X
GO
آرشیو از سال 1388 تا مرداد 1399
تاریخ انتشار: دوشنبه 15 اردیبهشت 1399

چرا پلیس آمریکا با سیاه پوستان مانند یک شورشی برخورد می کند؟

منتقدان می گویند که پلیس در اجرای طرح فاصله گذاری اجتماعی، بیشتر روی اقلیت ها تمرکز کرده تا معترضین سفید پوست

به گزارش پایگاه اطلاع رسانی ستاد حقوق بشر، شبکه خبری ان بی سی نیوز گزارش داد: پلیس لس آنجلس شنبه آخرین هفته ماه مارس، وارد یک میهمانی در محله هایت پارک شد که متشکل از افراد افریقایی- امریکایی بود.

ویدئوی ضبط شده از این اتفاق که با دشنام پلیس به مردم همراه بود نشان می دهد که افسران ضدشورش با تشکیل خط دفاعی و استفاده از باتون هایشان سعی در مقابله با شورشیان عصبانی داشته اند. بیشتر شرکت کنندگان در این شورش زنانی بوده اند که در جشن تولد یکسالگی یک کودک شرکت کرده بودند.

پلیس در این حادثه کسی را دستگیر نکرد اما واکنش شدید پلیس این سوال را ایجاد می کند که چرا با سیاه پوستان مانند یک شورشی برخورد می شود درحالی که به معترضین سفید پوست در اعتراض به قانون ماندن درخانه، اجازه تحصن داده شده بود و با آنها برخورد قانونی صورت نگرفته بود.

مقامات درحالی به این سوال پاسخ دادند که به گفته آنها میهمانی های این چنینی که در 17 آوریل در لس آنجلس اتفاق افتاده و متعاقبا با برخورد پلیس همراه بوده، نه بخاطر طرح فاصله گذاری اجتماعی بلکه بخاطر گزارش همسایگان مبنی بر "اخلال در آرامششان" بوده است.

سخنگوی مرکز پلیس لس آنجلس (LAPD)، جاش رابنستین در ایمیلی اعلام کرد که " این مرکز مطابق با دستور شهردار مبنی بر"ماندن در خانه" عمل می کند. تماس هایی مبنی بر "اخلال در آرامش" در جنوب لس آنجلس دریافت کردیم که ربطی به اجرای تصادفی دستور "ماندن در خانه" نداشت".

پس از آنکه انتقادها درباره اجرای ناعادلانه بالا گرفت، مقامات شهرهای سن دیگو و لس آنجلس با احضار برخی از مدیران اعتراضات، دستورات "ماندن در خانه" را اجرا کرده اند.

الکس آلونسو، استاد دانشگاه لانگ بیچ کالیفرنیا که در رشته مطالعات چیکانو و امریکای لاتین فعالیت دارد، در 28 مارس بصورت اتفاقی در مکانی حضور داشت که پلیس درحال متفرق کردن افراد حاضر در جشن تولد بود.

او می گوید: پلیس ها با تجهیزات ضدشورش و اسلحه به سمت معترضین رفتند. آنها باید این قوانین را به شکل یکسانی در همه جا اجرا کنند.

در شهر سن دیگو، افسران کلانتری بخاطر احضار قانونی معترضین 11 آوریل به وضعیت مهاجرین زندانی  شده در مرکز بازداشت اوتای مسا(Otay Mesa) مورد انتقاد قرار گرفتند، جایی که چندین نفر از زندانیان به بیماری کرونا مبتلا شده اند.

براساس بیانیه اعلام شده تظاهرکنندگان در مقابل مرکز در ماشین هایشان  درحال بوق زدن بودند. مرکز کلانتری سن دیگو نیز بخاطر عدم رعایت دستورات" ماندن در خانه"، "استفاده غیرقانونی از بوق" و "عدم اثبات تضمین" به آنها هشدار داد.

اما با رفتن تظاهرکنندگان علیه قانون" ماندن در خانه"در 19 آوریل به سمت ساحل شهر انسینیتاس (شهری در شمال غربی سن دیگو)، ساحل مملو از نیروی های پلیس شد. در این حادثه هیچ کس بازداشت نشده و در محل به آنها اخطاری داده نشد. اواخر همان هفته ده ها تن از معترضین به قانون "ماندن در خانه" که حتی برخی از آنها از زدن ماسک امتناع کرده بودند، در مرکز شهر سن دیگو تحصن کردند که بازهم هیچ بازداشت یا اخطاری گزارش نشد.

مرکز کلانتری سن دیگو و پلیس این شهر در بیانیه ای مشترک اعلام کردند: بااینکه هیچ یک از معترضین را احضار نکرده ایم، اما این بدان معنا نیست که تعقیب قضایی درمورد آنها صورت نخواهد گرفت، مخصوصا مدیران این اعتراضات.

همانطور که از عکس ها پیداست، معترضین قانون "ماندن درخانه" در ساکرامنتو دوشنبه گذشته در مقابل پارلمان تحصن کرده و مخالفت خود را با قوانین فاصله گذاری اجتماعی اعلام کردند. بازهم هیچ اخطار یا بازداشتی از سوی پلیس صورت نگرفت.

