به گزارش پایگاه اطلاع رسانی ستاد حقوق بشر،  بن نورتون در گزارشی افشاگرانه در وب‌سایت خبری Grayzone (منطقه خاکستری) بررسی عمیقی نسبت به "حقوق بشر" به عنوان سلاحی در اختیار امپراطوری آمریکا انجام می‌دهد. سازمان دیده‌بان حقوق بشر که تشنه تغییر حکومت است با افتخار از تحریم‌های جدید ایالات متحده بر نیکاراگوئه حمایت می‌کند و بر آتش جنگ اقتصادی واشنگتن با ونزوئلا می‌دمد.

>>> بخش اول این گزارش روز گذشته با این عنوان منتشر شد؛
ناقوس جنگ ها از دیده بان حقوق بشر فرماندهی می‌شود!/با پشت‌پرده این سازمان غیرانسانی آشنا شوید

بخش دوم را می خوانیم:

دیده‌بان حقوق بشر دولت ترامپ را بخاطر تحریم‌هایی که با لابی این گروه علیه نیکارگوئه وضع کرده بود مورد تحسین قرار داد

دولت ترامپ خود را مصمم به سرنگونی دولت ساندینیستا می‌داند که با رای مردمی انتخاب شده است، و در این راستا در سال 2018 از یک کودتای وحشیانه‌ حمایت کرد و این کشور کوچک را «تهدیدی علیه امنیت ملی» خود  دانست و چند سری تحریم را علیه این کشور وضع کرد که اقتصاد نیکاراگوئه را فلج کرده و طبقه کارگر و فقیر را به شدت تحت تاثیر قرار داده است.

در 5 مارس، دولت آمریکا تحریم‌های جدید را علیه نیکاراگوئه وضع کرد و اینبار نیروی پلیس این کشور را هدف قرار داد.

تعدادی بسیاری از کارکنان و عاملان دیده‌بان حقوق بشر در واکنش به این اقدامات به تجلیل از دولت ترامپ پرداختند. یکی از کارمندان این سازمان که قبلا برای دولت آمریکا کار می‌کرد مقاله‌ای را در یکی از رسانه‌های راست‌گرای نیکاراگوئه منتشر کرد که در آن به تحسین تحریم‌ها پرداخته بود.

وبسایت Gray Zone پیشتر در گزارشی نشان داده بود که دیده‌بان حقوق بشر چگونه به دولت آمریکا و سازمان کشورهای آمریکایی پیوسته بود تا برای آزادکردن مجرمان خشونت‌آفرینی که در اقدام به کودتا شرکت می‌کردند لابی کند. این کار از طریق استفاده از لیست گروه‌های معارض راست‌گرا که به غلط به عنوان «زندانی سیاسی» توصیف شده بودند صورت می‌گیرد. بعد از آن که دولت ساندینیستا تسلیم فشار‌های بین‌المللی شد و با عفو موافقت کرد، یکی از افرادی که آزاد شد با ضربات چاقو همسر باردار خود را از پای درآورد.

دیده‌بان حقوق بشر هیچ نظری در مورد این رسوایی منتشر نکرده و در قبال اقداماتش ابراز تاسف نکرده است. به جای آن، گروه‌های حقوق بشری درخواست‌های خود برای اقدامات بین‌المللی شدیدتر علیه دولت منتخب نیکاراگوئه را دو برابر کرده اند.

در 17 مارس، و در میان پاندمی مرگبار ویروس کرونا، یکی از معاونان بخش قاره آمریکای دیده‌بان حقوق بشر به نام مگان مونتلئون، مقاله‌ای را منتشر کرد و در آن دولت ترامپ را بخاطر تحریم‌های جدید علیه نیروی پلیس نیکاراگوئه مورد تحسین قرار داد. در معرفی‌نامه رسمی مونتلئون در وبسایت این سازمان آمده است که : او قبل از پیوستن به دیده‌بان حقوق بشر،‌به عنوان متخصص امور بین‌الملل در وزارت دادگستری ایالات متحده کار می‌کرده است- این هم مثال دیگری است از دریچه‌ای که بین واشنگتن و سازمان‌های به اصطلاح غیر دولتی وجود دارد.

