زندانیان می‌گویند اهمال مأمورین زندان باعث مرگ زندانی مبتلا به کرونا شده است؛ زندانیان از ترس برخورد مامورین، علائم بیماری را کتمان می‌کنند و حتی از غذای گرم محروم هستند.
به گزارش پایگاه اطلاع رسانی ستاد حقوق بشر، در پی ابتلای شماری از زندانیان در زندان فدرال اوکدال در لوئیزیانا و مرگ دست کم 5 نفر، شورش و تنش در این بازداشتگاه رخ داد.
دو منبع آگاه که یکی از بین زندانیان و دیگری از بین کارکنان زندان بود در گفتگو با وایس نیوز گفتند که دست کم 30 نیرو ویژه با استفاده از گاز اشک آور و اسپری فلفل سعی در سرکوب شورش زندانیان و کنترل اوضاع داشتند.
این حادثه در زندان اف‌سی‌آی اوکدال، با حدود 975 زندانی رخ داد. گفتنی است، این ندامتگاه به لحاظ امنیتی درجه بالایی ندارد. اوکدال بیشترین مرگ و میر ناشی از ابتلا به کووید-19 را در بین همه زندان‌ها در سیستم فدرال داشته است.
مسئولین آمار واقعی را پنهان می‌کنند
بر اساس گزارش ریاست این زندان 34 مورد ابتلا به کووید-19 در روز جمعه در بین زندانیان و 13 مورد ابتلا هم در بین کارمندان زندان شناسایی شده است. البته منابع داخل زندان معتقدند آمارها به مراتب از گزارش رسمی مقامات بالاتر است.
این درگیری آخرین نشانه مبنی بر این موضوع است که اوضاع در اوکدال از کنترل خارج شده است. چند تن از کارمندان در این زندان خواهان دادرسی علیه دولت فدرال به دلیل عدم ارائه تجهیزات مناسب برای محافظت در برابر کرونا ویروس شدند. اتحادیه کارکنان زندان‌های فدرال شکایت رسمی خود را به سازمان ایمنی و بهداشت شغلی ارائه کرده و ادعا کرده که شرایط کار ناایمن در اوکدال و نبود امکانات باعث شیوع کروناویروس شده است.
زندانی که انبار باروت است
روز چهارشنبه، سازمان زندان‌های فدرال (BOP) گزارش داد که 253 زندانی فدرال و 85 تن از کارکنان در 34 زندانی در سراسر کشور به کووید-19 مبتلا شده‌اند. یکی از منابع آگاه در زندان اف‌سی‌آی باتنر در کارولینای شمالی جایی که حداقل 42 مورد ابتلا به کووید-19 در بین زندانیان گزارش شده است، گفت که این زندان مثل یک بشکه باروت است. این منبع گزارش داد حداقل 21 کارمند در زندان به کووید-19 مبتلا هستند.
دوشنبه، اتحادیه آزادی‌های مدنی آمریکا (ACLU) از سازمان زندان‌های فدرال و واردن مایرز درخواست کرد که به مقامات زندان برای آزادی موقت زندانیان فشار بیاورند. دادستان کل، ویلیام بار هفته گذشته دستوری صادر کرد که طبق آن سازمان زندان‌ها مکلف می‌شد سریعاً زندانیان آسیب پذیر را از زندان اوکدال و دو زندان دیگر که موارد ابتلا به کووید-19 در آنها بالا است، آزاد کند. با این حال سامیل تریودی از اعضای اتحادیه آزادی‌های مدنی می‌گوید: مقامات محلی لوئیزیانا از اجرای این دستور سر باز زده و ادعا می‌کنند که نیاز به بررسی بیشتری برای شناسایی افراد واجد شرایط جهت آزادی موقت دارند.
زندانیان قرنطینه را کشتارگاه خود می‌دانند
تریودی گفت: مقامات محلی در واقع از نامه‌نگاری برای تکمیل روند و کند کردن آن استفاده می‌کنند. چرا که مدعی هستند در انتظار دستورالعمل‌های دقیق‌تری به سر می‌برند. این دقیقا مخالف دستوری است که پیش‌تر صادر شده است. زندانیان منتظر هستند که پرونده‌هایشان بر اساس دستوری که اشاره شد، سریعا بررسی و آزاد شوند.
تریودی همچنین ادامه داد: یکی از شاکیان دادخواست اشاره شده، فردی 39 ساله و مبتلا به آسم است که در حال حاضر بر روی ساخت یک چادر اقامتی در حیاط تفریحی زندان کار می‌کند. قرار است از این محل برای قرنطینه زندانیان استفاده شود. تریودی گفت که این زندانی احساس می‌کند که در واقع مشغول ساخت اردوگاه مرگ خودش است. طبق گفته اتحادیه آزادی‌های مدنی آمریکا، این زندانی می‌بایست در ماه اکتبر آزاد می‌شد و در خانه‌اش می‌بود که چنین نشد.
وقتی زندانیان از ترس علائم کرونا را پنهان می‌کنند
اینگرسول که حدود چهار سال از حکم زندانی‌اش باقی مانده و همچنین یکی دیگر از زندانیان اوکدال که از ترس واکنش مقامات زندان نخواست نامش فاش شود، گفت: زندانیان در تلاش هستند تا علائم کووید-19 را پنهان کنند، چرا که می‌ترسند قرنطینه شوند.
اینگرسول اضافه کرد: زندانیان می‌ترسند بگویند که بیمار هستند، چرا که آنها را قرنطینه و به نوعی حبس می‌کنند. در صورتی که آنها قرنطینه شوند، شما دیگر آنها را نمی‌بینید. بنابراین این افراد بیمار، سرفه و همه علائم خود را پنهان می‌کنند چرا که نمی‌خواهند از بقیه جدا شوند.
زندانی دیگری هم افزود: فرستادن به قرنطینه به معنی از دست دادن آزادی جابجایی، جدا شدن از اموال شخصی و بریده شدن از ساختار اجتماعی زندان است.
کوتاهی مقامات زندان باعث مرگ زندانی‌ِ کرونایی شد
این زندانی اضافه کرد: نیکلاس رودریگز که اداره زندان‌های فدرال تأیید کرده است که در تاریخ 25 مارس به دلیل ابتلا به کووید-19 جان باخت، به مدت یک هفته با تنگی نفس رو به رو بود. وی درخواست کمک پزشکی کرد، اما به او گفته شد که تب ندارد پس فعلا برود و اگر حالش بدتر شد، اطلاع دهد. زندانیان می‌توانستند صدای سرفه و خس خس او را در حمام بشنوند. سرانجام، با اصرار هم اتاقی‌های وی او به بخش بهداری زندان منتقل شد.
هم اینگرسول و هم آن زندانی دیگر تاکید کردند که در حال حاضر فقط مجاز به ترک سلول خود هستند تا بتوانند وعده‌های غذایی را از کافه تریای زندان بگیرند یا استحمام کنند. این بدان معناست که هیچ وعده غذایی گرم یا دسترسی به داروهای بدون نسخه از سوی کمیساریای زندان وجود ندارد. هردو همچنین گفتند که نمی‌توانند در چنین سلول‌های کوچکی از هم فاصله بگیرند. اینگرسول اظهار داشت که تقریباً همه افراد در سلول‌های خود در معرض ویروس هستند و انتظار دارند به زودی بیمار شوند، حتی با وجود اینکه علائمی نشان نمی‌دهند.