به گزارش پایگاه اطلاه رسانی ستاد حقوق بشر به نقل از تگزاس تریبون، براساس گزارش‌های ادارة زندان بزرگ Beto Unit واقع در خارج از پلستاین، شهر کوچکی که حدوداً در ۱۰۰ مایلی جنوب شرقی دالاس قرار دارد، نتایج آزمایش ویروس کرونا در این زندان برای صدها زندانی و ده‌ها کارمند مثبت بوده است. از آن‌جایی که مسئولین می‌خواهند شیوع ویروس را مهار کنند، زندانیان به‌طور شدیدی و برای هفته‌ها در سلول‌های خود یا خوابگاه‌هایشان حبس شده‌اند، اما انسان‌های بیشتری در حال مبتلا شدن هستند و زندانیان و اقوامشان بر این باورند که شیوع ویروس بسیار بیشتر از چیزی است که اعداد و ارقامی که توسط ادارة عدالت کیفری تگزاس نشان می‌دهند.

یک زندانی در Beto، که نخواست نامش فاش شود، در نامه‌ای به مادرش می‌نویسد «مردم می‌ترسند که به افسران بگویند مریض هستند چرا که می‌گویند آن‌ها کار خاصی که واقعاً به آن‌ها کمک کند انجام نمی‌دهند.»

مادر یک زندانی که آزادی مشروط گرفته است (اما به او گفته شده که باید یک برنامة داخل زندانی را قبل از آزادی‌اش بگذراند، برنامه‌ای که اکنون کاملاً معلق است) می گوید: «مو را کاملاً بر تن آدم سیخ می‌کند... ما مرددیم که آیا روزی می‌رسد که او بالاخره به خانه بیاید.»

ویروس کرونای جدید کاملاً در سیستم زندان تگزاس جای گرفته است و تأیید شده است که بیش از ۱۶۰۰ زندانی و کارمند در ده‌ها واحد مبتلا شده‌اند. لااقل 25 نفر از زندانی ها و کارکنان جانشان را از دست داده‌اند. اما با این وجود، مانند باقی نقاط ایالت، ابعاد شیوع ویروس پشت میله‌های زندان هنوز اکثراً به‌دلیل محدود بودن تعداد آزمایش‌ها ناشناخته مانده است.

بنا به گزارش ادارة عدالت کیفری تگزاس، روز شنبه، این اداره از حدود ۱۷۰۰ زندانی دارای علائم آزمایش ویروس گرفت (حدود ۱ درصد جمعیت زندان‌های ایالت) که جواب آزمایش بیش از ۷۰درصد آن‌ها مثبت بوده است. این نرخ در مقایسه با نرخ کلی ایالت به‌شدت بالا است.

اپیدمولوژیست‌ها می‌گویند نیاز به آزمایش‌های بیشتری در زندان‌ها وجود دارد چرا که آن‌ها برای بیماری به‌مثابة ماشین جوجه‌کشی هستند و این می‌تواند نه تنها جان زندانیان و کارکنان که جان اجتماعات اطراف را نیز به‌خطر بیندازد. دکتر کریس بیرر، اپیدمولوژیست در مدرسة سلامت عمومی جان هاپکینز می‌گوید «مردم تمایل دارند فکر کنند زندانیان از باقی جامعه جدا هستند، اما اینگونه نیست. بیشتر شیوع‌ها در زندان از طریق کارکنان وارد شده است.»

هنوز زندان‌ها و بازداشتگاه‌ها در سطح کشور بزرگترین کانون شیوع ویروس بوده‌اند و تعداد مبتلایان و مرگ‌ها درون دیوارهای زندان تگزاس در حال افزایش است. در حالی که برخی قانون‌گذاران و وکلای مدافع نحوة مهار یک بحران پیچیده و مدام در حال تغییر توسط ادارة عدالت کیفری تگزاس با منابع محدود را مورد ستایش قرار داده‌اند، خانواده‌های زندانیان - و دادگاه فدرال - استدلال می‌کنند که سیاست‌های حفاظتی که از سوی مسئولان بالادستی زندان وضع شده است الزاماً توسط کارکنان عادی دنبال نمی‌شود.

متخصصان بیماری واگیردار و وکیل مدافعان حقوق زندانیان می‌گویند لازم است کارهای بسیار بیشتری انجام شود که باید از آزمایش وسیع زندانیان و کاهش جمعیت کلی زندانیان آغاز شود.

مایکل دیتچ، یک مدرس ارشد و متخصص وضعیت زندان در مدرسة حقوق دانشگاه تگزاس می‌گوید: «تا آزمایش وسیع انجام ندهند، من گمان نمی‌کنم که بتوانند اوضاع مسأله را آن‌جا در دست بگیرند، مرگ‌ها ادامه خواهند داشت و ویروس همچنان به اجتماعات شیوع پیدا خواهد کرد، هم از طریق کارکنان و افرادی که آزاد می‌شوند و هم از طریق افرادی که به بیمارستان‌ها فرستاده می‌شوند.»

با این همه، تگزاس یکی از کم‌ترین نرخ‌های آزمایش‌های انجام شده را در سطح کشور دارد. جیمز وایت نماینده ایالت که کمیتة اصلاح خانة تگزاس را رهبری می‌کند می‌گوید که سیستم زندان با منابعی که در دست دارد نهایت تلاشش را انجام می‌دهد. این جمهوری‌خواه می‌گوید «هراندازه که ما در این به قول معروف جامعة آزاد چالش داریم، همان چالش‌ها، اگر نگوییم بدتر از آن‌ها، را در جماعت محصور داریم.»

با آزادی زودهنگام برخی زندانیان - که می‌تواند شامل زندانیان مسنی که صلاحیت آزادی مشروط را دارند، زندانیانی که نزدیک به پایان دوران محکومیتشان است یا آن‌هایی که پیش از این آزادی مشروط به آن‌ها تعلق گرفته بود اما هنوز پشت میله‌های زندان هستند- تصمیمی است که برعهدة آبوت و هیئت بخشش و آزادی مشروط تگزاس است اما هیچ یک از آن‌ها طرحی برای انجام این ارائه نکرده‌اند.

پس از برخی اقدامات قانونی مسئولین، محافظه‌‌کاران استدلال کرده‌اند که آزادسازی بیشتر زندانیان می‌تواند منجر به افزایش جرم و جنایت شود چرا که پلیس هم نحیف‌تر شده است و این باعث شد که آبوت با آزادسازی بیشتر حبس‌شدگان مخالفت کند.