مقاله منتلئون در وبسایت Confidencial چاپ شد. ‌این وبسایت از عوامل گروه‌های مخالف راست‌گرا در نیکاراگوئه است و تحت حمایت مالی گسترده دولت آمریکاست و همکاری نزدیکی با واشنگتن دارد.

Confidencial حتی به بیطرفی تظاهر هم نمی‌کند؛ این وبسایت بسیار متعصابه است و اغلب دولت مردمی نیکاراگوئه را «رژیم» و «دیکتاتوری» خطاب می‌کند . مالک وبسایت، الیگارشی به نام کارلوس فرناندو کامورو از قبیله کامورو است که قدرتمند‌ترین خاندان در نیکاراگوئه هستند و رهبران مخالف راست‌گرا یکی پس از دیگری از این خاندان برخاسته‌اند. او پسر رییس‌جمهور سابق نیکاراگوئه ویولتا کامورو است؛ ویولتا کامورو یک محافظه‌کار بود که بعد از یک دهه جنگ ترور و محاصره اقتصادی به قدرت رسید.

وبسایت Confidencial از کودتای وحشیانه 2018 در نیکاراگوئه حمایت کرد و در واقع مثل ابزار ارتباط عمومی بود برای کودتاگران تحت‌ حمایت آمریکا، که نیروهای امنیتی کشور، فعالان چپ‌گرا،‌ حامیان ساندینیستا و اعضای خانواده آن‌ها را می‌کشتند و تهدید می‌کردند.

سازمان دیده‌بان حقوق بشر به شدت از کودتای وحشیانه سال 2018 که به دست مخالفان تحت حمایت آمریکا رخ داده بود حمایت کرد. سازمان‌های به اصطلاح حقوق بشری تنها دولت را مقصر خشونت‌ها دانستند و جنایات وحشتناکی که توسط کودتاگران تحت‌حمایت آمریکا رخ داده بود را پنهان می‌کردند.

مقاله مونتلئون در Confidencial‌ در واقع ادامه تبعیض و جانبداری واضح دیده‌بان حقوق بشر بود: او هیچ اشاره‌ای به به موج خشونت‌های گروه‌های مخالف نکرد اما ادعا کرد که «تحریم‌های جدید آمریکا به قربانیانی که منتظر عدالت هستند امید می‌بخشد.»

در واقع، دیده‌بان حقوق بشر باعث بوجود آمدن تحریم‌های جدید دولت ترامپ شد. مونتلئون در مقاله خود اشاره کرده است که :« در سال 2019، دیده‌بان حقوق بشر پیشنهاد تحریم علیه دو نفر از سه مسئول نام‌برده شده را کرده بود.»

مونتلوئون حتی از دولت آمریکا (کارفرمای قبلی خود) در مقاله نقل قول کرده بود و اتهامات سیاست‌زده مطرح شده توسط وزارت خزانه‌داری ایالات متحده را حقایقی بلامنازع خوانده بود.

به گفته معاون دیده‌بان حقوق بشر، «تحریم‌های جدید یک قدم مثبت است و نه تنها افراد مسئول را مواخذه می‌کند بلکه به کم شدن سوء عمل‌های موجود کمک می‌کند.»

او مقاله خود در وبسایت حامی مخالفان نیکاراگوئه را با درخواست اعمال تحریم بیشتر از طرف کشورهای دیگر به پایان رساند: «ضرورت دارد که دولت‌های منطقه و اروپا بر این پیام تاکید کنند و با اتخاذ تحریم‌های هدفمند بیشتر،‌ دولت اورتگا را که مسئول سوء عمل‌های جاری و گذشته است همچنان تحت فشار بگذارند.

