به گزارش پایگاه اطلاع رسانی ستاد حقوق بشر، روزنامه گاردین در گزارشی نوشت: بنا به گزارش جدیدی که توسط بنیاد رابرت وود جانسون و مؤسسة شهری صورت گرفته است تا حدود ۴۳ میلیون آمریکایی ممکن است بیمه سلامتی‌شان را در جریان پاندمی ویروس کرونا از دست بدهند.

پیش از پاندمی، ۱۶۰ میلیون آمریکایی، یا نهایتاً نیمی از جمعیت ایالات متحده، از طریق مشاغلشان بیمة سلامت دریافت می‌کردند. اما موج عظیم بیکار شدن افراد که اقدام به قرنطینه به‌راه انداخت اکنون پوشش بیمة میلیون‌ها نفر را تهدید می‌کند.

محققان در دو سازمان پژوهشیِ مؤسسة شهری و بنیاد رابرت وود جانسون می‌گویند که با ادامة یافتن وضعیت ضعیف اقتصادی برای حداکثر ۷ میلیون از این افراد احتمال پیدا کردن بیمه‌ای جدید بسیار کم خواهد بود.

چنین تعداد بالای از دست دادن بیمه می‌تواند چشم‌انداز مراقبت بهداشتی آمریکا را به‌شدت تغییر دهد، و احتمالاً مرگ و میرهای بیش‌تری را به‌دنبال خواهد داشت چرا که افراد مراقبت‌های بهداشتی گران‌قیمتی را که از عهدة پرداختش بر نمی‌آیند انجام نخواند داد.

کاترین همپستد، مشاور ارشد سیاست‌گذاری در بنیاد رابرت وود جانسون می‌گوید: «وضعیت موجود به‌طور عجیبی غیربهینه است، به‌طور عجیبی ناعادلانه است، بدون هیچ دلیلی به وضعیت اشتغال گره خورده است... این مسأله نشان از بی‌کفایتی‌های بسیاری در نظام ما دارد.»

اگر پاندمی منجر به آن شود که نرخ بیکاری ۲۰ درصد گردد، چنانچه برخی تحلیلگران انتظار دارند، محققان در مؤسسة شهری و بنیاد رابرت وود جانسون (RWJF) پیش‌بینی می‌کنند که چیزی بین ۲۵ تا ۴۳ میلیون نفر بیمة سلامتشان را از دست بدهند. بسیاری از افراد از شبکه‌های تأمین اجتماعی برای گرفتن بیمه استفاده خواهند کرد، شبکه‌هایی از جمله بیمة بهداشت مستمندان و برنامة بیمة سلامت عمومی برای افراد کم درآمد. با این حال، معیار افراد واجد صلاحیت از ایالتی به ایالت دیگر متغیر است و در ایالاتی که مدیرانشان جمهوری‌خواه هستند محدودیت‌های بیشتری وجود دارد.

همپستد می‌گوید «به‌طور شگفت‌آوری بخش‌بندی شده است و هر ایالتی داستان متفاوتی دارد... ۵۰ تجربة متفاوت در این زمینه وجود دارند.»

کریستین موهن، ۵۱ ساله، در لنکاستر در پنسیلوانیا زندگی می‌کند و به‌عنوان فیزیوتراپ مشغول به کار بود. زمانی که شرکتشان درنوامبر ۲۰۱۹ خریداری شد او شغل ۱۸ ساله‌اش را از دست داد.

موهن می‌گوید «یک روز از در وارد می‌شوی و آن‌ها می‌گویند «شغلت دیگر اینجا نیست و همینطور  بیمة سلامتت - خداحافظ»

برای ماه‌های متوالی موهن، همسرش و دختر دانشجویش به برنامه‌ای متکی بودند به نام کبرا، که اجازه می‌داد آمریکایی‌ها از مزایایی که پیش‌تر از شغلشان دریافت می‌کردند همچنان بهره‌مند شوند. اما این مزایا به قیمت هنگفتی تمام شد. موهن تا آوریل ۲۰۲۰، که بالاخره کار پیدا کرد، با استفاده از اعتبار وثیقه‌اش، مبلغ ۱۷۰۰ دلار در ماه برای بیمه پرداخت می‌کرد.

تنها دو هفته پس از آغاز به کار موهن محل کارش به کارکنانش مرخصی نامعینی داد چرا که پاندمی تمام خدمات غیر فوری بهداشتی را تعطیل کرده بود.

شرکتی که به موهن مرخصی داده بود به او اجازه می‌داد تا بیمة سلامتش را نگه دارد، با وجود اینکه ضرورتی برای این کار نداشت. هزینة این بیمه برای موهن ۴۰۰ دلار در ماه تمام می‌شد و پس از چهار هفته او هنوز چک بیکاری اولش را دریافت نکرده است. او می‌گوید زمانی که بالاخره مشغول به کار شود «می‌توانم هزینه‌اش را از خط اعتباری‌ام که با آن مخارج را پرداخت می‌کنم بدهم.»

بنیاد رابرت وود جانسون پیش‌بینی می‌کند که در میان آن‌هایی که بیمة مبتنی بر اشتغالشان را از دست می‌دهند، حدود ۷ میلیون آمریکایی بیمه‌نشده باقی خواهند ماند، و در حین بدترین پاندمی در کشور دسترسی‌شان به مراقبت‌های بهداشتی را از دست خواهند داد. بنا به گفتة مؤسسة شهری ۳۰ میلیون فرد دیگر نیز پیش از پاندمی فاقد بیمه بوده‌اند.

همپستد می‌گوید «شما مردمی دارید که فکر می‌کنند به ویروس مبتلا شده‌اند، اما نمی‌خواهند جلو بیایند و مورد آزمایش یا مداوا قرار بگیرند چرا که از تعهدات مالی‌ای که ممکن است برایشان پیش بیاید نگرانند... این مشکل واقعاً نشان‌دهندة بی‌کفایتی‌های بسیار در نظام ماست.»

امیلی جونز، ۲۲ ساله، یکی از این افراد است. او با مادر و خواهرش در فلاشینگ، میشیگان زندگی می‌کند و توانسته‌ است با سرطانش مبارزه کند. کنش مردم، یک گروه پیشتیبان، می‌گوید که زمانی که با وارد شدن پاندمی امیلی کار دفتری جدیدش را از دست داد بیمه‌اش نیز متوقف شد. اکنون، او فاقد بیمه است حتی با وجود اینکه مادرش نیازش اساسی است.

تخمین تعداد افرادی که فاقد بیمه هستند کار بسیار پیچیده‌ای است. نظام سلامت تکه‌تکة آمریکا فاقد متر و ملاک مشخصی برای اندازه‌گیری تعداد افرادی است که کنار گذاشته شده‌اند. برخی محققان بر این باورند که از دست دادن بیمه ارتباط کمی با از دست دادن مشاغل دارد، چرا که بسیاری از افراد با وجود آنکه مشغول به کار بودند اما فاقد بیمه بودند.

دکتر آدام گافنی، مدیر پزشکان برنامة سلامت ملی می‌گوید «نظام تأمین مالی بهداشت آمریکایی برای تحمل ترکیب اثر پاندمی و رکود اقتصادی ساخته نشده بود.» پزشکان برنامة سلامت ملی از نظام سلامت تک‌پرداختی در ایالات متحده، مانند نظام سلامت ملی، حمایت می‌کنند. «افراد به‌طور اجتناب‌ناپذیری می‌میرند چرا که نمی‌توانند مراقبتی که نیاز دارند را دریافت کنند، چرا که این رکود اقتصادی به‌طور ترسناکی وارد صحنه شد.»