به گزارش پایگاه اطلاع رسانی ستاد حقوق بشر، بنا به گفته مؤسس ائتلاف مردمی «نیویورک، بقا و مجازات»[1]، زندانیان مرکز تربیتی بدفورت هیلز که تنها مرکز تربیتی باامنیت زنان در شهر نیویورک است،  غذای کافی دریافت نمی‌کنند.

منابع مختلفی از داخل مرکز تربیتی این اطلاعات را دراختیار این ائتلاف گذاشته‌اند. به گفته آنها، اوضاع روبه وخامت است، تعطیلی کارمندان همچنان ادامه دارد که بهانه این کار مراقبت از زندانیان در مقابل شیوع ویروس کرونا بوده است.

ماریا ایسکاروس، موسس این ائتلاف در مصاحبه‌ای گفت: بیماران درمانگاه‌ها تا ساعت 10 صبح صبحانه دریافت نمی‌کنند و آنها باید با داد و فریاد و کوبیدن درها صبحانه خود را دریافت کنند.

زندانیان فکر می‌کنند که دیگر غذایی برای خوردن ندارند، زیرا باقی مانده غذای اصلی یک گروه را به گروه دیگر می‌دهند.

ایسکاروس افزود: یک روز صبح به هر نفر نصف لیوان شیر در یک فنجان کوچک داده شد و آنها مجبور بودند فقط همان شیر را برای صبحانه میل کنند.

ایسکاروس می‌گوید که هیچ کس از گرسنگی نمی‌میرد اما زندانیان مسلما تاثیرات ناشی از گرسنگی را حس می‌کنند.

ایسکاروس نمی‌توانست بدون تخصیص منابع غذایی بفهمد که در این مرکز از دادن غذا به چه گروهی امتناع می‌شود. گزارشات ارائه شده این ائتلاف همچنان حاکی از عدم دریافت غذای کافی توسط عده‌ای از زندانیان این مرکز تربیتی است.

آنها به مدت 23 ساعت در سلول‌های خود زندانی بودند. پس از تماس‌های مکرر کمپین با زندان، این مرکز دو ساعت دیگر به ساعات خارج از سلول (ساعات تنفس) زندانیان افزود.

فقط بیماران کرونایی ماسک دریافت می‌کنند

بنا به گفته ایسکاروس، زندانیان برای گرفتن ماسک باید با مسولان مجادله می‌کردند. به برخی از آنها تنها پس از مثبت شدن آزمایش کرونا و مبتلا شدن به بیماری، ماسک تعلق گرفت. از برخی نیز هنوز تست کرونا گرفته نشده است. مدیران و نگهبانان اطلاعات کمی درباره اتفاقات درحال وقوع در دست دارند.

ایسکاروس می‌گوید نگهبانان به زندانیان هشدار داده‌اند که ایمیل‌هایشان خوانده می‌شود و زندانیان باید «حواستان به حرف‌هایی که در ایمیلتان می‌نویسید باشد». آنها با این روش در تلاش برای ترساندن زندانیان هستند.

براساس گزارش حوزه اصلاحات و کمیسیون نظارتی شهر نیویورک،[2] تست کرونای 38 زندانی مرکز تربیتی بدفورد هیلز مثبت بوده است و یکی از آنها بخاطر ابتلا به این بیماری جان خود را از دست داده است.

مراکز تربیتی این شهر آزمایش کرونا را در زندان‌های خود انجام نداده‌اند، بنابراین به ارقام اعلام شده توسط مسولین این شهر باید به دیده تردید نگریست.

ایسکاروس می‌گوید: به نظر می‌رسد به نقطه‌ای رسیدیم که بخاطر بی توجهی مسولین دیگر نمی‌توان به سرعت وارد عمل شد، به همین خاطر، عده زیادی درحال ابتلا به این ویروس هستند. کسانی که از همه آسیب پذیرتر هستند، متاسفانه جان خود را از دست می‌دهند.

از بازداشت‌های طولانی تا عدم انجام تست کرونا در زندان زنان

ائتلاف "نیویورک،  بقا و مجازات" خیریه‌ای برای حمایت از زنان مرکز تربیتی بدفورد هیلز ترتیب داده است. آنها همچنین در هفته گذشته با سرپرست موقت این مرکز تربیتی مستقیما تماس گرفته تا اعتراض خود را نسبت به بازداشت‌های طولانی، عدم انجام تست کرونا و درمان مجانی، قانون شفافیت درمان کامل و غذای کامل و مجانی برای تمامی زندانیان به گوش وی برسانند.

دیانا کولاویتا، مدیر نیویورک، بقا و مجازات می‌گوید: شاهد تشدید خشونت بین المللی هستیم که این زندان‌ها همواره برعزیزان و دوستان ما تحمیل کرده‌اند و از ویروس کرونا علیه زندانیان استفاده می کنند. به همین خاطر فرماندار اندروکومو، می‌بایست بدون هرگونه شرط و شروطی اغلب زندانیان را آزاد کند.

بنا به گزارش کمیسیون نظارتی شهر نیویورک تاکنون این ایالت 791 زندانی را از مراکز تربیتی آزاد کرده است اما هنوز  40 هزار نفر در این مراکز به سر می‌برند.

کومو تحت فشارهای وارد شده دستور آزادی زنان باردار زندانی را صادر نمود که تا آزادی آنها کمتر از 6 ماه باقی مانده بود.

در اول ماه می، 47 قانون گذار در این ایالت طبق بیانیه‌ای کومو و سایر مقامات را وادار به آزاد کردن زندانیان نمودند: ما با صدها کارشناس سلامت و پزشکی در سراسر کشور موافقیم: تنها راه موثر برای اجتناب از شیوع ویروس کرونا آزاد کردن زندانیان از بند است. اگر حالا وارد عمل نشوید، باید آماده رویارویی با قربانی شدن زندگی جمع کثیری از زندانیان باشید.

درحالی که سایر فرمانداران برای آزاد کردن زندانیان از قدرت خود استفاده کرده‌اند، کومو از زمان شیوع این بیماری تمایلی به آزاد کردن زندانیان آسیب پذیر از خود نشان نداده است.

استیو زیدمن، استاد دانشگاه حقوق کان، معتقد است: از کومو پرسیده شد که چه برنامه‌ای برای بخشودگی زندانیان آسیب پذیر از مراکز تربیتی و زندان‌ها دارید. پاسخ تحقیرآمیز و از روی کج خلقی او این بود: اگر آنها افرادی خشونت طلب بوده باشند و دوره محکومیت آنها به تازگی شروع شده باشد چه؟

احتمالا منظور این فرماندارصرف نظر کردن از افرادی است که از نظر او برای امنیت جامعه یک تهدید شمرده می‌شوند و هنوز به درستی تنبیه نشده‌اند.

زیدمن می‌افزاید: مخالفت ظاهری فرماندار درباره افراد خشونت طلبی که به تازگی محکوم شده‌اند، یادآور زمانی است که مجرمان را برای تنبیه به مکان‌هایی مانند جزیره شیطان می‌فرستادند، جایی که بیماری‌های مانند جذام و سایر بیماری‌های واگیردار موج می‌زد و به همین دلیل ده‌ها هزار زندانی بخاطر ابتلا به این بیماری‌ها جان خود  را از دست دادند.

[1] Survived and Punished New York

[2] NYSDOCCS