Confidencial مقاله مونتلئون را به اسپانیایی ترجمه کرد و آن را به همراه یک کاریکاتور منتشر کرد که در آن تصویری اهریمنی از نیروی پلیس نیکاراگوئه ارائه شده بود. مقاله او همچنین در توئیتر نیز توسط خوزه میگوئل ویوانچی ،مدیر راست‌گرای بخش قاره آمریکای دیده‌بان حقوق بشر، منتشر شد و ترویج یافت. ویوانچی با نیروهای مخالف محافظه‌کار در آمریکای لاتین همکاری نزدیکی دارد و دستورکار آن‌ها را در صحنه بین‌المللی به پیش می‌برد.

​

در ۱۹ مارس، بعد از آنکه هزاران آمریکایی در اثر ابتلا به پاندمی کوید ۱۹ جان خود را از دست دادند و بعد از آنکه دولت فدرال آمریکا تقریباً هیچ کاری برای کمک به آنها انجام نداد،  مدیراجرایی سازمان دیده بان حقوق بشر، دولت ترامپ را با تحریم های جدیدیش باعث ایجاد «اندکی مسئولیت‌پذیری و پاسخگویی» شده بود مورد تحسین قرار داد - این تنها یک هفته بعد از آن بود که راث سازمان بهداشت جهانی را به خاطر چاپلوسی بیش از حد د نسبت به چین مورد انتقاد قرار داد.

تنها مقاله دیگری که مگان منتلئون در بیوگرافی خود در وب سایت سازمان دیده بان حقوق بشر عنوان کرده است مقاله ای علیه ساندینیستا است که در وب سایت Infobae چاپ شده است. Infobae یک وبسایت راستگرا است که در آرژانتین مستقر است و تحت مالکیت یک الیگارش راست گرا قرار دارد. مثل رساانه‌های مخالف در نیکاراگوئه ، این وب‌سایت نیز  دولت منتخب نیکاراگوئه را در گزارش‌های خود یک  «رژیم » و «دیکتاتوری» میخواند.

نفرت بیش از حد مونتلئون از دولت چپ گرای نیکاراگوئه را میتوان در حساب توییتری او دید که در آن تقریباً همه توییت ها علیه نیکاراگوئه هستند. ظاهراً دیگر کشورهای آمریکای لاتین و یا بقیه دنیا هیچی هیچ کدام حقوق بشر را نقض نمی کنند.

 همکاران مونتلئون در سازمان نیز همچون او تحریم های جدید دولت ترامپ علیه نیکاراگوئه را تحسین کردند،‌از جمله اما دالی، معاون مدیر اجرایی رسانه‌ها در دیده‌بان حقوق بشر،‌و جان کوی، معاون اجرایی رسانه‌های اروپا در سازمان دیده‌بان حقوق بشر .

سازمان دیده بان حقوق بشر برای تحریم های بیشتر علیه نیکاراگوئه (و ونزوئلا) که منجر به  کشته شدن غیر نظامیان می شود لابی می کند. این اولین باری نبود که دیده بان حقوق بشر خواهان تحریم نیکاراگوئه بود. در واقع این گروه حقوق بشری فعالانه از جانب مخالفان راست گرای این کشور که تعداد کمی دارند لابی کرده است.

خوزه میگوئل ویوانچو، مدیر بخش قاره آمریکا در سازمان دیده بان حقوق بشر، همواره جهت گیری آشکاری علیه کشورهای چپ‌گرای منطقه داشته و بشدت به دنبال تضعیف دولت ساندینیستا در نیکاراگوئه بوده است.

در ژوئن ۲۰۱۹ ، ویوانچو در کنگره آمریکا شهادت داد و در این نهاد قانونگذار برای اعمال تحریم های هدفمند -از جمله مسدود کردن دارایی‌ها- علیه مسئولان عالی رتبه نیکاراگوئه لابی کرد.

در بیانیه رسمی منتشر شده در مورد اظهارات ویوانچی در کنگره ، سازمان دیده بان حقوق بشر به وضوح اعلام داشت که «کنگره ایالات متحده باید شاخه اجرایی را برای اعمال تحریم های هدفمند علیه مقامات عالی رتبه نیکاراگوئه -از جمله منع مسافرت و مسدود کردن دارایی ها- تحت فشار قرار دهد.

