پایگاه اطلاع رسانی ستاد حقوق بشر*: با گذشت 72 سال از اشغال غیرقانونی و نقض حقوق محرزِ ساکنان فلسطین توسط رژیم اشغالگر صهیونیستی، مرور نقش قدرت‌‌های جهانی و به ویژه ایالات متحده آمریکا که خود بزرگ‌‌ترین مدعی پرچم داریِ حراست از حقوق بشر است خالی از لطف نیست.

اگر رژیم صهیونیستی یک سال پس از تاسیس توانست قریب به 78 درصد از سرزمین‌‌های فلسطین را به اشغال دربیاورد، بدون هراس از مسئولیت بین المللی و تنها طی دو سال ابتدایی، حدود 15 هزار نفر را قربانی کند و بیش از 500 روستا را تخریب کند، این اقدامات بدون پشتوانه قدرت‌‌های بین المللی امکان پذیر نبوده است.

یا زمانی که از ساخت قریب به 300 شهرک صهیونیستی در اراضی کرانه باختری و کشتار بیش از دو هزار غیر نظامی فقط در سه جنگ سال‌‌های 2008، 2012 و 2014 سخن به میان می‌‌آید، وقتی این رژیم پایتخت خود را به صورت یکجانبه به بیت المقدس منتقل می‌‌کند، مدعی حاکمیت بر منطقه جولان می‌‌گردد و در نهایت به واسطه طرح معامله قرن، مهر ابطال بر تمام توافقات پیشین و قطعنامه‌‌های سازمان ملل می‌‌زند، باید نقش حامیان فرامنطقه‌‌ای آن را با حساسیت بیشتری مورد توجه قرار داد. از این رو در این مطلب پاره‌‌ای از حمایت‌‌های بی چون و چرای ایالات متحده آمریکا از رژیم اشغالگر صهیونیستی مورد بررسی قرار گرفته‌‌اند.

به رسمیت شناختن رژیم صهیونیستی

همزمان با پایان جنگ جهانی دوم و به تبع آن افول قدرت‌‌های اروپایی که در راس آن‌‌ها امپراتوری بریتانیا قرار داشت، نظام بین الملل تغییر و تحولات گسترده‌‌ای را تجربه کرد. ایالات متحده آمریکا که به واسطه موقعیت جغرافیایی و سیاست خارجی انزواجویانه از آسیب‌‌های دو جنگ خانمان سوز به دور مانده بود اینک با بهره‌‌برداری مناسب از بازارهای مصرف وسیع اروپایی توانست ضمن تقویت بنیه اقتصادی، خلا قدرت حاصله از فضای پسا جنگ را پر کند و به قدرت اول بین المللی بدل شود. بر این اساس رژیم صهیونیستی نیز که در این سال‌‌ها به دلیل مخالفت انگلستان نسبت به طرح‌‌های توسعه‌‌ خود روابط نه چندان گرمی را با این کشور تجربه می‌‌کرد به مرور ضمن تقویت ارتباطات دیپلماتیک با ایالات متحده آمریکا، این کشور را به حامی نخست خود بدل کرد تا در ماه مه سال 1948 و تنها پس از 11 دقیقه از اتمام قیمومیت بریتانیا بر فلسطین، آمریکا نخستین کشوری باشد که رژیم صهیونیستی را به رسمیت بشناسد. در بیانیه هری ترومن؛ رئیس جمهور دموکرات وقت آمریکا آمده است: "دولت ایالت متحده آمریکا مطلع شده که دولتی یهودی در "فلسطین" اعلام موجودیت کرده است. این دولت یهودی خواستار به رسمیت شناختن موقت خود در آن سرزمین شده و ایالات متحده آمریکا این دولت اسرائیل را به صورت دو فاکتو به رسمیت می‌شناسد."

کمک‌‌های مالی و نظامی

پس از جنگ جهانی دوم، رژیم صهیونیستی به بزرگ‌‌ترین هدف دریافت کننده کمک‌‌های خارجی ایالات متحده آمریکا تبدیل شد؛ بیشتر این کمک‌‌ها در غالب کمک‌‌های نظامی و اقتصادی به این رژیم تحویل داده شده است که به دلیل اختصار مطلب، تنها به ذکر گوشه‌‌ای از آن اکتفا می‌‌شود. بر این اساس برآوردها حاکی از آن است که پس از جنگ جهانی دوم تا به حال، ایالات متحده چیزی معادل 142 میلیارد دلار از کمک‌‌های خارجی خود را به رژیم صهیونیستی اختصاص داده که در نوع خود بی نظیر است. برای درک بهتر میزان این کمک‌‌ها خوب است توجه شود که مجموع هزینه امور نظامی رژیم صهیونیستی در سال 2018 کمتر از 16 میلیارد دلار بوده است.