دوشنبه گذشته از فرماندار گوین نیوسام که دستور ماندن در خانه در 19 آرویل را در ایالت اعلام کرده بود سوالاتی درباره اتفاقات گزارش شده پرسیده شد، او در پاسخ گفت که قرار بود طرح فاصله گذاری اجتماعی در معترضین مورد مشاهده قرار گیرد.

دو روز بعد گشت بزرگراه کالیفرنیا در بیانیه ای به معترضین اعلام کرد که در حوزه قضایی این ایالت تا وقتی که مسولان سلامت عمومی تایید نکنند، وضعیت به همین شکل خواهد بود. 

لورنا گونزالز که عضو مجلس قانون گذاری سن دیگوست، از پاسخ نامناسب مرکز کلانتری این شهر انتقاد کرد.

او در ایمیلی نوشت: فکر می کنم در این دوره بی سابقه میزان شفافیت و ثبات قدم اِعمال قانون در نحوه اجرای فاصله گذاری اجتماعی ، ماندن در خانه و قوانین مربوط به سرپیچی مدنی از اهمیت ویژه ای برخوردار است. در صورت نبود چنین شفافیتی تعجبی ندارد که سوالاتی در اذهان عمومی نسبت به رفتار نابرابر ایجاد شود.

شان هریس، مدیرعامل "اتحاد مردم برای عدالت" که دفتر مرکزی آن در سن دیگوست اذعان داشت که او شاهد نابرابری در مرکز پلیس سن دیگو بوده است، آنها اعلام کردند که مدیر اعتراضات 18 آوریل می بایست بخاطر اعتراض به قانون فاصله گذاری اجتماعی به دادگاه احضار شود.

او افزود: درحالی که مردم مرکز شهر شانه به شانه هم درحال اعتراض بودند، مردم در اوتای مسا بخاطر تحصن در ماشین هایشان به دادگاه احضار شدند. از نظر من این همان اجرای هرج و مرج طلبانه است.

گلوریا جی. براون مارشال، مدرس قانون اساسی در کالج عدالت کیفری جان جی می گوید: در جای جای این کشور شاهد استانداردی دوگانه هستیم. به اعتقاد او وجود ماشین پلیس در بیرون از زمین بسکتبال در شهر نیویورک، از نظر سیاه پوستان جوان نشانه ای تعریف شده است.

او افزود: بیشتر سفیدپوستان بدون ترس از مجازات شدن درحال اعتراضند. ما حق اعتراض نداریم. از نظر کودک سیاه پوستی که می خواهد در زمین جلوی آپارتمانش به تنهایی بسکتبال بازی کند، وجود ماشین پلیس در آن حوالی نشانه چیست؟

ملینا عبداله، مدرس مطالعات جنبش پان آفریقا در دانشگاه کالیفرنیای لس آنجلس و موسس بخش "مساله زندگی سیاه پوستان لس انجلس" می گوید که پلیس در جنوب لس آنجلس جلوی افریقایی- امریکایی هایی که ماسک نداشته اند و به گفته عده ای در سوپرمارکت ها به طرح فاصله گذاری اجتماعی اعتراض داشته اند را گرفته است. پس مساله رنگ پوست است.

این انتقادها در زمانی صورت گرفته که افریقایی- امریکایی ها بیشتر از سفید پوستان بخاطر شیوع بیماری کرونا متضرر شده اند. جودی دیوید آرمور، مدرس حقوق در دانشگاه کالیفرنیای جنوبی می گوید که دوره ویروس کرونا بیشتر برای سیاه پوستان و مردمان امریکای لاتین دوره دشواری است.

او افزود: در امریکا اقلیت ها با ویروس کرونا، اعمال قانون، از دست دادن شغل بعنوان اقتصاد متزلزل و اعتراض به شیوع بیشتر ویروس کرونا براساس اصول معترضین سفیدپوست مواجه اند. آنها با عدم اعتراض و تحصن، بیشترین مسولیت مدنی را از خود نشان داده اند.

اما از نظر جورجیا لیپ، مدرس رفاه اجتماعی در دانشگاه کالیفرنیای لس آنجلس، پلیس لس آنجلس خویشتن داری به خرج داده است.

او می گوید: اجتماع به خودی خود درحال اجرای قانون " ماندن در خانه" است، خوشبختانه LAPD با مردم همکاری می کند، مخصوصا با جامعه سیاه پوستان.

فیلیپ آتیبا گوف، مدیرعامل و موسس مرکز عدالت اداری می گوید: این مبحثی است که حتی در میان شیوع بیماری نیز باید به آن توجه داشت. آیا دستوراتی مانند "ماندن در خانه" باعث تشدید اختلافاتی نظیر خشونت ها علیه حقوق مدنی می شوند؟ هنوز نمی دانیم. اما اگر حالا به این موضوعات اهمیتی نمی دهیم، پس به آنها توجهی نداریم.