سازمان دیده بان حقوق بشر هیچ اشاره‌ای به خشونت های زیاد گروههای مخالف راست‌گرا در نیکاراگوئه در جریان کودتا نکرد و و به جای آن مسئولیت کشته‌ها و زخمی ها را بر عهده دولت دانست.

این سازمان به اصطلاح حقوق بشری همچنین  از تحریمهای قبلی دولت ترامپ علیه نیکاراگوئه استقبال کرد و در بیانیه منتشر شده خود اعلام کرد « دیده بان حقوق بشر از اجرای موفق قانون جهانی ماگینتسکی در جولای و دسامبر ۲۰۱۸ حمایت می کند که بر اساس آن وزارت خزانه داری آمریکا تحریم هایی را بر ۵ فرد نیکاراگوئه‌ای اعمال کرد که در فساد و سوء استفاده‌های حقوق بشری دست داشتند.»

این سازمان قدم را فراترگذاشته و اعضای کنگره آمریکا را به دیدار با رهبران مخالفان تحت حمایت‌آمریکا در نیکاراگوئه دیدار کنند: «دیده‌بان حقوق بشر همچنین پیشنهاد می‌کند که اعضای کنگره آمریکا: مرتبا با مدافعان حقوق بشر، فعالان، ژورتالیست‌ها، و گروه‌های مخالف نیکاراگوئه که به واشنگتن می‌آیند دیدار کنند تا توازن فهم خود از موقعیت نیکاراگوئه را حفظ کنند.»

تنها یک هفته بعد از اظهارات ویوانچی در کنگره، او و سازمانش در گزارشی تحت عنوان: «سرکوب در نیکاراگوئه: شکنجه، بدرفتاری، و اعدام معترضان و مخالفان»، درخواست‌های خود از ترامپ برای اعمال تحریم‌ علیه نیکارارگوئه را از سر گرفتند. این مقاله بدون اشاره به اقدام به کودتا، تنها روایت‌های شک برانگیز و شایعاتی را که از جانب مخالفان راست‌گرا گفته می‌شد را بدون هیچ انتقادی منعکس کرد.

در بیانیه‌ رسانه‌ای جدیدی که همراه این گزارش منتشر شد، دیده‌بان حقوق بشر بیش از قبل خواستار تحریم از جانب دولت آمریکا و حتی دیگر دولت‌های اروپایی و آمریکای لاتین شد.

در این بیانیه آمده است: «دولت‌ها در قاره آمریکا و اروپا باید تحریم‌های هدفمندی را علیه مسئولان عالیرتبه نیکاراگوئه وضع کنند.»

این سازمان حقوق بشری لیستی از مقامات دولتی نیکاراگوئه که «باید تحت تحریم‌های هدفمند نظیر منع مسافرت و مسدود کردن داراییها قرار بگیرند» را ارئه کرد که شامل رییس‌جمهور دانیل اورتگا و بسیاری از مسئولان امنیتی و پلیس می‌شد. متعاقل این امر، بسیاری از این مسئولان نیکاراگوئه‌ای توسط دولت آمریکا تحت تحریم واقع شدند. ویوانچی این درخواست جنگ اقتصادی بیشتر را به انگلیسی و اسپانیایی منتشر کرد.

ویوانچو: «شما نمی توانید مذاکره کنید .... شما باید تحریم‌ها را دوبرابر کنید.»

خوزه میگوئل ویوانچو، مدیر بخش قاره آمریکا در سازمان دیده بان حقوق بشر، مواضع افراط‌گرایانه‌ای شبیه به راست‌گرایان آمریکای لاتین دارد.  او علنا مخالف مذاکره با دولت نیکاراگوئه است و تاکید می‌کند که جنگ اقتصادی تنها اقدام ممکن است.

