفته است. در طی عملیات پاکسازی 2016 و 2017، 80 درصد از بازماندگان که مصاحبه شده بودند، گفتند که آنها مورد تجاوز دسته جمعی قرار گرفته اند.
- اساس این جنایات، تبعیض آمیز بود و اقلیت ها را هدف قرار داده بود. بیش از 200 کلیسا از ژوئن 2011 در کچین و شان، تخریب شده است.
ب) بیانیه میانمار به عنوان کشور مورد رسیدگی
- میانمار مأموریت حقیقتیابی را رد کرد، زیرا به تلاش دولت برای ایجاد آشتی ملی، صلح و توسعه فراگیر و پایدار در دولت رخینه کمک نمی کند. این گزارش، تلاش های دولت را برای پایان دادن به اختلافات قومی که از زمان استقلال آن در سال 1948 گریبانگیر این کشور بوده است را منعکس نکرده است و به نظر می رسد که به جای تشویق یکپارچگی، جدایی ملت را تشویق میکند.
- دولت، کمیسیون مستقل تحقیقاتی را برای بررسی اتهامات مربوط به نقض حقوق بشر و ایجاد پاسخگویی و مصالحه تاسیس کرده است. مقامات، همدردی عمیق را با آوارگان، به ویژه زنان و دختران به اشتراک گذاشتند و اولویت اول خود را بازگشت آوارگان به کشور عنوان کرده اند.
ج) دولت های شرکت کننده در بحث عمومی
در این گفتگو، پاکستان از طرف سازمان همکاری اسلامی، اتحادیه اروپا، لیختن اشتاین، لیتوانی، کانادا، انگلستان، کویت، تایلند، اسلوونی، استونی، مالزی، فرانسه، سوئد، پاکستان، سوئیس، آلمان، جمهوری کره جنوبی، فیلیپین، اندونزی، فنلاند، دانمارک، عربستان سعودی، تونس، فدراسیون روسیه، اتریش، هلند، ژاپن، کرواسی، اسپانیا، چین، جمهوری چک، استرالیا، ونزوئلا، گرجستان، ایران، کاستاریکا، عراق، بنگلادش، بلژیک، یونان، مونته نگرو، لوکزامبورگ، ایسلند، لهستان، ایرلند، نروژ، ترکیه، اسلواکی، نیوزیلند، اردن، ویتنام، جمهوری دموکراتیک خلق لائوس، نپال، الجزایر، مالدیو و افغانستان به ارائه بیانیه مبادرت ورزیدند.
سوئد گفت که به عنوان یک عضو غیر دائم شورای امنیت سازمان ملل متحد، بارها از شورای امنیت خواسته است تا ارجاع وضعیت میانمار به دادگاه بین المللی کیفری را انجام دهند. شورای حقوق بشر، لازم است تا اجرای توصیه های این ماموریت را برای ایجاد یک سازو کار مستقل پاسخگویی، پیگیری نماید.
آلمان از تمایل بنگلادش برای پناه دادن به روهینگیایی ها در مرزهای خود قدردانی کرد.
فنلاند اظهار داشت که الگوهای گزارش شده از تجاوز جنسی و خشونت جنسی و شواهد و مدارکی که کودکان در معرض نقض جدی حقوق بشر قرار دارند، بسیار ترسناک هستند. چه اقداماتی باید برای حفاظت از شاهدان، با همکاری با مکانیسم جدید ایجاد شود؟
عربستان سعودی تلاش های مأموریت حقیقتیابی را مورد ستایش قرار داده و تاکید کرد که مسئله میانمار، برای دولت عربستان سعودی بسیار مهم است. جنایات انجام شده توسط نیروهای مسلح میانمار، می تواند جرم نسل کشی علیه مسلمانان روهینگیا باشد.
ایران با هر گونه رویکرد همراه با استانداردهای دوگانه، گزینشی و سیاسی به حقوق بشر مخالف است. با این وجود، ایران ابراز نگرانی شدید خود را نسبت به نقض حقوق بشر در میانمار، به خصوص در مورد مسلمانان روهینگیا، ابراز کرد.