در سال 2016 ، دولت‌‌های آمریکا و اسرائیل تفاهم نامه 10 ساله جدیدی را در خصوص کمک‌‌های نظامی امضا کردند که طبق آن ایالات متحده متعهد می شود 38 میلیارد دلار کمک نظامی (33 میلیارد دلار کمک های مالی ارتش خارجی به علاوه 5 میلیارد دلار اعتبار دفاع موشکی) به اسرائیل ارائه دهد. این تفاهم نامه جایگزین توافق نامه 10 ساله 30 میلیارد دلاری قبلی شد. همچنین از لحاظ در اختیار گذاشتن فناوری‌‌های نظامی قابل دکر است که رژیم صهیونیستی نخستین کشوری است که امکان بهره برداری از آخرین جنگنده‌‌های آمریکایی، یعنی مدل f35 را پیدا کرده است.

خروج از سازمان‌‌های بین المللی

شورای حقوق بشر سازمان ملل متحد

شورای حقوق بشر سازمان ملل متحد به عنوان یک رکن فرعی مجمع عمومی ملل متحد، از سال 2006 و همزمان با انحلال کمیسیون حقوق بشر سازمان ملل متحد ایجاد شد. به طور خلاصه نظارت بر اجرای صحیح منشور حقوق بشر در سطح بین المللی از وظایف این شورا بر شمرده می‌‌شود. اما رویکرد به نسبت مستقلانه و نگاه انتقادی به ویژه به عملکرد و اقدامات رژیم صهیونیستی در سال‌‌های اخیر یکی از چالش‌‌های پیش روی این نهاد بین المللی در سال‌‌های اخیر بوده است؛ تا آنجا که ایالات متحده آمریکا در سال 2018 به بهانه همین رویکرد از شورای حقوق بشر خارج شد. این شورا از زمان تاسیس تا کنون 80 قطعنامه علیه رژیم صهیونیستی صادر کرده است که تقریبا برابر با نیمی از قطعنامه‌‌های صادره از آن است، همچنین حدود یک چهارم ماموریت‌‌های ویژه ای شورا بر مسئله اسرائیل متمرکز بوده است.

آیپک؛ لابی قدرتمند رژیم صهیونیستی در ایالات متحده آمریکا در خصوص عملکرد این شورا و خروج آمریکا از آن عنوان می‌‌کند:

«شورای حقوق بشر سازمان ملل متحد با خصومت شدید و مداوم خود با اسرائیل، ماموریت خود در زمینه حمایت از حقوق بشر در سراسر جهان را به انحراف کشانده است... شورای حقوق بشر زمان بسیار زیادی را برای انتقاد از اسرائیل اختصاص داده است. متأسفانه، تلاش‌‌های دو حزب آمریکا برای اصلاح روند و عملکرد شورا کار به جایی نبرده است. ایالات متحده با خروج از شورای حقوق بشر پیام محکمی ارسال کرده است که دیگر اعتبار خود را به این نهاد ناقص وام نمی دهد.»

مایک پمپئو نیز در روز اعلام خروج ایالات متحده آمریکا از این شورا اظهار کرد: «اعضا آن شامل دولت‌‌های استبدادی با سوابق نامشخص و شرم آور حقوق بشر مانند چین، کوبا و ونزوئلا است... تعصب مداوم شورا علیه اسرائیل غیرقابل قبول است. از زمان تأسیس، این شورا قطعنامه های بیشتری را در مورد محکوم کردن اسرائیل نسبت به سایر نقاط جهان به تصویب رسانده است.»

یونسکو

ایالات متحده در اواخر سال 2011 و پس از رای گیری ان جام رای گیری مبنی بر پذیرفتن پیشنهاد فلسطینیان برای عضویت کامل در این سازمان، پرداخت سهمیه مالی خود را به یونسکو متوقف کرد و اکنون حدود 550 میلیون دلار بدهکار است. وزارت امور خارجه آمریکا در سال 2017 نیز اعلام کرد به دلیل رویکرد و تعصب ضد اسرائیلی این نهاد بین المللی، ایالات متحده از آن خارج می‌‌شود.

از این رو بسیار بدیهی است که روابط میان آمریکا و رژیم صهیونیستی بسیار فراتر از حتی دو کشور متحد به معنای عرف روابط بین الملل است. شاید از همین رو امام خمینی (ره) فرمودند: «اگر نبود این طرح آمریکا و طرح دوم آمریکا بدست فهد و طرح‌‌هایی هم که بعدها درست خواهند کرد، اسرائیل به خودش حق نمی‌داد که بیاید و ارتفاعات جولان را به خاک خودش ملحق کند این طرح‌‌ها موجب اختلافات شد و راه را باز کرد برای اسرائیل».

* مهراد نجفی، کارشناس روابط بین الملل