او وقتی به انگلیسی سخن می‌گوید مراقب است که حرف‌هایش منطقی به نظر بیایند. اما در زبان اسپانیایی چهره واقعی او مشخص شده و از لحنی مبالغه‌آمیز شبیه به فعالان راست‌گرای آمریکای لاتین استفاده می‌کند. برای مثال، او وقتی به اسپانیایی سخن می‌گوید دولت منتخب و مردمی نیکاراگوئه را «رژیم» و «دیکتاتوری» خطاب می‌کند.

در مارس 2019 ویوانچو در یک توییت نوشت: «شما نمی‌توانید با دیکتاتوری غرق به خون اورتگا و موریلو مذاکره کنید. برعکس، شما باید تحریم‌ها را دوبرابر کنید.»

او چند روز بعد در مصاحبه‌ای با لحن نرم‌تر با  Univision که نماد رسانه‌های سازمانی است تاکید کرد: «تنها زبانی که دانیل اورتگا می‌فهمد تحریم و فشار بین‌المللی است». او بارها این موضع سرسختانه را تکرار کرده است.

ویوانچو هم مثل رییس خود،‌کنث راث، هر از گاهی انتقاداتی کمرنگی از ایالات متحره و متحدانش می‌کند. اما تمرکز او بر دولت‌های چپ‌گرای تحت محاصره دولت آمریکا به وضوح بسیار زیاد است. بررسی حساب توئیتری او نشان می‌دهد که او کمتر از برزیل،‌کلمیبا، هندوراس، و بولیوی می‌گوید - در حالیکه  همه آن‌ها دولتهای خودکامه راست‌گرایی هستند که مرتبا ناظر سوءاستفاده‌های حقوق بشری وحشتناک هستند. با این حال ویوانچو هر روز حملات گسترده‌ای علیه رهبران  چپ‌گرای ونزوئلا، نیکاراگوئه،‌کوبا، و حتی مکزیک انجام می‌دهد.

او بارها و بارها و در موارد بسیاری به زبان انگلیسی و اسپانیایی، خواهان تحریم نیکاراگوئه و ونزوئلا  شده و ترحیم‌های قبلی دولت آمریکا را مورد تحسین قرار داده  است.

ویوانچو بارها مقالات شدیدی از رسانه‌های راست‌گرا را به اشتراک گذاشته است. او حتی بیانیه‌های رسانه‌ای گروه‌های مخالف مثل ائتلاف مدنی[8] که تحت حمایت آمریکاست را نشر می‌دهد و در مورد خواسته آن‌ها برای تحریم دولت ئوئیت می‌زند- و با این کار مهر تایید سازمان را بر این نیروهای سیاسی جناح راست افراطی می‌زند.

دیده‌بان حقوق بشر و ویوانچو برای تحریم‌های بیشتر علیه ونزوئلا لابی می‌کنند

نیکاراگوئه تنها کشوری نیست که دیده‌بان حقوق بشر برای جنگ اقتصادی علیه آن لابی کرده‌اند.این سازمان سابقه طولانی در جهت‌گیری شدید علیه ونزوئلا و دولت چپ‌گرای چاوزی آن دارد.

کنث راث،‌ مدیر اجرایی سازمان،‌اغلب رئیس‌جمهور نیکولاس مادورو را بخاطر «خودکامه» بودن مورد انتقاد قرار می‌دهد؛ این در حالیست که ویوانچو مرتبا خواستار افزایش تحریم‌ها علیه ونزوئلا و مسئولان این کشور می‌شود.

وقتی ترامپ‌ تحریم‌های کشنده خود علیه ونزوئلا را در سپتامبر 2018 گسترده‌تر کرد، ویوانچو از این اقدام استقبال کرد: « تحریم‌های امروز علیه رژیم مادورو انطوای سیاسی این دولت و عدم مشروعیت آن را عیان می‌کنند.»

در ژوئن 2019، دو ماه بعد از آنکه چند اقتصاددان برجسته در گزارشی اعلام کردند که حداقل 40000 شهروند ونزوئلایی در اثر تحریم های آمریکا جان خود را از دست داده‌اند، ویوانچو بر آتش تحریم‌ها دمید.