د) اعضای شورا، دولت های ناظر و دیگر ناظران
افغانستان، بنگلادش، بلژیک، کانادا، جمهوری چک، دانمارک، استونی، اتحادیه اروپا، فنلاند، آلمان، ایرلند، کویت، جمهوری دموکراتیک خلق لائوس، لیختن اشتاین، لیتوانی، مالزی، مونته نگرو، هلند، نروژ، پاکستان به نمایندگی از سازمان همکاری اسلامی (OIC)، پاکستان، فیلیپین، فدراسیون روسیه، عربستان سعودی، اسلواکی، اسلوونی، اسپانیا، سوئد، سوئیس و تایلند.
- وضعیت های حقوق بشری مستلزم توجه شورا
الف) بحث عمومی در مورد وضعیت های حقوق بشری مستلزم توجه شورا
- در بحث عمومی، سخنرانان نگرانی جدی خود را در مورد افزایش عدم تحمل مهاجران و اقلیت ها که از نژادپرستی و پوپولیسم نشات می گیرد و توسط احزاب سیاسی اصلی اجراء می گردند، ابراز کردند. سوء استفاده از رسانه های اجتماعی که موجب تنش و خشونت در چندین کشور شد، بر ضرورت کشف راه هایی برای متوقف ساختن عدم درک صحیح و سوء تفاهم ها تاکید دارد، در حالیکه ممکن است به آزادی بیان منجر نشود. چندین نماینده در مورد افزایش سرکوب از طریق دستگیری و بازداشت مدافعان حقوق بشر و روزنامه نگاران، ابراز نگرانی کردند؛ جنایات علیه اقلیت های قومی و مذهبی موضوع دیگر بحث دیگر نمایندگان بود. برخی از سخنرانان، اصرار داشتند که احترام به حاکمیت و تمامیت ارضی کشورها و نیاز به ارزیابی وضعیت حقوق بشر براساس خصوصیات هر کشور، ضروری است. آنها اقدامات تنبیهی را که به هدف تغییر رژیم بوده را رد کرده و خواستار پایان مداخله در امور داخلی کشورها شدند. آنها از اینکه دیپلماسی و همکاری در شورا تضعیف شده است، اظهار تاسف کردند. سپس اتهامات مربوط به نقض حقوق بشر، در بسیاری از مناطق جهان مطرح شد.
- در جریان بحث عمومی، پاکستان به نمایندگی از سازمان همکاری اسلامی، ونزوئلا از طرف جنبش عدم تعهد، اتریش از طرف اتحادیه اروپا، ونزوئلا از طرف گروهی از کشورها، آلمان، سوئیس، اسلوونی، جمهوری کره، ژاپن، پاکستان، اسپانیا، کوبا، مجارستان، اوکراین، استرالیا، ونزوئلا، گرجستان، بلژیک، بریتانیا، ایسلند، پرو، چین، کانادا، فرانسه، اسرائیل، مالدیو، فنلاند، دانمارک، روسیه، هلند، جمهوری خلق دموکرات از کره، چک، ایران، اریتره، ایرلند، نروژ، نیکاراگوئه و بلاروس به ارائه بیانیه مبادرت نمودند.
- پاکستان، از طرف سازمان همکاری اسلامی، در مورد عدم تحمل رو به تزاید مهاجران و اقلیت ها که از نژاد پرستی و پوپولیسم نشات می گیرد و توسط گروه های اصلی جریان سیاسی اجرا می شود، اظهار نگرانی جدی نمود. این افراد، شامل مسخره کنندگان ادیان و نمادهای مذهبی به نام سخنرانی آزاد، حمله به زنان باحجاب و قتل مسلمانان توسط افراط گرایان مذهبی مانند هواداران گاوها بودند. الغاء شهروندی، یکی از خطرناک ترین مانیفست های برانگیختن نفرت است و ریشه تراژدی علیه مردم روهینگیا و سایر اقلیت های میانمار می باشد.
- آلمان عمیقاً نگران وضعیت رو به وخامت حقوق بشر در بروندی، سوریه، میانمار، چین، فیلیپین، روسیه، مصر، ترکیه، نیکاراگوئه و ونزوئلا بود.
