X
GO
اخبار
تاریخ انتشار: ﺳﻪشنبه 03 مهر 1397
تعداد بازدید خبر : 41
تاریخ ثبت : ﺳﻪشنبه, 03 مهر,1397 | 02:05 ب.ظ
تاریخ انتشار : ﺳﻪشنبه, 03 مهر,1397 | 02:05 ب.ظ
تاریخ آخرین بروزرسانی : ﺳﻪشنبه, 03 مهر,1397 | 02:05 ب.ظ

گزارش دومین روز از سی و نهمین اجلاس شورای حقوق بشر/ ایران: تحریم‌ها ناقض قطعنامه شورای امنیت است

  • گزارش دومین روز از سی و نهمین اجلاس شورای حقوق بشر/ ایران: تحریم‌ها ناقض قطعنامه شورای امنیت است
شورای امنیت

نماینده ایران در دومین روز از سی و نهمین اجلاس شورای حقوق بشر گفت: شورا به خوبی آگاه است که ایران، با تحریم های غیرقانونی ایالات متحده روبرو می باشد، این تحریم ها، بصورت مستقیم ناقض قطعنامه شورای امنیت است و در دسته اقدامات غیرمشروع، غیرقانونی و غیرعادلانه قرار می گیرد.

به گزارش  پایگاه اطلاع رسانی ستاد حقوق بشر، مرکز پایش ستاد حقوق بشر قوه قضائیه، گزارشی از عملکرد و مباحث مطروحه در سی و نهمین اجلاس شورای حقوق بشر سازمان ملل را در سلسله بولتن های خبری مورد بررسی قرار داده است که متن گزارش دومین روز این اجلاس را در ذیل می خوانید:

گزارش روز دوم سی و نهمین اجلاس شورای حقوق بشر

(11 سپتامبر 2018)

اجلاس شورا، در ساعت 9 صبح  روز سه شنبه 11 سپتامبر 2018 (20 شهریور 1397) آغاز شد. آیتم اول این نشست، پاسخ ها و بیانیه های کشورهای مختلف در رابطه با گزارش کمیسر عالی حقوق بشر سازمان ملل متحد بود. آیتم دوم نیز گفتگوی تعاملی با معاون کمیسر عالی در رابطه با گزارش نهایی در مورد وضعیت حقوق بشر در کشور بروندی بود.

برگزاری بحث عمومی در مورد بیانیه کمیسرعالی حقوق بشر ارائه شده در روز دوشنبه 10 سپتامبر

در ابتدای بحث عمومی، جورج آره آزا وزیر امور خارجه ونزوئلا به ارائه بیانیه پرداخت. وی از تحریم های اقتصادی علیه این کشور گلایه کرد. وی بیان داشت که امروزه ایالات متحده آمریکا، به مانعی برای تحقق آرزوهای آمریکای لاتین مبدل شده است. او اعمال اقدامات قهری یکجانبه علیه ونزوئلا را محکوم کرده و اذعان داشت که بحران اقتصادی، به مهاجرت اجباری منجر گردیده است. وی گزارشات زید رعد الحسین، کمیسر سابق را به جهت جانبدارانه بودن محکوم کرد و اظهار امیدواری کرد که کمیسر جدید در کمال استقلال، ماموریت خود را ایفاء نماید.

در بحث عمومی، سخنرانان از درخواست کمیسر عالی حقوق بشر برای حمایت از مشارکت بیشتر و جهت ارائه راه حل هایی که در اصل بر توافقنامه های جمعی و اقدامات هماهنگ شده مبتنی بودند، حمایت کردند. برخی از آنها گفتند که سازمان ملل متحد و شورای حقوق بشر، به صدای قدرتمند کمیساریای عالی برای حفاظت و ارتقاء حقوق بشر و شجاعت و عزم او نیاز دارند. بسیاری از سخنرانان، درباره نقض های حقوق بشر در کشورها و مناطق مختلف صحبت کردند.