او با تکرار همان لحن و گفتار نئومحافظه‌کارانه‌ای که علیه نیکاراگوئه بکار گرفته بود، از دولت‌های اروپایی خواست که راه ترامپ را در تحریم ونزوئلا در پیش بگیرند.

وی در توئیتی نوشت: «تحریم‌های هدفمند تنها زبانی‌است که گویا مادورو می‌فهمد. وقت آن است که ملت‌های اروپایی ترحیم‌ها را وضع کنند.»

در جولای 2017، دولت ترامپ به سرکوب شدید ونزوئلا پرداخت و تحریم‌های شدیدی علیه این کشور وضع کرد.

ویوانچو از این تهاجم اقتصادی استقبال کرد و رییس‌جمهور نیکولاس مادورو که منتخب مردم بود را «دیکتاتور» خواند.

او حتی از مسئله ونزوئلا برای حمله به متفکران مطرح جناح چپ مثل نوام چامسکی استفاده کرد. وی با اتخاذ موضعی نئومحافظه‌کارانه در یک توییت نوشت: «ایدئولوژی، چامسکی ودوستانش را مجبور کرده که در مورد ونزوئلا اراجیف بگویند.»

او تاکید کرد: «[درونزوئلا] دموکراسی وجود ندارد. مشکل [ونزوئلا] دو قطبی سازی نیست، (بلکه مشکل آن است که رژیم مخالفانش را سرکوب می‌کند.»

این مسئول حقوق بشری همچنین بر حمایت سرسختانه خود از تحریم‌ها اضافه کرد و  گفت:« تحریم‌های آمریکا/کانادا به فقرا آسیب نمی‌زند (بلکه مسئولان خاصی را هدف می گیرد).»

این ادعای غلط توسط کارشناسان بین‌المللی معتبر حقوق بشر مردود اعلام شده است و هشدار داده شده که تحریم‌های بین‌المللی علیه ونزوئلا مانع از ورود دارو و ابزار پزشکی به این کشور می شود،‌چرا که ونزوئلا از سیستم مالی اخراج شده و نمی‌تواند با کشورهایی که از تحریم‌های ثانویه آمریکا میترسند به تجارت بپردازد.

عطش ویوانچو برای از بین بردن دولت ونزوئلا آنقدر زیاد است که باعث شده  او کارشناسان حقوق بشر سازمان ملل را برای حمایت نکردن از تحریم‌ها مورد حمله و انتقاد قرار دهد.

تحریم‌های علیه ونزوئلا که در جولای 2017 توسط دولت ترامپ اعمال شد آنچنان شدید بود که واکنش ادریس الجزائری را برانگیخت. الجزائری  که گزارشگر ویژه سازمان ملل در امور مربوط به تاثیر منفی اقدامات یکجانبه اجباری بود، به عنوان یک کارشناس ارشد سازمان ملل در امور تحریم در بیانیه‌ای اعلام کرد: «تحریم‌ها می‌توانند موقعیت مردم در ونزوئلا را بدتر کنند در خالی که آن ها اکنون هم از تورم فلج کننده و غدم دسترسی به غذا و داروی کافی رنج می‌برند.»

الجزائری هشدار داد که این تحریم‌ها «می‌تواند تاثیر مخرب زیادی» بر شهروندان بگذارد. در پاسخ به او ویوانچو سر و صدا راه انداخت و به گزارشگر ویژه سازمان ملل حمله کرده و از تحریم‌های‌ آمریکا دفاع کرد. او توئیت کرد: «مزخرف است» و ادعا کرد که کارشناس سازمان ملل «نتوانسته تحریم کلی و تحریم هدفمند را از هم تمایز بدهد.»

این مسئول راست‌گرا ادعا کرد که نگرانی برای شهروندان ونزوئلایی «به مادورو کمک خواهد کرد.» در این پروسه ویوانچو استاندارد دوگانه خود را فاش کرد.