- سوئیس نگران افزایش مبارزه در استان ادلب، مخالف بود.
- جمهوری کره گفت که حمله به یک کامیون مواد غذایی در یمن، ماه گذشته، گرسنگی در کشور را تشدید کرده و از همه گروه های مسلح خواست تا از هدف قرار دادن عملیاتها و کمک های بشردوستانه خودداری کنند.
- پاکستان نگرانی خود را نسبت به ناسیونالیسم صهیونیستی رو به افزایش، بیگانه هراسی، تبعیض نژادی و احساسات ضد مسلمانان که توسط احزاب سیاسی افراطی ارتقاء یافته، ابراز داشت.
-اسپانیا نگرانی هایی را درباره وضعیت بشردوستانه و حقوق بشر در سرزمین اشغالی فلسطین تکرار کرد و خواستار دسترسی همه سازو کارهای حقوق بشری به این سرزمین شد.
- گرجستان حملات گسترده را علیه غیرنظامیان در سوریه محکوم کرد و بر ضرورت جلوگیری از وخامت بیشتر وضعیت ونزوئلا تاکید کرد و بر ضرورت حاکمیت قانون و احترام به اصول دموکراتیک در این کشور، اصرار ورزید.
- انگلستان از روسیه خواست تا آزار و اذیت جوامع همجنسگرا، دوجنسگرا و ترنسها را پایان دهد. انگلیس، نگرانی های جدی در مورد وضعیت حقوق بشر در جمهوری دموکراتیک خلق کره داشت.
- دانمارک از بمباران غیر نظامیان رژیم سوریه اظهار تاسف کرد. دانمارک، درخواست خود را برای آزادی افرادی که در بحرین بصورت خوسرانه بازداشت شده بودند را تجدید کرد. آنها همچنین نگران نقض حقوق بشر در ایران بودند.
- چین گفت که رویکرد این کشور به حقوق بشر، یک رویکرد متمرکز بر مردم است. چین یک کشور دارای حاکمیت قانون است که همه در برابر قانون برابر هستند. هر گونه موضع سیاسی که ثبات سیاسی را تضعیف می کند، توسط این قانون، مجازات می شود. اتحادیه اروپا، آلمان و انگلیس، اتهامات غیرقانونی علیه چین مطرح کرده اند. این حملات، دربر دارنده استانداردهای دوگانه و سیاسی در شورا بود.
- ایران گفت که ایالات متحده با ارسال سلاح هایی از جمله سلاح های دارای ممنوعیت های بین المللی، به گروه های مختلف و همچنین با اعمال اقدامات قهرآمیز یکجانبه، که تاثیر منفی بسیاری بر مردم داشته است، همچنان یکی از نقض کنندگان حقوق بشر در سرتاسر جهان است. کانادا و بریتانیا همچنان به نقض حقوق بشر ادامه می دهند و با دادن اسلحه به گروه هایی که در جنگ های خونین در سوریه، یمن و دیگر نقاط جهان حضور دارند، در این جنایات سهیم می شوند.
- نروژ گفت که وضعیت، برای جامعه مدنی و مدافعان حقوق بشر در عربستان سعودی و بحرین محل نگرانی است.
- ایران همچنین در بخش حق پاسخ، اظهار داشت که بیانیه دانمارک و فرانسه علیه ایران با انگیزه های سیاسی همراه بوده است. اتهامات بی اساس نیز توسط اسرائیل ارائه شد که حمایت کننده اصلی تروریسم و بزرگترین خطر برای صلح در جهان است. سوء استفاده از حقوق بشر برای پیشبرد اهداف سیاسی، همچنان در شورا ادامه دارد. دستگاه های حقوق بشری سازمان ملل متحد، از جمله شورا، برای دستیابی به هدف بهبود حقوق بشر ایجاد شده اند.
ب) اعضای شورا، دولت های ناظر و دیگر ناظران
اتریش از طرف اتحادیه اروپا (اتحادیه اروپا)، بلاروس، بلژیک، کانادا، جمهوری چک، جمهوری دموکراتیک خلق کره، دانمارک، آلمان، مجارستان، هلند، نروژ، پرو، فدراسیون روسیه، اسلوونی، اسپانیا، سوئیس و اوکراین.
