یکی از بازماندگان مدارس شبانه روزی کودکان بومی در کانادا به تشریح وقایع هولناکی که در این مدارس می‌گذشت، پرداخت.
به گزارش مدیریت ارتباطات و اطلاع رسانی معاونت امور بین الملل قوه قضائیه و ستاد حقوق بشر، ایولین کورکماز، یکی از بومیان قربانی مدارس شبانه روزی کاناداست؛ مدارسی که تحت کنترل و هدایت دولت این کشور و کلیسای کاتولیک قرار داشتند.
وی می‌گوید: بسیاری از کودکان در مدارس شبانه روزی تحت مدیریت کلیسای کاتولیک مورد آزار جسمی، جنسی و ذهنی قرار گرفتند.
بر اساس گزارش آناتولی، «کورکماز» که در یکی از مدارس شبانه روزی کودکان بومی در کانادا تحصیل می‌کرد، از چهار سال حضور خود در مدرسه شبانه روزی در «اتاوا» به عنوان «بدترین سال‌های زندگی» خود یاد می‌کند.
وی می‌گوید که برخلاف دیگر کودکان بومی که با اجبار به مدارس شبانه روزی کودکان بومی منتقل شدند، با رغبت در یکی از این مدارس ثبت نام کردم؛ اما چیزی که در این مدرسه دیدم وحشتناک بود؛ آن‌ها با ما مانند حیوانات برخورد می‌کردند؛ به دلیل در حاشیه بودن جوامع بومی، ما دسترسی به پلیس نداشتیم و در صورت حضور پلیس در این مدارس به ما دستور سکوت داده می‌شد.
«کورکماز» گفت: بسیاری از کودکان هنگام تحصیل در این مدارس مورد آزار جسمی، جنسی و ذهنی قرار گرفتند؛ مسئولان مدارس، کودکان را با تهدید امنیت والدینشان مجبور به سکوت می‌کردند.
این قربانی مدارس بومی با اشاره به سفر اخیر «پاپ فرانسیس» به کانادا، گفت: پاپ به نمایندگی از مردم مسیحی و نه به نمایندگی از سوی واتیکان یا کلیسای کاتولیک از بومیان عذرخواهی کرد؛ بین این دو تفاوت‌های زیادی وجود دارد.
حدود ۱۵۰ هزار نفر از کودکان بومی اقوام «متیس»، «ملل اول» و «اینوئیت» کانادا از دهه ۱۸۲۰ به مدارس بدنام شبانه روزی کودکان بومی منتقل شدند.همچنین ۶۰ درصد این مدارس توسط کلیسای کاتولیک اداره و همه این مدارس توسط دولت کانادا تامین بودجه می‌شدند.تخمین زده میشود حدود ۶ هزار کودک بومی در این مدارس جان خود را از دست دادند.