در سال 2017 دولت ونزوئلا رهبر مخالفان راست‌گرا لئوپولدو لوپز را به دلیل هدایت مستقیم موجی از خشونت‌ها و تلاش‌های متعدد برای کودتا تحت حمایت آمریکا  علیه دولت منتخب چاوزی دستگیر کرد. ویوانچو این دستگیری را به شدت محکوم کرد و دادستان کل ونزوئلا طارق ولیم صعب را «یک بروکرات دیگر» لقب داد.

به نظر ویوانچو، دولت مستقل ونزوئلا حق ندارد طراحان کودتا در درون مرزهای خود را سرکوب کند- اما دولت آمریکا و کشورهای اروپایی کاملا حق دارند که ونزوئلا را تحت انواع جنگ‌های اقتصادی قرار بدهند.

تکریم رهبر سرکوبگر جناح راست اکوادور و تحقیر کورئای چپ‌گرا

دورویی خوزه میگوئل ویوانچو همچنین زمانی معلوم شد که او در جولای 2019 ملاقاتی دوستانه با رهبر تحت حمایت اکوادور، لنین مورنو، برگزار کرد.

او با تحسین این رهبر تحت حمایت آمریکا گفت: «باعث افتخار بود که امروز با رییس‌جمهور لنین ملاقات کنم».

سازمان دیده‌بان حقوق بشر و ویوانچو انتقادی در مورد دولت مورنو نداشتند، این درحالیست که دولت او به صورت سیستماتیک اعضای جنبش مترقی انقلاب شهروندان را دستگیر، اخراج، و تبعید کرده است. این جنبش توسط رییس‌جمهور چپگرای پیشین رافائل کورئا تاسیس شده بود که اکنون از دشمنان کینه‌توز مورنو است.

مورنو تعداد بسیاری از سیاستمداران منتخب مردم از جمله شهرداران و دیگر مسئولان از حزب انقلاب شهروندان را به زندان افکنده و بدین وسیله مخالفان سیاسی خود را تضعیف کرده است. با این همه، مورنو از حمایت دولت آمریکا برخوردار است و ایالات متحده با موفقیت توانسته است که او را تشویق کند تا حفاظت‌های ناشی از پناهندگی را برای جولیان آسانژ مختومه کند و با نقض قوانین ملی و بین‌المللی او را به مقامات بریتانیایی تحویل دهد.

نیروهای امنیتی مورنو همچنین هزاران اکوادوری را که علیه اصلاحات اقتصادی نئولیبرالی اعتراض می‌کردند کشته،‌زخمی و زندانی کردند. مورنو قصد داشت که این اصلاحات را در اکتبر اجرایی کند.

به جای انتقاد از سرکوب آشکار دولت مورنو در اکوادور،  ویوانچو به تحسین این دولت پرداخته است. او همزمان رییس‌جمهور منتخب مردمی قبلی ،کورئا، را «خودکامه» می‌خواند،‌ بدون آنکه توضیح دهد وی چه هنجارهای دموکراتیکی را نقض کرده است. درست مثل مورد ونزوئلا و نیکاراگوئه، در مورد اکوادور نیز ویوانچو موضعی شبیه به گروههای راس‌گرای این کشور اتخاذ کرده است. او اذعان می کند که «لنین و کورئا مثل آب و روغن هستند. یکی از آن‌ها [کورئا] مستبد و دیگری [لنین] دموکرات است. یکی از آن‌ها یک خودشیفته مسیحانه است و دیگری رهبری که [به دیگران] گوش می‌دهد.»

اگر هر سازمان به اصطلاح حقوق بشری دیگری در دنیا چنین استاندارد‌های دوگانه‌ آشکاری داشت،  در بحران اعتباری خطرناکی قرار می‌گرفت.

اما در مورد دیده‌بان حقوق بشر، این سازمانی که توسط میلیاردرها حمایت شده و برای تغییر رژیم لابی‌گری می‌کند و از کودتا علیه دولت‌های منتخب مردمی حمایت می‌کند، دورویی نتیجه ناگزیر خدمت رسانی همیشگیش برای واشنگتن است.