گفتگو تعاملی با کمیته مشورتی شورای حقوق بشر
الف) بیانیه افتتاحیه کاترینا پابل، رئیس کمیته مشورتی شورای حقوق بشر
- گزارش موضوعی که به شما تقدیم شده است، گزارش نهایی در مورد ترتیبات منطقه ای برای ارتقاء و حمایت از حقوق بشر است که مطابق با تصمیم شورای حقوق بشر به شماره 115/32 به این کمیته، تفویض شده بود.
- این گزارش، پنج ناحیه یا منطقه را مشخص می کند که مکانیسم های حقوق بشر منطقه ای در آنجا ایجاد شده اند یا باید ایجاد شوند: اروپا، آمریکا، آفریقا، کشورهای عربی و آسیا. چهار منطقه اول، در حال حاضر دارای مکانیسم های منطقه ای و زیر منطقه ای هستند، در حالی که آسیا، تنها چندین مکانیسم فرعی دارد.
- این گزارش، دستاوردهای مکانیسم های حقوق بشر منطقه ای را در حمایت از حقوق بشر در سراسر جهان، برجسته می کند.
-این گزارش، همچنین یادآور می شود که با وجود این موفقیت ها، سازو کارهای منطقه ای هنوز در تلاش برای غلبه بر محدودیت های جدی هستند. به عنوان مثال، برخی از آنها، از عضویت همه کشورها در مناطق مربوطه خود برخوردار نیستند.
- این گزارش، همچنین اذعان می کند که نقش سازمان ملل متحد برای ایجاد روابط مکمل بین برنامه های منطقه ای و جهانی ضروری است؛ زیرا در موقعیتی است که بتواند با تمام سازو کارهای منطقه ای کار کند و تبادل اطلاعات بیشتر و شیوه های مناسب بین آنها را ارتقاء دهد.
- این گزارش، نقش نهادهای ملی حقوق بشری و سازمان های جامعه مدنی را به عنوان پل سازمانی میان افراد و دولت ها و بین دولت ها و جامعه بین المللی، مورد توجه قرار می دهد.
- این گزارش، خاطرنشان می کند که برای دستیابی به نتایج مطلوب از چنین ترتیباتی، نیاز به تضمین این مهم وجود دارد که اکثر و اگر نه همه ی دولت ها، کنوانسیون های مربوطه را تصویب کنند.
- در نتیجه این گزارش، تعهدات مهم تری، از جمله تامین بودجه متناسب توسط کشورهای عضو توافق های منطقه ای، برای حفاظت و ارتقاء حقوق بشر توسط این سازو کارها، توصیه می شود.
- کمیته در آخرین جلسه خود، پیشرفت های خوبی را در مورد شش ماموریت فعلی خود، از جمله اثرات منفی تروریسم بر بهره مند شدن از حقوق بشر، داشت.
- کمیته همچنین شروع به کار در مورد دو ماموریت جدید نمود. آن ها شامل، "یک خواست جهانی برای اقدام اساسی جهت نابودی نژادپرستی، تبعیض نژادی، بیگانه هراسی و عدم تحمل مرتبط با آن و اجرای جامع و پیگیری اعلامیه و برنامه اقدام دوربان "، که توسط مجمع عمومی به آن تفویض شده است؛ و نقش کمک های فنی و ظرفیت سازی در تقویت همکاری های متقابل سودمند در ترویج و حمایت از حقوق بشر که توسط شورای حقوق بشر در نشست سی و هفتم به کمیته داده شده است.
ب) اعضای شورا، دولت های ناظر و دیگر ناظران
اتحادیه اروپا، پرو، پرو از طرف گروهی از کشورها (آرژانتین، بولیوی، برزیل، کلمبیا، مکزیک، پرو) و توگو از طرف گروهی از کشورهای آفریقایی (گروه آفریقایی).
تهیه و تنظیم: محبعلی، مهیمنی