کشورهایی که در این بحث عمومی به ارائه بیانیه مبادرت ورزیدند عبارت بودند از: پاکستان به نمایندگی از سازمان همکاری اسلامی، تونس از طرف گروه عربی، چین از طرف گروهی از کشورها، ونزوئلا از طرف جنبش عدم تعهد، بریتانیا از طرف گروهی از کشورهای، پرو از طرف گروهی از کشورها، فیلیپین به نمایندگی از انجمن کشورهای جنوب شرقی آسیا، اتریش از طرف اتحادیه اروپا، تیمور شرقی از طرف گروهی از کشورها، اروگوئه از طرف گروهی از کشورها، نروژ از طرف گروهی از کشورها، آرژانتین از طرف گروهی از کشورها، لوکزامبورگ از طرف گروهی از کشورها، کوبا از طرف گروهی از کشورها، سنگال از طرف سازمان بین المللی فرانسه، هلند به نمایندگی گروهی از کشورها، توگو از طرف گروه آفریقایی، مراکش از طرف گروهی از کشورها، پرتغال از طرف گروهی از کشورها، قطر، برزیل، آلمان، تونس، اسلوونی، سوئیس، جمهوری کره، مغولستان، عربستان سعودی، پاکستان، فیلیپین، امارات متحده عربی، ژاپن، بریتانیا، کوبا، مکزیک، مجارستان، اوکراین، مصر، استرالیا، ونزوئلا، جمهوری دموکراتیک کنگو، گرجستان، عراق، شیلی، اتیوپی، سنگال، بلژیک، نپال، آفریقای جنوبی، ساحل عاج، اسپانیا، کرواسی، ایسلند، اکوادور، نیجریه، اسلواکی، افغانستان، رواندا، چین، کانادا، استونی، لیختن اشتاین، لیتوانی، فدراسیون روسیه، کویت، مونته نگرو، مالدیو، تایلند، پاراگوئه، فرانسه، سنگاپور، سوئد، هند، نامیبیا، اندونزی، لیبی، فنلاند، سازمان ملل متحد، دانمارک، هلند، ایتالیا، جمهوری دموکراتیک خلق کره، سوریه، چک، زامبیا، مراکش، لتونی، بولیوی، ایران، السالوادور، سودان، بنین، کاستاریکا، بنگلادش، رومانی، جمهوری مقدونیه، الجزایر، بحرین، صربستان، هندوراس، آلبانی، کلمبیا، هائیتی، گواتمالا، یونان، ارمنستان، بلاروس، لهستان، ایرلند، اریتره، ویتنام، یمن، نیکاراگوئه، عمان، لسوتو، بوتسوانا، آذربایجان، جامائیکا، سازمان کشورهای آمریکایی، لبنان، پرتغال، ترکیه، مالزی، اروگوئه، اوگاندا، جمهوری مولداوی، قزاقستان، بوتان، گابن، لوکزامبورگ، فیجی، وناتو، نیوزیلند و اردن.

نماینده چین اظهار داشت که احترام به حاکمیت و استقلال کشورها، برای تحقق حقوق بشر در هر کشور امری حیاتی است. 
وی بیان داشت که گروه کشورهایی که چین از جانب آن ها بیانیه می دهد، امیدوار هستند که کمیسر عالی کار خود را در کمال بی طرفی و به روش عینی انجام دهد.

عربستان سعودی انتصاب کمیسر جدید را تبریک گفته و بیان داشت، این اقدام در راستای ارتقاء و حمایت از حقوق بشر است و اینکه عربستان با سازو کارهای حقوق بشری، همکاری کامل داشته است. 
عربستان به اظهارات کمیسر در رابطه با زندانیان در این کشور اشاره کرد و بیان داشت که آنها در چارچوب محاکمه عادلانه، اتخاذ گردیده اند.

سوریه بیان داشت که آماده است تا با کمیسر جدید همکاری کند و معتقد است که رویکرد کمیسر می تواند به ارتقاء کمک فنی و برنامه های ظرفیت سازی منجر شود. کمیسر جدید، باید از سیاست زدگی و تکثرگرایی عبور کند.

میانمار بیان داشت که جهان شمولی، شفافیت، عینی گرایی و عدم گزینش گری، باید اصول راهنمای کار شورا باشد.

ایران، با نقطه نظرات کمیسر عالی در مورد اهمیت تقویت گفتگوی چندجانبه موافق است. شورا به خوبی آگاه است که ایران، با تحریم های غیرقانونی ایالات متحده روبرو می باشد. این تحریم ها، بصورت مستقیم ناقض قطعنامه شورای امنیت  است و در دسته اقدامات غیرمشروع، غیرقانونی و غیرعادلانه قرار می گیرد. ایران، مصرانه از دیگر سازو کارهای حقوق بشر می خواهد که به وظایف خود به وسیله محکوم کردن چنین نقض هایی، عمل نمایند.

گفتگوی تعاملی با کمیسرعالی در مورد گزارش نهایی کشور بروندی

الف) بیانیه اجرای قطعنامه 2/36، در زمینه ماموریت دفتر کمیسر عالی حقوق بشر جهت بهبود وضعیت حقوق بشر و پاسخگویی در بروندی

کیت گیلمور معاون کمیسر عالی، در بیانیه خود به قطعنامه 2/36 در تاریخ 28 سپتامبر 2017، که از کمیسر عالی استقرار یک تیم سه نفره از متخصصان در مورد جمهوری بروندی را برای جمع آوری اطلاعات مربوط به نقض های حقوق بشری و ارسال آن ها به مقامات قضایی ملی جهت تضمین پاسخگویی خواسته بود، اشاره کرد و بیان داشت که متاسفانه دولت بروندی، در زمینه اجرای کامل این قطعنامه همکاری نکرد و در نتیجه، کمیسر عالی از ارائه گزارش نهایی خواسته شده به شورا بازماند.
وی به تغییر تصمیم ناگهانی مقامات بروندی، مبنی بر عدم صدور ویزا برای اعضای تیم سازمان ملل اشاره کرد.
وی به مسئولیت ویژه بروندی در همکاری با سازو کارهای شورا اشاره کرده و این مسئولیت را منبعث از حمایت این کشور در تصویب قطعنامه 2/36 و همچنین عضویت در شورای حقوق بشر دانست.

ب) برگزاری گفتگوی تعاملی با معاون کمیسر عالی حقوق بشر در مورد وضعیت بروندی

در پاسخ به بیانیه کیت گیلمور، کشورهای مختلف به ارائه بیانیه پرداختند.
برخی سخنرانان، به نمایندگی از کشورهای خود، امتناع بروندی از همکاری با سازو کارهای شورا را تاسف برانگیز قلمداد کردند.
آن ها از بروندی خواستند که همکاری خود را با دفتر کمیساریای عالی برقرار سازد. سخنرانان دیگر نیز به تلاش های اتخاذ شده از سوی بروندی برای همکاری با جامعه بین المللی و اجرای اقدامات پیشنهادی اشاره کردند.در این گفتگوی تعاملی اتحادیه اروپا، مصر، فرانسه، هلند، چین و ایرلند به ارائه بیانیه پرداختند.

پاسخ دولت بروندی به عنوان کشور موضوع بررسی، در برگیرنده نکات چندی بود. بروندی، از انتصاب کمیسر جدید استقبال کرد و برای وی در راستای انجام ماموریت خود، آرزوی موفقیت نمود.

بروندی از بدبینی که در یادداشت دفتر کمیساریا دیده می شود، اظهار تاسف کرد و از قلب حقیقت در این گزارش مبنی بر عدم همکاری این کشور، اظهار ناراحتی کرد. در توضیح موضوع ویزا، قبلاً نیز توضیح داده شده که کمیسر سابق در ابتدا از بروندی خواسته بود که ویزاها را برای کارمندان دولتی و برای یک ماه صادر کند. زمانیکه کارشناسان، ماموریت خود را تغییر دادند خدمات مهاجرت تصمیم گرفت که توضیح بیشتری در مورد ماهیت اقامت این افراد طلب کند.
کمیسر جدید هم بروندی را به مشارکت دعوت کرده است. در طول بررسی دوره ای جهانی بروندی تمایل خود به همکار را نشان داده است. وضعیت، در کشور عادی است. بعد از فرآیند رفراندوم، بروندی برای انتخابات 2020 آماده می شود. تمامی ذی نفعان، به مشارکت مجدد با بروندی دعوت می شوند. دیگر کشورها نیز در عکس العمل به پاسخ بروندی، بیانیه هایی را ارائه کردند.

اتحادیه اروپا بابت امتناع بروندی از همکاری، اظهار تاسف کرد و از دولت خواست که تحقیقات مستقل را در مورد نقض های حقوق بشری از آغاز بحران سیاسی در آوریل 2015، آغاز نمایند. 
هلند نیز به مانند اتحادیه، از عدم همکاری تاسف خورد و از عضویت بروندی در شورا به عنوان مبنایی برای الزام به همکاری یاد کرد. 
چین از این ایده حمایت کرد که احزاب در بروندی به دنبال گفتگو برای حل مسائل خودشان هستند و حاکمیت بروندی در تصمیم گیری ها، باید مورد احترام قرار گیرد. 
ایرلند نیز از تصمیم بروندی تاسف خورد و این کشور را به مشارکت مجدد با دفتر کمیسر عالی حقوق بشر دعوت کرد.

در بخش پایانی و ملاحظات نهایی، کیت گیلمور، یادآوری کرد که سه فرصت در انتظار برای بروندی جهت نشان دادن حسن نیت خود و اجرای تعهدات خود در برابر شورای حقوق بشر به عنوان عضو شورا وجود دارد.
اولاً، یادداشت تفاهم با دفتر کمیساریای عالی حقوق بشر برای تأمین ادامه حضور دفتر در بروندی بود.
فرصت دوم مربوط به کمیسیون تحقیق منبعث از قطعنامه 2/36 بود و فرصت سوم، همکاری با تیم کارشناسان بین المللی بود که در این قطعنامه مورد درخواست قرار گرفت. 
هر سه این فرصت ها، همچنان وجود دارند و بروندی می تواند جهت نشان دادن حسن نیت خود از آن ها استفاده نماید.

برچسب ها:
ارسال نظر: